Tomasz_Biela

dzięki za czas poświęcony / t

rzuciłem to w cholerę i przestałem o tym myśleć _ rzuciłem to przestając o tym myśleć dla własnego samogwałtu potrzebny był spokój _ skoro samogwałt po co własny ? i teraz go trzymam luźna sugestia / tekst mocny wyrazisty i swoiście subtelny / t zastanawiam się czy nie lepiej by było dać zamiast dla samogwałtu to do / ale mogłoby to zepsuć łączenie z wersem poprzednim /

byli gorsi tłumacze swoich pseudo-inteligentnych przemyśleń. Nie trzeba się od razu rzucać, ze zbroją i tarczą na słowa krytyki czy jej pochodnej, nie każdemu musi się podobać to o czym piszesz a zwłaszcza w jaki sposób. jeśli wiersz się nie broni nie ma sensu obstawać za nim murem. ja nic od twojego wiersza nie chce niech sobie będzie jaki jest, ale dla mnie jest słaby nieciekawy i nie podoba się. i coś się tobie pomyliło ze złudzeniem. uważasz że mój gust upodobania itd to są złudzenia ? zejdź na ziemię. the end t Nie ma żadnego pseudo, jest temat otwarty dla każdego myślącego czytelnika i nie rzucam się naprawdę, to złudzenie, to ty człowieku masz przerośnięte ego, nie jesteś rasowym czytelnikiem, bardziej krytykanckim piszącym wiersze, czytającym innych piszących, wystarczy spojrzeć na ilość napisanych tekstów w tym dziale i dostrzec chęć bycia lepszym, niema żadnej zbroi i tarczy, żadnego dramatu, traumy, jest tylko słowo przeciw słowu nic więcej, a to, że jednym się nie podoba mój przekaz w moim wierszu, nie znaczy, że innym również, to, że ktoś powie, iż wiesz się nie broni nic nie znaczy, liczy się zdanie większości, żyjemy w demokratycznym państwie, nie można narzucać widzenie dzieła osobom z poza swojego kręgu osób zorganizowanych w grupy specyficznego wsparcia o charakterze pisarskim na określonych stronach społecznościowych i często kierujących się nie bywałością skali oceny i niesamowitością "wizji" twórczych. Żegnam. życzę miłego popołudnia i sukcesów twórczych prywatnych i zawodowych / t

trudno, Twój odbiór. dzięki / t

dzięki za wizytę i upodobanie / a za wspomnienia wywoływane nie odpowiadam raz są to złe duchy raz dobre ;) dobrze że akurat Twoje wspomnienie jest już tylko wspomnieniem jeśli już los chciał żeby w ogóle było wspomnieniem. t

początek nie zapowiadał dobrego zakończenia, całkiem przejrzyste / a propos tytułu ; www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=76860 / tekst zwięzły i bez pierdół / t

na razie to jest słowotok i to w kiepskim wydaniu po prostu żałosne rozżalanie rozlało się tutaj, wielu zaczynało takimi słowotokami. pisz dalej czytaj innych i wyodrębniaj z przemyśleń jakieś strofy./ t

Jest tu tyle wiersza ile ja uznałem, wiersz ma tytuł taki jak widać i innego nie będzie, po za tym nic nie przeliterowałem, tylko napisałem tak jak widać i nie dmuchałem innym osobom swoim sensem werbalnym i formalnym oraz składniowym gramatycznym, żadnych ciężkości dla umysłowości, to złudzenie, zrodzone być może z innych upodobań co do formy widzenia i tworzenia w układach metaforycznych i logicznych prac publicznych. Żegnam. byli gorsi tłumacze swoich pseudo-inteligentnych przemyśleń. Nie trzeba się od razu rzucać, ze zbroją i tarczą na słowa krytyki czy jej pochodnej, nie każdemu musi się podobać to o czym piszesz a zwłaszcza w jaki sposób. jeśli wiersz się nie broni nie ma sensu obstawać za nim murem. ja nic od twojego wiersza nie chce niech sobie będzie jaki jest, ale dla mnie jest słaby nieciekawy i nie podoba się. i coś się tobie pomyliło ze złudzeniem. uważasz że mój gust upodobania itd to są złudzenia ? zejdź na ziemię. the end t

tylko bez "Panie" proszę bo się na Panią obrażę ;)

