bajaga1

Waldemarze dziękuję . Pozdrawiam

Deonix dziękuję bardzo masz rację skopiowałam i podałam dalej za male litery są w telefonie umknęło mi moje niedopatrzenie , Tytuł poprawię nie wiem czy uda mi się z rozmiarem czcionki,. Wstyd mi za błędy gramatyczne ,ale skoro są to znaczy że marnie myślę i mówię po polsku te też poprawię. Masz cierpliwość podziwiam ja ich nie słyszę nie widzę (wstyd się przyznać ale zawsze otrzymywałam niedostateczny z podkreśleniem za ort i gramatykę i bdb za treść wtedy wszelkie dys... nie istniały ) Staram się uważać jednak z marnym skutkiem jak widać. Nad dodatkowym rozdzieleniem wersów zastanawiałam się ale zrezygnowałam może niesłusznie. :-)) Pozdrawiam

Befano :-))dziękuję

Befano poprawiłam dziękuję. :-)

Fajniy już widzę ten błysk bo zawsze tak jest, gdy coś ukryć chcesz to zaraz wypływa na wierzch

Lubię takie lekkie wiersze wywołujące uśmiech, tak mamy go za mało.

myszą rysowane Anantara Golden Triangle VII 2013 r Patrz spada gwiazda. W myślach wypowiadając zaklęcia, Marzymy od tysięcy lat... -Los się odmieni Piętkniejszy będzie świat - To tylko łza komety, Niebo płacze. Swift -Tuttle ją nazwano Wielkie marzenie miała. Chciała zbliżyć się do Słońca Cios w serce dostała. Teraz potok łez z jej serca płynie, Mknąc przez kosmos szlocha. Serce jej płonie Słońce jej nie kocha. Z łez warkocz zaplata Mknąc aż do końca świata. Patrzę w niebo na ostatni taniec , Kosmiczny pył już nie uleci, Posyłam mu uśmiech. Dla nas jutro znów słońce zaświeci.

Wiersze lepsze lub gorsze piszę od dawna to taka autoterapia po nieprzespanej nocy staram się coś zmienić, czasem powstaje wiersz lub obraz.....Nie ma za co przepraszać Kocie mmie też nie wszystkie wiersze pasują

Pisz tak dalej, dalej,dalej. Piękna baja, a w tym świecie złym brak mi ich najbardziej...

Waldemarze tak prawdziwy jak trudny w czytaniu i oczywisty jest ten wiersz. Jestem tu tylko chwilę za mało przeczytałam twoich wierszy. Życie to ciągłe powtarzanie i nie chodzi o wiarę czy uczciwość ale o nas samych o ludzi z ich naturą tyle o temacie. Jak się w niego wgryźć to możegła bym rzec ze coś w sobie ma. Plus za odwagę pisania o trudnych sprawach

myszą rysowane Fala VII 2011 r. Już pora przestać płakać nocą. Czas na radość nie na łzy. Być silną wbrew wszystkim przeszkodą , Może kiedyś na mej drodze staniesz ty. Czy umiem jeszcze marzyć? Ach czym są marzenia? Czy tylko snem naiwnego, Dążącym do spełnienia. A może ciężką pracą, Nieustannym trudem. Bo życie nie jest bajką , Nie cacka się nikt z ludem. Trzeba rękawy zakasać I otrzeć pot z czoła, By potem się uśmiechnąć , Móc radośnie zawołać… Czas w lustrze zobaczyć Roześmiane oczy, Chwycić garściami życie, Nie dać mu się przetoczyć. Tę jedną małą chwilę Dostałam z darem życia. Więc nie chcę jej zmarnować, Zbyt krótka przecież jest. Chcę żyć każdym dniem, By potem nie żałować, Gdy przyjdzie się rozliczyć, Gdy nadejdzie życia kres.hm 8.11.17

Pomyślę poprawię dziękuję :-)

Na wielkiej scenie życia, Grasz , lecz nie wiesz co. Szukasz swej wielkiej roli, I nie znajdujesz wciąż. Wątpisz w swój talent, Oglądasz się za siebie. Jakbyś szukała drogi, Którą ktoś inny przebiegł. Nikt inny oprócz ciebie, Nie będzie scenarzystą. Nie krzyknie w wielkim bólu, Gdy sercu coś nie wyszło. Nikt ci nie powie śmiej się, Gdy duszę toczy smutek. To serce i życie są twoje. Boisz się? Ja też się boję.

Deonix wpisując tu wiersz chciałam dowiedzieć się jak odbierają go inni szczerze. Nastawiłam się na krytykę, dociekania itd. Może nauczę się czegoś... Może następne wiersze będą idealne, może. Na pewno muszę poczytać o tych rymach bo widocznie przespałam temat albo go pominięto w programie. No cóż widać uczyć będę się dalej...

Annie_M podobno po śmierci idziemy do raju lub piekła nie chcę wiedzieć do którego miejsca trafię , czyściec mamy tu Więc żyję (tańczę, czasem się potykam ,mylę krok )jak umiem wśród ludzi wielu obcych ludzi ...Nie wiem czy rozwiałam twoje wątpliwości.

Świetny uśmiałam się . Znam ten ból ,nigdy nie myślałam wierszem Zaradzić nieskutecznej diecie bo - wiadomo tu i tam za dużo przecież. Lecz głodować i się katować nie nie myślę wcale zjem obiadek i na spacer pójdę z wielkim żalem.

Jacku dziękuję za podpowiedź ale muszę najpierw poczytać o tych rymach bo za groma nie znam się na tym. Piszę jak mi w duszy gra , czasem jest to widocznie nieodpowiednio podane - dlatego tu zajrzałam.

Waldemarze dziękuję za miłe powitanie i ciepłe słowo. ;-))

Próbowałam przeczytać go pomijając powtarzające się *niebo*. Po moich szybach płynęły łzy deszczu... Podoba mi się to podejście. Otarłam swoje łzy

Podoba mi się ta lekkość słowq i temat choć zdziebko rozdarty, więc może by łatą go zacerować tam gdzie materia przetarta bo miłość każdego wysiłku jest warta.

Jak na moj gust wiersz jest na plus by zycie miało treść w tym parku wszystko jest. Wiatr co powiewem swym rozgoni smutku łzy i żalu cienką nić rozjaśni uśmiechem gdy żartując owinie go szalem kolorowych liści. ;-)

W lustro czasu spoglądam z uśmiechem Wiem już niewiele go mam. Zycie przebrzmiało, pozostało echem Niosąc bagażu chłam. Powtarzane wciąż szumią mi słowa… Z dystansem przez życie idź, Nie oglądaj się i zawsze bądź gotowa Bo nadejdą nowe dni. Od chwili gdy pierwszy przebrzmiał krzyk, Nieuchronnie podążamy do celu. Którego nie przeżyje nikt. Nie chcę wiedzieć co znajdę tam przyjacielu. Więc nie spieszę się , By sprawdzić kto tam na mnie czeka. Przetańczyć chcę całą noc, Szukając w obcych człowieka.