WarszawiAnka

Wiem, że wiersz wyraża odczucia Peelki, ale trzeba ją z tego stanu wyprowadzić - i właśnie poezja może tu pomóc. A martwy kwiat, podlany żywą wodą, może nie tylko podnieść głowę, ale też zakwitnąć, czego życzę Peelce. Pozdrawiam

Ja bym się tam wybrała razem z ciałem. :) Pozdrawiam

Trzeba szukać poza Układem Słonecznym - tutaj planety się za szybko obracają. Konieczny jest jednak jakiś wygodny tunel czasoprzestrzenny, bo w normalnym trybie nie ma szans tam się dostać, a ewolucja paliw potrwa zbyt długo...

@Waldemar_Talar_Talar : Dziękuję za Twój głos. :) Dziękuję za pozytywny odbiór, miło mi. Pozdrawiam

ŁAP, UWAGA! HAGA W UPAŁ. ŁAP! UWAGA, HAGA! W UPAŁ? A TO - FULAR. UWAGA, HAGA! W URALU FOTA? O, HALO, LOGAN? Z URALU FULAR. UZNA GO LOLA, HO!

Bardzo lubię takie wzajemne inspiracje - i improwizacje. :) Pozdrawiam

Dziękuję. Limeryki poprawiają mi humor - mam nadzieję, że Czytelnikom też. :) Pozdrawiam Doskonała riposta! :) Pozdrawiam

@Rolek : @Kapistrat Niewiadomski : Dziękuję za Wasze głosy. :) Dziekuję i pozdrawiam

Cieszę się, że znów się rozumiemy i że zobaczyłeś oczami wyobraźni opowiadaną przeze mnie historię. Ja również odnajduję się w takich opowieściach i chętnie tworzyłabym ich więcej, ale, jak sam wcześniej pisałeś, świat narzuca nam swoje tempo, za którym chcąc czy nie chcąc musimy nadążać, a doba ma tylko 24 godziny.... Czasem poezja jednak pozwala rozciągnąć czas....:) Pozdrawiam Nie pisz, że przypomina Ci się młodość - jesteś młody! :) Masz tylko więcej doświadczenia - i więcej zajęć. A marzenia zawsze mogą nam towarzyszyć, nawet jeśli są gdzieś głęboko ukryte...

@Wędrowiec.1984 : Dziękuję za Twój głos. :)

Droga ma wciąż wzdłuż brzegu morskiego się snuje, A kres jej aż na drugim brzegu, hen, się kryje; Szlak ze Wsochodu na Zachód daleki się wije Do portu, gdzie nieznany okręt oczekuje. Zmęczona drogą, przystanęłam o zachodzie Na pustym brzegu, gdzie się kładły długie cienie, A niknącego słońca ostatnie promienie kreśliły dziwne znaki na ściemniałej wodzie. Mrok szybko brzeg otulał, lecz szybciej od niego Nocny strach cicho brzegiem wyziębłym się skradał; Ten, co za gardło chwytał i na piersi siadał, Ale sam bał się światła i głosu ludzkiego. Noc już trzymała czarną sieć nad moją głową, A na ramionach czułam zimne palce strachu, Gdy zachrzęściły kroki na wilgotnym piachu I między mnie a strach padł cień i czyjeś słowo. Stał tuż, wyprostowany, włosy długie, ciemne, Ocieniały twarz; oczy czarne, niezgłębione Witały mnie bez słów; na piersi obnażonej Miał złoty klucz rzeźbiony w zaklęcia tajemne. W milczącym pozdrowieniu wolno skłonił głowę I zaproszony moim gestem siadł na piasku; Szybko rozniecił ogień; w jego ciepłym blasku rozpoczęliśmy naszą milczącą rozmowę. ***

Piszę...

@Wędrowiec.1984 : Skoro tak, mam coś specjalnie dla Ciebie... Weszłam tu przed chwilą właśnie z zamiarem opublikowania dawnego, a drogiego mi wiersza... Pozdrawiam

Rafał Górski, rodem z okolic Śremu, uciekł od żony swej do eremu. Mówi, że choć śpi w trumnie, to "pustelnik" brzmi dumnie - musiał mieć ważny powód po temu.

@Kapistrat Niewiadomski : Dziękuję za Twój głos. :) Doskonała intepretacja. :) Dziękuję i pozdrawiam

- O, CYD! NA WYSPIE I PSY WANDY. - CO? - O, GOTUJĄ I POR? - TU PO WYSPIE I PSY WOPU TROPIĄ, JUTO, GO.

E, I CEL: ONE SAME, TO POCAŁOWAŁ, A WOŁA: CO POTEM? A SEN O LECIE?

Kiedyś - Parmeńska pustelnia, a dzisiaj - grill i patelnia? :)

Póki poeta zręcznie rymuje, znać, że w nim jeszcze dusza buzuje. :) Pozdrawiam

Melon z szynką w parę często się dobiera, lecz ja nie przepadam, jeśli mam być szczera. :)

@iwonaroma : Dziękuję za Twój głos. :) Dziękuję! Zobaczyłam to przedwczoraj wieczorem... Pozdrawiam @[email protected] : Dziękuję. :)

O, ILE! MAŁO WOŁA CZARNA: PAN RAZ CAŁOWAŁ, AMELIO!

@JWF ; @[email protected] ; @Łukasz Jasiński : Dziękuję za Wasze głosy. :) Choć się słońce miliony razy utopiło, będzie przez lat miliony żyło - i świeciło. :) Pozdrawiam :

@JWF : Dziękuję za Twój głos. :)

pod powieką chmur przygasa oko słońca nad horyzontem