Krzysic4 czarno bialym

Dziękuję @Czarek Płatak, @Niewygodna za cichą obecność: )

Mało kto będzie szukał kiedy film na wyciągnięcie ręki

Nie ma za co trochę przypomina mi Króla Twardocha :) pozdrawiam

Cóż poradzić jestem fanem :)

Dziękuję paniom i Jackowi miło ze czytacie :))

Tworzyć pisać tak by czuć... To miałem na myśli pisząc ładnie. Dajesz odczuć emocje podmiotu lirycznego lek strach ...

Raz kolejny się to zdarza że zaczynam na głos liczyć w myślach za to wciąż powtarzam spokój spokój musisz ćwiczyć Dwa kolejne w strzępach nerwy w uszach znana gra melodia "żeby tylko zadziałała" wyliczanka nie do końca I zastyga nam w powietrzu kropla nie chce spłynąć z czoła chwila pauzy chwila grozy cisza ciąży nam potworna Trzy przecina atmosferę urwis zbiera swe zabawki czas sprzatania szykowania i radości przy kolacji Tylko czasem myśl przebiegnie Kiedy oczy noc otula Czas wciąż biegnie wyliczanki ciężko chwilę jest zatrzymać

Ładne jak zawsze

Pod dziwnymi nickami Szukam między wersami Słów które mogą przeniknąć do kości W tyglu słów krajobrazu Chciałbym czasem zobaczyć Coś z życia

Kobiety są jak delikatne kwiaty, więc noszę na plecach czułości stygmaty

Kobiety są jak delikante kwiaty Na plecach noszę ich stygmaty :)

Zgadzam się z Markiem trochę za mało mięsa, a ja jakoś lubię krwiste steki :) Choć nie ulega wątpliwości że utwór ma zapach tą wyczuwalną nutkę poezji ;) Fajnie że chce Ci sie publikować na zieleniaku

Czemu Annie każda strona równo kolorowa

Dziękuję za komentarz. Zawsze ciekawiło mnie czemu piszemy.

wiecznie choć czasem próbujesz wydrapać do krwi kłamca arcyoszut życia brudnym paluchem dotyka mami obrazem samouwielbienie nieustanna rozkosz (po)pycha chciwość zazdrość nie trzeba przepraszać a jednak przewrotność sumienia wolna wola i to co oprzytamnia niezwyciężona

Ciało może i kruche Jak sympatyczny atrament Lecz słowa i czyny mogą Innym wyryć się w pamięć Czy wtedy człowiek Nieśmiertelnym się stanie ;)

Spolszcz pl ;) fajny klimat

Nie fochuj się to tylko moje subiektywne zdanie. Na pewno wielu sprawniej piszących tutaj ludzi pochwali bo wiersz jest super... Ja wolę niedopowiedzenia ;) pozdrawiam chłopek roztropek

Ładnie ciagniesz temat rozpalasz tak jak w tytule szkoda tylko że nie pozostawiłaś tak czytelnika dla mnie ten wiersz kończy się na wybuchła ;) pozostawiasz wtedy czytelnika w tytułowych płomieniach ;) to tak niezdarnie chciałem opisać rymowanką

Koniec trochę oczywisty Jak przymknięte lekko oczy Więc się pytam koleżanko Czy nie będą lepsze pejcze Wosk samotna kostka lodu Albo ciepła czekolada Byle tylko nie opadać By zostawić czytelnika Zrozpaloną mocno głową Tak jak chciała by pe elka By i on też mógł zapłonąć

Już od kilku dobrych dni Jakoś mi brakuje krwi Gdzie się pytam krew i flaki Gdzie jesieni jest depresja Zamiast tego nasz zieleniak Nie przestaje czule ćwierkać Ochy achy czułe słówka Wzlata pisarz niczym Ikar A ja w duchu liczę tylko Że odpadną komuś skrzydła Spadnie z nieba z wielkim hukiem Krwisty będzie miał poemat Czy się znajdzie ów artysta Czy nadziei większej nie ma

Więc skoro nie śpisz Ugryziesz jak czekoladę

on niechce upodlic lecz daje narzedzia stwarza sytuacje podszeptuje cicho proznosc rownosc oraz czlowieczenstwo kpiaco trzepocze na sztandarach

Wszystko już powiedzieli przedmówcy ;)

przetrwać burzę w szklance wody Gdy krawędzie wysokie i wypełniona do połowy gdzie szukać pomocy