dzięki za czytanie i obecność / t

cieszy mnie że się podoba. / t

dzięki / t

adopcja już nie wystarcza w kole ewolucji coraz więcej ostrych nabojów jak w rosyjskiej ruletce coś niewiarygodnego dzieci nie są spłodzone najpierw wymyślone z chęci ich posiadania nie z miłości stworzone mają co najmniej dwie matki i dwóch ojców jak pojedynek Maryi z Hydrą i Morfeusza z Dionizosem adopcja już nie wystarcza jest porzucana tak samo jak wychowywany w niej człowiek wygrywa jedynie obserwację jak krupier w kasynie będąc częścią interesu w miarę nowych kalibrów w czasie dorastania z malca wychodzą pępowiny mnożą się jak obumierające ośmiornice kolorowe szarfy oddają zwycięstwo walkowerem na dnie morza nie wie którą matkę i ojca odżywiać komu dziękować z kim się spotkać a o kim lepiej zapomnieć żeby utrzymać przy życiu chociaż jeden dylemat ewolucja ściga się łeb w łeb z matrixem coraz więcej tabletek ma kolor czerwony emocje pęcznieją jak sekundy przed wielkim wybuchem jak bułka namoczona w wodzie w ten sposób jedynym odczuwalnym bodźcem jest amnezja kiedy psychotropy po zażyciu to gęsty chaos przed powstaniem świata jesteś tylko ty teraz zapominając że dzieci nie są chwilowym detoksem nawet jeśli nie bierzesz tabletek bierzesz co innego za słuszne mówisz bardzo delikatnie i swobodnie kołysankę na dobranoc łzy oddechem wysuszając mówisz jakie wszystko jest ci obojętne przez chwilę jestem sierotą czy też usamodzielnionym jak nie odwiedzam nie rozmawiam nie widzę nie ma nic gorszego jak balansowanie na krawędzi oka nieszczęśliwej matki przepaść czasami się zamyka i następuje trzęsienie uśmiechów jednak zbyt rzadko aby stwierdzić że będzie kiedyś bezpiecznie szczęśliwa trzeba by było ojca obudzić bo jak kiedyś przepił radość z pożycia tak teraz jako zadośćuczynienie przesypia jej żal mnie wystarcza że ścigam się z adopcją czy to świat bardziej mnie chce czy ja go bardziej potrzebuję jestem Herkulesem który zabija Hydrę a za chwilę Hydrą która powstaje nie dowiemy się nigdy co jest trudniejsze; być czy być kochanym

mam kłopot bo muszę tu żyć jako polak ale jakoś nie mam odwagi / to sobie zabieram / reszta zawiera dużo mądrych spostrzeżeń ale niepoukładanych/ gdyby nad tym posiedzieć wyszedłby kawał dobitnej refleksji. / t

od momentu naiwna ćma... jak dla mnie bardzo na tak. wyżej też nie najgorzej ale wolę koniec:) jak zawsze u ciebie radosne nuty, mimo wszystko/ t

z przyjemnością czytałem/ t

dzięki za czytanie i obecność / t

święta racja bezczeszczona przez coraz większą liczbę ludzi/ Twój wiersz ten szczególnie ale jak i wiele innych Twoich pokazuje jak boli presja i wiele innych sterów i masztów wobec naszego ego. z każdym dniem i z każdym pokoleniem coraz mniej człowieka w ludziach za to coraz więcej ludzi w człowieku / masowa degradacja / t /

jak współczesna rozmowa jakiejkolwiek Muzy z posągiem herkulesa , pomijając całą otoczkę zamiarów autora. / krótkie niby infantylne ale skrywa skrawek bólu i rozczarowania moim zdaniem. t

no bo to jest ciut szydercze zamysł z miejscowego sposobu wypowiadania się - ale poprawiłem bardziej elegancko? pozdrawiam Jacek zastąpiłbym słowo zawsze na mniej oczywiste, przeważnie ?albo spacerek - przede wszystkim wychodzi po zdrowie - tutaj też jest nuta sarkazmu tak czy inaczej ten mankiecik w postaci myślnika niech będzie że bardziej elegancki to Twój wiersz ja tylko kontempluję sobie ;) / t

naszpikowane ośćmi, z takim wierszem w gardle to do szpitala bo można się udusić. za dużo tutaj tej techniki a niewiele wiersza. / wiersz powinien być zatytułowany technika wydobywania słowa z cudzysłowów / przekaz da się znaleźć ale przeliterowałeś sedno przekazu na se-dno / w ogóle jest przeliterowany nadmuchany ciężki. jedyny plus w tym to dobrze, że taki krótki. t /

lakoniczne i kolokwialne zakończenie. całość odbieram z lekko szyderczym i ironicznym grymasem na twarzy dla mnie ok. / t

im dłużej mam otwarte oczy szybciej pot się złuszcza smaruje każdy ruch gotuje się przestrzeń przedmiotów i zdarzeń tłuste tło jak ruchome piaski omdlewa słońce w zenicie prosto na nas co jak muchy w ślinie Boga pełzamy coraz wolniej przechodząc przez ulice mój strach czuć z kilometrów kiedy padliny zebr zabieram ze sobą każą im leżeć przymykać na tragedie oczy zielone i czerwone naprzemiennie między każdym krokiem na każdym wzroku w sercu i mózgu w zwolnionym tempie i w każdym pośpiechu podświadomie zakładamy skórę zebry zdartą z ulic

Dzięki wielkie/ t

czy wydaje >? w lipcu się okaże ostatecznie. dzięki za wizytę. ;) :*