Waldemar_Talar_Talar

gdzieś w głębi ogrodu stoi zapomniana altanka w niej mieszka cisza która z pająkiem rozmawia wspomina minione które miłością częstowało kiedy słowo kocham było szczere nie kłamało słowo któremu róża i bluszcz się kłaniały o owej altance tylko echo pamięta które goniąc lasem wspomina ją czule

dwie puste flaszki ktoś zgubił rzeczywistość dotykając dna

@iwonaroma - dzięki -

@iwonaroma - dziękuje -

@Rafael Marius - dzięki -

Witam - oby się otworzyło - dzięki za czytanie - Pzdr.

życie zbudowane jest z chwil trudnych albo łatwych są podobne do losu budują dobro zło uśmiech i łzy życie to przecież nasz czas nasza pora na to lub tamto zawsze przewodnikiem jest - pokazuje gdzie mamy dziś iść życie choć piękne to zgubną chwilą - bo na końcu czeka zakończenie gdy jego drzwi się zamkną nie otworzy ich żaden klucz

przydrożny krzyż wiatr płomieniem się bawi ludzkich krzywd

Witam - na pewno - miło że czytasz - dzięki - Pzdr.

Witam - dokładnie tak jak napisałeś - dzięki że zajrzałeś - Pzdr. Witam - miło że się podoba - dziękuje - Pzdr.serdecznie.

ktoś zgubił marzenia uśmiech i sny ktoś je odnalazł bez celu szły żal mu ich było rzekł o nie - tak być nie może oddam komuś je wsadził do plecaka wyruszył w świat świadkiem tego nie jedno drzewo i kwiat zaglądał tu i tam pytał tego tamtego każdy mówił nie że to nie jego gdy nadeszła noc echo się odezwało wypuść je mój drogi tak mu zaśpiewało one sobie poradzą odnajdą drogę pewne sto procent poręczyć mogę

Witam - zgadza się ja haiku pisałem w latach 2005 do 2009 - ale coś mnie tknęło by ponownie je pokazać - może wrócę to tego stylu pisania - dzięki że zajrzałaś - Pzdr.serdecznie. Witaj - haiku nie mówi że pająk jest zły - to tylko jego cień wygląda jak powyżej wspominany potwór - dzięki że czytasz -

Witaj - dzięki za przeczytanie i polubienie - Pzdr.

Witaj - miło że czytasz i komentujesz - dzięki - Pzdr.

księżycowa noc na szybie mały pająk potwór na ścianie

liście powoli spadają mgła zaczyna się czaić marzenia gdzieś po kątach się chowają na niebie zimne gwiazdy wiatr do okien puka bezdomni za ciepłym sie rozglądają człowiek bywa zamyślony do minionego wraca widzi łąki i tęcze ptactwo rozśpiewane coś w kościach łupie w dłoniach ciepła szklanka z duszą rozmawia o życiu a nawet o śmierci bo gdy pełna jest jesień śmierć odważniejsza bywa zwłaszcza dziś gdy smutek dopada

Witaj - głupio wyszło - poprawiłem - Pzdr.

pijąc wódę grając w karty i kochając się nigdy nie udawał - zawsze był tylko sobą i za to za nic więcej - gdy umarł nad jego mogiłą zapłakał ktoś i się nisko ukłonił a potem wyraźnie rzekł by inni to słyszeli szkoda - wielka szkoda że musiał odejść człowiek przed którym inni tylko udawali i dalej udają kogoś kim nigdy nie byli

bezchmurne niebo na plaży parasole gorący deszcz

Witaj - miło że tak odbierasz - Pzdr.

Witam i dziękuje za słówko - wyszło jak wyszło - a czy przefajnione ... Pzdr.

Witaj - ja też pamiętam - miło że czytasz - Pzdr. @Andrzej P. Zajączkowski - dziękuje -

Witam - ano wymyślają ton fakt - miło że czytasz - dziękuje - Pzdr.serdecznie. Witaj - miło że czytasz - dzięki - Pzdr. Witam - dziękuje serdecznie za owe - świetne - Pzdr.

Witam - miło słyszeć - dziś już nie piszę stare dzieje - z lat 2005 - 2010 - ale myślę ze warte przeczytania - Pzdr.

nad ranem moja droga do domu skurwiel wrócił przesiąknięty seksem którego czerwony uśmiech widniał na kołnierzyku więc zapytałam spokojnie zapraszając do kuchni co się stało kochanie że znowu wracasz późno ten bydlak naiwnie myśląc że niczego się nie domyślam zaczął śpiewkę o spotkaniu zleconym przez szefa więc zdzieliłam go rondlem i poprawiłam patelnią po czym spojrzałam w oczy a on jak na spowiedzi wszystko mi wyśpiewał i wiesz co mnie najbardziej w tym wszystkim rozbawiło to że zapomniał biedactwo że ja nie jestem księdzem ty cholerną zdzirą