Znajdź zawartość

Kuj je emocje z pieczarkami, Niczym pierogi ze skwarkami, Mieszają się wyzwolone, z racjonalnymi - myślami! Ależ, czy trzeba zachować szyk? Czyż trzeba robić taki, porządek? By z myśli śpiewnych tworzyć chór, jakoby rządek? A może jednak da się zjednać dwutakt? Niczym wyzwolenia z racjonalizmem, pakt? Zdołam się szukać takiego pretekstu. To wszystko zależy - od kontekstu!

Zamknęłam wyobraźnię w prywatnej enklawie czekam co się stanie we śnie i na jawie? Czy doświadczeń bagaż zdobyty w złym świecie udźwignie ponadto, co życie przyniesie? Czy to, co minęło jak przypływ powróci? Czy zniknie poprostu w zagmatwanej duszy? A może stworzy bramy do twierdzy niezdobytej, gdzie sen stałe śniony, jest realnym bytem. Kiedyś granice przegryzą głębin stwory, pękną enklawy tworzone dla ochrony. i rzeka biegiem zmieniając nurt koryta swobodnie popłynie, o zgodę nie spyta. Nie będzie się przedzierać przez gąszcze marzeń, wolnością zapachnie, człowieczy los wymaże. I wtedy myśli barierą wód zamknięte uwolnią się jak rzeka swobodą niepojęte. 13 stycznia, 2018r.