Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Maria_M

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    7 981

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    126

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez Maria_M

  1. Maria_M
    Każdy człowiek chciałby dożyć w szczęściu, zdrowiu, pomyślności ... , ale gdzie? dokąd? tam gdzie liany w różach płoną i gdzie bez zakwita makiem, każdy myśli w kółko, w koło, a to koło wciąż zębate.
  2. Maria_M
    Ustabilizuj się, a Muńka piosenki lubię. Jeszcze raz dziękuję. ps Możesz tu wrzucić tą o czwartym liceum? :))
  3. Maria_M
    Klęczenie na kolanach zmienia tylko pozycję z pionowej na zwierzęcą - tu masz rację. Natomiast życia, ani tego co ludzie mają w sercach nie zmieni. Uwierz. Odniosłam się tylko do myśli, jakie poruszasz. Wiersza nie oceniam. Szczerze: nie podoba mi się, ale to tylko moje zdanie. Życzę powodzenia w dalszych zmaganiach z piórem :)
  4. Maria_M
    Dzięki, fajna muza:)
  5. Maria_M
    O widzisz, masz co chciałeś :)))
  6. Maria_M
    Jacek zablokował temat, widzę że emocje buzują, możemy przenieść dyskusję, proponuję temat: Zamach na człowieczeństwo - kto?, gdzie?, kiedy? :))))) A piosenki nie słuchaj, to tylko dodatek.
  7. Maria_M
    O, jak miło, że FSZYSTKO :)) ps. zmień pracę, ale skoro Cię budziła, to już przeszłość, a nienawidzisz piosenki czy wstawać o 5:30?
  8. Maria_M
    Bardzo się cieszę i dziękuję :)
  9. Maria_M
    A jednak dziękuję:)
  10. Maria_M
    Adres i szarość duszy to za mało, aby życie było piękne, a nawet stabilne, ono jest wtedy tylko zgorzchniałe, ale sami dopuszczamy latami do tego stanu. Pozamykani na różne sposoby, niekoniecznie w domach, przecież nikt nie siedzi całe życie w domu, bardziej chodziło mi o umysł i nastawienie do innych ludzi. Więcej nie mogę na razie powiedzieć, ale idziesz dobrym tropem. Dziękuję za czytanie, jeżeli zatrzymałaś się nad wierszem, to się cieszę. :)))
  11. Maria_M
    Bardzo dziękuję :)
  12. Maria_M
    ołtarzy
  13. Maria_M
    tbrozda - dzięki za polubienie:)))
  14. Maria_M
    Widzę, że tu o politykę biega. Więc wymiękam. Nie znam się. :))
  15. Maria_M
    Ojciec, syn, wnuk. Jeżeli chodzi o takie spotkanie i rozmowy przy kominku, to jestem za. Ładny, prorodzinny wiersz. :)))
  16. Maria_M
    Zdrowia, szczęścia, pomyślności i rozmyślań tych cieplejszych zamiast martwić się na zapas, usiądź, napisz jakiś wierszyk. :)))) Dzięki za serce.
  17. Maria_M
    Hej! Poeto górnych lotów, który weną wzniosłą błyskasz, użycz iskry jednej, jasnej jam jest wierną anarchistką. Hej! Poezjo pędź do ludzi, tylko miej się na baczności, aby sztywne granic ramy nie zamknęły wrót wolności. Kto nie umie z niej korzystać, i wymyśla bzdetne tagi, przeczytawszy Ars poetica może bliższy jest rozwagi, i do wniosku szybko dojdzie, że nie strofy, rymy, piony lecz tu idzie o poezję, która wznosi nad poziomy. Że nie każdy taką tworzy, bo brakuje mu polotu a wywyższa się nad innych jakby połknął deskę z płotu. Nie wiem Jacku o co chodzi, ale tak mi się zrymowało. :))))
  18. Maria_M
    Dziękuję za pozytywny odbiór wiersza.:) Zamysł się sprawdził ,to dobrze że usłyszałeś szeleszczenie. Przekaz trafił. Pozdrawiam :)
  19. Maria_M
    Jakbyś napisał Twe wielką literą - wszystko byłoby jasne. :)))
  20. Maria_M
    domy- pudełka jak klatki dla ptaków z jednym oknem na przodzie wklęśniętym a serca z papieru markotnie szeleszczą ściskiem marszczenia pompują strumień życia któremu w takich okolicznościach bliżej do arytmii zapał- jak nadzieja ulotna jednego trzyma w pionie drugiego opuszcza i już nic nie potrzeba wystarczy adres i szarość duszy aż do śmierci towarzyszą tylko to co piękne i dobre (chwila nieuwagi) ucieka dokąd tak pędzi przed siebie mija domy ulice ludzi nie może znieść dwuznacznego wzroku przewrotnego języka fałszywego kroku jesteś panem swej radości dlaczego jej nie zatrzymasz?
  21. Maria_M
    Typowych ponuraków też staram się unikać, toksyków również. :)
  22. Maria_M
    Dobroć to zjawisko, które nie istnieje bez dobrych chęci ludzi. W dobroć nie trzeba wierzyć! Trzeba ją tworzyć w sobie, przenosić na otoczenie, dawać innym. Wierzy się np. w Boga, ideały, ... . Spróbuj spojrzeć na świat i ludzi z innej perspektywy, może coś zauważysz, może Ci się uda dostrzec pozytywne aspekty człowieka, chociaż zgadzam się z Tobą, że jest to trudne, bo postawy ludzkie są coraz to gorsze. :))))
  23. Maria_M
    Dla mnie Twój wiersz jest bardzo smutny. Mówi o bezsenności i nieprzyjemnych wtedy myślach, o prozie dnia codziennego, gdzie nie jesteśmy sobą, udajemy, tylko nie wiem po co? Ta gra powoduje, że zapominamy o ważnych sprawach, dobroć z nas uciekła, tylko okruchy zostały. Smutne. Nie przejawiamy empatii, a jak już, to nieszczerze, innych traktujemy jak chwasty wyniosłych łąk, a nie jak ludzi. Z takim rozchwianie emocjonalnym i podejściem do siebie i innych, na pewno nie obudzimy się z uśmiechem. Szczery uśmiech i radość- to zjawiska niewymuszone. Żal mi takich ludzi, o których piszesz, bo sami wpadają we własną pułapkę zgorzchniałości. Tytuł na szóstkę: to jest już północ. Pozdrawiam :)
  24. Maria_M
    Dziękuję, że czytałaś. :))
  25. Maria_M
    Sorry, że do tej pory nie odpowiedziałam Ci na komentarz. W takim razie dziękuję i radę PL- ce przekaże. :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...