iwonaroma

:D ;)

:)))

! Otóż to :) Dzięki

:) właśnie:) Dzięki

:) Fajne takie barwne, ciepłe osoby :) Dzięki

Fakt :) Ale kartę bankową też można pociąć, jak się człowiek zaweźmie;) Dzięki :) Dzięki Fakt, trochę pocięty można wymienić :). Ale impulsem do napisania tego tekstu była historia z życia (przeczytałam gdzieś w gazecie) - otóż wnuczek dostał od dziadków banknot 100 euro. Ponieważ nie za bardzo potrafił wcisnąć go do skarbonki pociął na maleńkie kawałeczki :) Dzieciaki potrafią ciąć drobniutko więc mogło ich być więcej niż 20 :);)

:) Też myślę, że mógł nie chcieć. Poeci to często introwertycy a po Noblu taki szum... :) Podróże, wywiady, wykłady... A do pieniążków całe chmary chętnych, fundacje, organizacje, biedni, udający biednych etc.etc. Same kłopoty:) Katastrofa sztokholmska jak mawiała Szymborska :) Z drugiej strony myślę, że też nie chciał być biedny lecz odpowiednio uposażony jak też doceniony. A z tym bywało różnie. Dzięki :)

:)... Dzięki Właśnie. Zresztą Herbert jest tu tylko przykładem, zresztą nie tylko poety ale w ogóle człowieka. Często doceniamy kogoś naprawdę (np.członka rodziny) gdy go już nie ma... Dzięki:) :) Dziękuję i pozdrawiam również

bo chcemy słać Ci peany otaczać nimbem bić pokłony póki nie umrzesz będziesz tylko biednym poetą biednym i samotnym w wiersz

Najlepszejszy :) To już postanowione... odgórnie :);)

banknot nie ma żadnej wartości tak samo jest z nami gdy nie stanowimy jedności

Fajne, smutno-wesołe :)

Trafne :)

Właśnie :) A to nie zawsze widać na pierwszy rzut oka... Dzięki i również pozdrawiam :)

nie ma zieleni nie ma nadziei bo już jest pewność

@Echo :) Dzięki

:) Dzięki za obszerne objaśnienie :) Faktycznie, brzoza płacząca zdecydowanie bardziej poetycko brzmi niż brzoza brodawkowata :) Również pozdrawiam

Nieoczekiwane zakończenie dające oprócz powagi Syzyfki lekkość i humor :)

Śliczny wiersz. I z przesłaniem :) Brzoza to jedno z najpiękniejszych drzew dla mnie, choć wszystkie są piękne... Może tylko w tytule dałabym samą brzozę, bo raz - raczej płacząca przyklejone do wierzby, a dwa - w treści wiersza nie tylko o płaczu, smutku lecz też o sile, cierpliwości, piękne, przydatności a także o awangardzie :) Pozdrawiam

@dach :) rozumiem. Ale dobrze, że Kubotowi dodałeś godności, choć tu reprezentuje tylko klapki :)

Dylematy szczere i sensowne. Ale nazwisk wg mnie za dużo. I dlaczego Kubot z małej a poeci z wielkiej? :);)

Zgadza się. Trzeba się starać/wybierać, by dolne rejestry nie zdominowały. Dzięki i również pozdrawiam :) No pewnie :) Poeci wrażliwi prawdziwi ale skłonność do wpadania do dołów (także miłosnych:)) mają niebywałą ;) Dzięki :) :)dzięki

:) Prawda :) Dziękuję ⚘

:) W sumie pisałam ogólnie, natomiast użyłam pierwszej osoby, gdyż miałam uwagi, że wypowiadam się za innych (słuszne). Poza tym to wzmacnia wymowę (chyba :)). Wiem co to dół... :( Masz rację, nie ma góry bez dołu. Górę zdobywa się od podejścia z dołu. Najpierw dół, potem góra :). Problemem jest, by na tej górze utrzymać równowagę, a jak szczyt stromy... nie spaść. A co do powierzchowności, to sporo ludzi (jeśli nie większość) kocha właśnie tak, niestety. Wyłączając poetów :), bo oni często wiedzą, co to dół, także w miłości. Dzięki i również pozdrawiam. @DrzewoMigdałowe @Silver @Radosław @Sennek Dziękuję pięknie :)

nie gniewaj się że kocham Cię niekiedy powierzchownie bo nie mam czasu bo nie potrafię bo nie chcę wgłębiać się w miłość nie lubię dołów nawet miłosnych a zwłaszcza takich