Konrad Koper

Pszczoły obracają krąg, wegetacji i życia. Dają też rajską słodycz. Swoich praw strzegą żądląc. Czasami boli, piecze… I podobnym wybaczam.

Czarownica trzyma kulę. Biedna jest ziemia !

Mój wiersz zamroził się, wiszą na nim sople, załamujące, odbijające światło.

@Ewelina Mam tak samo !!

@Leszczym prawda !!

@Leszczym Boski !!

@Lidia Maria Concertina Przedziwny !!

@Lidia Maria Concertina Przedziwny !!

Płynęliśmy przez ocean, brakowało nam odżywczej wody. Chorowaliśmy na szkorbut. Wreszcie zobaczyliśmy ląd, choć mapa go nie przewidywała . Przez moment cieszyliśmy się. Niestety „ziemią” okazały się rafy. Na szczęście utknął jeszcze drugi statek, który miał nawigację. Gdy wróciliśmy do rodzimego portu, łodzi nadaliśmy nazwę Fortuna. Niejedno naprawiliśmy.

Studiuję księgę do której chochlik dodał zdjęcia, nazwiska i szczegóły.

Gońce współgrają, po białych i czarnych polach grają. Gonimy szarości w życiu. Używamy różne bierki, z niejednej ręki. W abstrakcyjnym pojęciu.

Falujący eter ? Kanały psychiczne ? Zapisane wizje w murach zamkowych ? Dotyk opaczności ? Potępione dusze ? Kosmiczny hologram ? Wymysł żartownisiów ?

@Elephant Ten dobry !!

@Ana Przestrzeń głęboko pojęta. Dzięki !!

Bardzo boję się przestrzeni, wiele nasnuwa…

Rosną mlecze. Poprzez oczy duszę leczę.

@ja_wochen Zdecydowanie za !!

Titanic zatonął u wybrzeży Atlantydy.

Gwiazdy przyciągają. Żelazna kula przyciąga. I dziewczyna przyciąga.

Kompas- zegarek z wyrysowanym okiem.

@Tectosmith Dzięki !!

To jezioro napełnia się i nie wypełnia. Przed nim stoisz…

W mieście stoi krzywa wieża, na niej wisi zegar. Obok niej przystanął gołąb, niżej rosną kwiaty. Podchodzę bliżej – widzę i prostuję : rośliny są sztuczne, a ptak jest kukłą. Czaru dodaje zbliżający się cień. Przypomina człowieka.

Wzięliśmy koszyk pełen ciasteczek z solą, chlebem… Jest przystrojony czterolistną koniczyną. Kosz oplata żywy promień. Na dnie leżą nasze serca.

@Leszczym Przedziwny !!