Annie

@Damien_Dam Tekst trudny, niestety też za wiele z niego nie zrozumiałam Pzdr

@Waldemar_Talar_Talar Proste, a jednak głębokie Pzdr

@Deonix_ Pięknie oddana bezsenność podszyta gwiazdami, w formie piosenki Pzdr

@luna_ Trochę smutno się zrobiło Pzdr

@ja_bolek Bardzo ciekawe, tylko sama już nie wiem jak to ugryźć :-), czy to jeszcze haiku, czy już za bardzo nie " odleciało" w stronę poetyckiej miniatury Pzdr

@A_B O! Dzięki, nie otworzyłam ostatniego linku Pzdr

@A_B Oczywiście skojarzeń z trąbą może być mnóstwo, jakoś zaskoczyło mnie to skojarzenie z wiosną ale to tym lepiej. Twoje interpretacje jak najbardziej mnie przekonują i dodają głębi :-)Jak można niewinne Haiku przekształcić w tekst z dreszczykiem jak u Hitchcock'a w filmie "Ptaki" albo u Lema w " Niezwyciężony "m Całe szczęście,że ta ludzka trąba naszej wiosny, może być narażona tylko na zanieczyszczenie garderoby ;-) Pzdr

@Andrzej_Wojnowski Witam Wiersz dobrze się czyta,ładny, nostalgiczny. "krzyczy" uciekło chyba "y" Pointa chyba rzeczywiście do przemyślenia. Pzdr

@ja_bolek A gdzie to "W sprawie Haiku " ledwo zdążyłam przeczytać już znikło. Haiku też było ciekawe.

@A_B Wiosenna trąba? a co to za stwór? :-)

@A_B Witam Bardzo ładny klimatyczny wiersz. Wersja zaproponowana przez Deonix_ również Pzdr

Wiosenny jazgot stado ptaków kołuje szukając żeru

@Waldemar_Talar_Talar Witam Tak myślę nad tymi schodami, wgryzam się w tekst i rzeczywiście nie zawsze na szczyt prowadzą wygodne schody ( no powiedzmy na Śnieżkę :-) ). Tylko, że do liny trzeba mieć mocne ramiona ( powiedzmy kark) , ale za to widoki z takiego ośmiotysięcznika czy chociażby Mont Blanc nieporównywalne:-) Pzdr

@Maciej_Jackiewicz Dowcipne Pzdr

@Jerzy_Edmund_Sobczak "Wciąż chłodno, a jednak komary wyrywają się z zaklętych, jantarowych form." Bardzo ładne Pzdr

@Kolos94 Witam Przeczytałam ten wiersz już kilka razy i im więcej czytam, tym bardziej mnie intryguje. Przy pierwszym czytaniu, druga cześć też wydawała mi się mało logiczna, nawet miałam wstawić na ten temat komentarz. Zaintrygowało mnie, że stoisz " murem " za swoją wersją :-) Podobnie jak Deonix_ , statecznie odbieram ten tekst jako w pewnym sensie filozoficzny. Peel walczy ,ze swoim cieniem i ze swoim strachem (każdy tak ma) To "dręczenie świętym spokojem" przez przyjaciela nie jest wcale takie nielogiczne. Często się zdarza, że dla świetego spokoju porzucamy walkę, swoją drogę, żeby tylko było spokojnie i bezpiecznie,nijako jak radzi życzliwy przyjaciel. W dodatku jak mieszka w cieniu to jest po zlej stronie mocy :-) Bardzo fajny wiersz Pzdr

@Deonix_ Wszystko pod kontrolą, było z przymróżeniem oka :-)

@Bronisław_Muszyński Oczywiście wg. życzenia. Znikam spod twoich haiku. Pzdr

@Deonix_ Fajnie się czyta, bardzo zgrabne. Zmieniłabym tylko końcówkę ,żeby było w tym samym rytmie "Ostatnią cząstkę duszy jej" na- Ostatnią duszy jej część Pzdr :-)

@Deonix_ Dzięki za komentarz, to bardzo miłe.Nie wiem czy udżwignę teraz ten ciężar :-) Nie spodziewałam się tak pozytywnego przyjęcia wiersza. Pzdr serdecznie.

@ja_bolek Dzięki za koment Pzdr :-)

@Waldemar_Talar_Talar Witam Masz rację,że odkrywam świat poezji, próbuję i sprawia mi to przyjemność. Pisanie samemu, to zupełnie coś innego niż czytanie. Dopiero wtedy okazuje się ,że nie jest to taka prosta sprawa :-) Dzięki za rzut okiem :-) Pzdr serdecznie .

@Jerzy_Edmund_Sobczak Dzięki serdeczne za tak miły komentarz. Bardzo to sympatyczne, że pochyliłeś się nad moim tekstem, absolutnie nie przeszkadza mi, że podłubałes przy nim, wręcz przeciwnie,zmiany- Twojego pióra , wyszły mu tylko na dobre. Trochę zmieniłam. Odnośnie Pana Bronisława -nie przejmuje się, zaczynam się powoli orientować w temacie . Czasami mnie tylko ręka świerzbi do małej prowokacji, ale to zupełnie bez sensu :-) Pzdr

@A_B Witam Dzięki serdeczne za komentarz. Twoja propozycja - słowa , jak płonące kamienie z nieba , bardzo ciekawa. Do zastanowienia. Meteoryty przechodząc przez atmosferę rozżarzają się do czerwoności, jak niektóre słowa w zgestnialej atmosferze :-). Będę musiała chyba jeszcze z nimi powalczyć :-) Na razie jest powyżej ośmiu w skali beauforta :-) Pzdr

To tylko słowa, jak ptaki w locie nie przysiądą, nie znikną wieczorem, jak kruki krążą stadami. Zbierają się w chmury gradowe,ciążą myślami, strachami, pobożnymi życzeniami. Aż spadną kiedyś na ziemię tak ładną, zieloną i w kwiatach, kamieniami