Konrad Koper

Na ich wstydliwym liście, napisano poemat.

Warto uczyć się obcych języków. Nie tylko ludzkich.

Więzienie czy szpital zakaźny.

W kręglach czy w życiu, trzeba rzucać „ kulą” mocno, zdecydowanie i celnie.

Dwa zera chciały być ósemką. Zaprotestował boży algebraik.

Księżyc potęguje moc, gwiaździstej, nieskończonej nocy. Jesteś jej towarzyszką. Blask pada na twe ciało, rozpływasz się w cieniach. Nie mogę określić twojej sylwetki ani twarzy. Napełniają mnie emocje i czuję dreszcze. Plącze się myśl : „ posiadasz niejedną naturę”.

Pierwszą orkiestrę: lasów, strumieni, ptaków… ubogaca druga- instrumentów. Niestety trzecia orkiestra : samochodów, maszyn… zagłusza poprzednie.

@GrumpyElf Chciałem zostawić niedopowiedzenie !!

Z naszej klasy asy i ananasy brali się za pasy.

Stoję przed potężnymi wrotami. Na nich wisi antaba, z wyrysowanym gryfem. Za bramą słychać śmiech i nieznaną mowę. Czuję bijące ciepło.

Powstała rysa na zwierciadle. Wyrzuciłbym lustro, gdybym był pewny, że go nie rozbiją.

„ Bezmiar” świata jest spotęgowany metaforycznym mruganiem gwiazd.

Zło-to zło- się-dzieje.

Na portrecie osoba rozpływa się w czerni. Kunszt !?

Jest skończona ilość barw. Braknie jaskrawszych artysto !

Trudno w czyimś sercu wyhodować złotą różę, ale jeszcze trudniej we własnym.

@Jacek_K Dobry komentarz...

Szybko można zjeść ciastko ale nie pieczeń. * Mrówko nie atakuj słonia, choć jesteś waleczna. * Mowa olbrzymów.

Matka zakrywa twarz i obmywa dziecię w stawie. Po drugiej stronie widać cienie. Niemowlę chwytają pijawki. Poruszają się trzciny. Trzy razy słychać : „ rechot, dobry, rechot”. Cienie stają się konkretne. Siostrzyca żegna się na opak. Ojciec chwyta mocno dziecko…

@Gosława Czyściec życia... Tłumacz jak chcesz !!

Pod zamkiem są lochy. - Ktoś żarliwie wzywa Pana.

@Antoine W Dowcipny !!

@Jacek_K @Antoine W Dzięki !!

@autumness Ma treść !! Uważaj !

@autumness Chodziło mi o przekaz- wiersz musi być o czymś !!