evicca

Szalenie mi się Twój sonet podoba. ;)

Bardzo ładny wiersz

I to jest najlepsza recenzja. Dziękuję :)

Jakie to prawdziwe. Ile razy wygodniej, korzystniej czy po prostu ze strachu się milczy. Super wiersz. Pozdrawiam.

sztalógi hyba :)) bardzo zabawnie to napisałaś. Pozdrawiam. :)

dwa razy mnie 4 x mieć Trzeba się pilnować, żeby nie było takich powtórzeń. Wiersz ma potencjał, ale jeszcze trochę go dopracuj, popraw rymy, wyrównaj. Pozdrawiam i witam na forum :)

Będę próbować. :) Jeszcze raz dzięki i życzę Ci miłego, udanego dnia

Bardzo Ci dziękuję. Podejmowałam już jakieś nieśmiałe próby podsunięcia ich kilku wydawnictwom, ale do tej pory się na moim "wybitnym talencie" nie poznali. :))

Bardzo mi się podoba Twój sonet. Ja pracuję nad swoim, zachęcona Twoim przykładem. Pozdrawiam.

(z cyklu: Maryśkowe wierszyki ) Z podziękowaniem dla @8fun za podsunięcie tematu ? Gdzie tak płyniesz przez ocean, wielorybie, mój waleniu? Czy ci kryl smakował dzisiaj? Czy już jesteś po jedzeniu? Czy się mylę? Powiedz szczerze: Ton z pięćdziesiąt ważysz chyba? I nie jesteś żadną rybą, choć w twej nazwie ryba pływa. Wielorybie mój kochany, płyń na północ, jak najdalej. Tam jest zimno, tak jak wolisz, ciepła nie ma prawie wcale.

Skąd my to znamy :)) Uśmiecham się, aż mnie policzki bolą :)

To pierwsze dziecko, więc się nie należy ;) Pozdrawiam!

Też mi się tak wydaje. Pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo Ci dziękuję za te słowa. Dobrej nocy :)

Dziękuję bardzo. Cieszę się, że się podobało. I również pozdrawiam :)

Co sądzisz teraz? ;)

Bardzo mi się Twój przekład podoba :)

No coż, nie pomyślałam o zasuszeniu. Ja osobiście nie jestem z tych sentymentalnych, co przechowują materialne skrawki wspomnień, że tak to ujmę. Dziękuję za serduszko i ciepłe słowa. Dobrej nocki życzę. I gratuluję Twojego ostatniego wiersza. Podpisuję się pod nim, bo też uważam, że lepsza szczera rozmowa, niż urażone milczenie.

Zabawny wiersz, lubię takie. ? Pozdrawiam.

Zawsze to by było jakieś upamiętnienie tego kwiatuszka. Nawet myślałam, żeby jakoś tak zakończyć :)

Brzmi jak ćwierkanie ptaszka. Ładnie.

Ale nie dla biednej różyczki ??

Wznosisz szczęśliwa swą główkę do słońca, pszczołę częstujesz zapachem różanym, swe liście w deszczu otrząsasz skąpane i nie wiesz, że los dobiega twój końca. Młody mężczyzna cię skradnie zuchwale, subtelnym czarem twoim urzeczony, zerwie cię siłą, by dać narzeczonej, w samoobronie ukłujesz go w palec. A gdy się oni zatracą w miłości, ty łzę uronisz za słońcem w wazonie, co więcej nigdy tobie nie zapłonie i więdnąć będziesz dni kilka w cichości. Umierasz różo po randce owocnej, życie za życie oddałaś jesienią. Po tobie ślady się w nicość zamienią, lecz parze się dziecko narodzi na wiosnę.

Czyli w dobrą stronę kombinowałam. :)

Mam taki zamiar. :)