bajaga1

Przeczytałam jak tylko wkleiłaś ,prawie pod wszystkimi względami jest pięknie napisany -cóż usunę go z pamięci ze względu na nocne strachy i na ślepia które mogły by wpatrywać się we mnie nocą, nie chcę go pamiętać.

Jistyno wiersz jest piękny jak dobry horror -lecz ja już nie oglądam horrorów. Przeczytałam podoba mi się i usunę go z pamięci. Życie jest samo w sobie okrutne bez dodatkowych strachów... Pozdrawiam

Więc napiszę to tak. Czy ty masz może płacone od litery? Wiersz ciekawy i podoba mi się ale musiałam zrobić jedno przed przeczytaniem go -zakryć powtarzające się *zobacząc*, w moim odczuciu wiersz by wiele zyskał bez tych powtórzeń.

myszą rysowane Taj_Mahal VII 2013 r. Uciekasz w zapomnienie, To co najdroższe znika. Zaciera się wspomnienie I niebyt cię przenika. Jeszcze pamiętasz mamę, Jej smutne szare oczy. I tą na duszy szramę, Którą czas tam wytłoczył. Jeszcze chcesz iść przed siebie, Lecz drogi nie pamiętasz. Wszystko jest takie obce. Jak w klatce jesteś zamknięta. V 2017r.

Justyno byłam.wiersz jest z tamtego roku. Co zaś się tyczy ogonka to już poprawiam dziękuję.

Arboretum w Wojsławicach – ogród dendrologiczny na terenie Wojsławic w woj. dolnośląskim. Od roku 1988 filia Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego dziękuję

Dziękuję Waldemarze. Pozdrawiam życząc miłego dnia

Kiedyś była cenzura oficjalnie dziś tez jest choć zniesiono ją dawno temu. A jednomyślność no cóż to takie stada owiec tylko by pasterz był mądry. Pozdrawiam życząc miłego dnia.

Witam, wiem już wiem wiele więcej. Dziękuję za życzenia. Pozdrawiam

Ja też nie chcę ograniczyć pasji . co do okularów no cóż ...noszę szkła robione na indywidualne zamówienie , od dobrych kilku lat robi mi je Rodenstock dlatego mogę jeszcze żyć bez większych wyżeczeń

akryl Kasztan w Wojsławicach VII 2016 r. Pytasz dlaczego nie piszę już wierszy? Nie wiem nie umiem powiedzieć. Może beznadzieja mnie męczy, Tak trudno te słowa powiedzieć. Wiersz to nie bochen chleba I nie ma na niego przepisu. Nic nie da wznieść oczy do nieba, Gdy w sercu pustka i cisza. Mówiłeś - Ona umiera ostatnia - Mnie opuściła już teraz. Zapomniałam jak śmiać się i płakać, Zastanawiam się po co oczy otwierać. I czasem przez krótką chwilę, Gdy śnię choć oczy otwarte. Widzę tańczące motyle. I pytam się - Czy odwrócić tą kartę? 2017

dziękuję

Dziękuję Okxywio chyba wtedy byłam w tanecznym nastroju , Maluję już tylko na dużych powierzchniach mój lap. ma 14 cali więc musiałam bardzo wytężać oczy , Zbyt męczące to się stało. wiesz oczy mam jedne a obrazów chciałam namalować wiele;-)))

Są piękne, magiczne , jak nie pisać o nich wierszy.

Lubię perły ,podobają mi się i jednocześnie się ich boję , kojarzą mi się z bólem z łzami . Tak są magiczne... Dzięki za to że byłeś i o tym ur pomyślę... Pozdrawiam

Nie pomyślałam w ten sposób piszemy wiersze ale nie jesteśmy ich głównymi bohaterkami ,czasem coś tam wtykam od siebie ale moje wiersze to nie ja i tak myślę o innych wierszach. Czasem są to relacje znajomych inny wiersz lub sytuacja która mnie poruszyła i wiersz jest moim podejściem do tematu . Każdego tematu.

wiem że chodzi tu o opuszczoną kobietę która zasycha bez miłości ale w zasadzie to jedno i to samo....

Starałam się ale efektu pewna nie jestem

Najlepsza z możliwych :-)) ładny wiersz

Dziękuję za uważne czytanie noc długa pomyślę nad nim . Też lubię perły tak jak kwiaty są piękne , ale nie noszę ich lecz z chęcią piszę .Boję się pereł. Taka moja fobia. pozdrawiam

Luule trudny jest ten twój wiersz . Zawarłaś w nim nadzieje , odradzanie cierpienie i uśpienie,niemal całe kolo życia. Lecz najważniejsza jest nadzieja ja go tak odbieram. Dobry wiersz choć musiałam przeczytać go kilka razy by odpowiednio go zinterpretować. Dobrej nocy

Twój wiersz podoba mi się tak bez zastrzeżeń i spostrzeżeń.

Wodospady Iguazu 2012 r. myszą rysowane Szczęście moje, tyś takie złudne, Niczym tęczowy blask, Wymijasz mnie, chowasz tam się… Gdzie ciebie znaleźć mam. Szukałam zguby Białą Nocą, Tak jak zachodu słońca. Ze szczytów gór powyżej chmur… Patrzyłam wciąż bez końca. Pod nogi rzuciłeś pereł sznur, Słony smak dziś mają. Turkusów blask już osłabił czas, Szczęścia nie pamiętają. 2010 r.

Dzięki za oceny wiersza i obrazka, już nie rysuję myszą za drobne detale (to już tylko wspomnień czar).Jeśli idzie o wiersz to może zmienię na *w tańcu połączy nas* pomyślę jeszcze o tym. Miłego dnia.

Teraz jest idealnie. Miłego dnia.