Arksi_

Dzięki za komentarz - tak w pierwszej jak i w drugiej zwrotce jest prawda, sama prawda i tylko prawda ) Pozdrawiam.

Poco taki ironiczny wiersz napisałeś skoro mogłeś wątpić z zamkniętymi ustami ) Pozdrawiam.

Kościół to nie mury Co się pną do góry A podstawą Kościoła Nie są tradycje zgoła Ni przepisy ani prawa Ni żadna inna ustawa Zaś władza kościelna Jest jakby niedzielna Bo kościołowi ciąży Do Królestwa nie dąży Tylko naszą myśl hamuje Twierdząc że go oczekuje.

Aby tu nasze słowo Miało moc piorunową Musi mieć formy ciasne I tak jak grom być silne Jak błyskawica jasne!

Chociaż mój rym jest mi drogi To go rzucam wam pod nogi Lecz nie wszyscy swoją nogą Moje wiersze deptać mogą Jeśli rozum czyjś jest skuty Wpierw niech zdejmie swoje buty Zanim na mych wierszach stanie I oceni moje granie Kto nad nimi się pochyli To się wiele nie pomyli Może wszystko on odgadnie "Eureka!" z ust wypadnie Zaś kto na nie z góry patrzy To nic on tam nie zobaczy I nie pozna prawdy Boże Kto ich myślą nie przeorze.

"Jeszcze krzywdy nie zrobiłeś, a Twe ciało zapłaciło Jeszcze myśl Cię nie natchnęła, a już godzina sądu twego wybiła. Jeszcze świata nie zobaczyłeś, a już zamordowany zostałeś." Można tak, i co niektórzy tak robią żeby czasem rym nie był czysty ) lecz do mnie nie przemawiają takie sztuczne przeróbki. Pozdrawiam.

Myślę że wiersz jest logicznie spójny przez co zrozumiały a to czy się komuś forma wiersza podoba czy też nie to już jest rzecz drugorzędna i zależną od gustu czytelnika ) Nie zaprzeczam że powyższy wiersz można napisać lepiej. Chcąc przekazać innym pewną myśl robię to w taki sposób w jaki potrafię a że w lepszy sposób nie potrafię to czyż powinienem zaprzestać popularyzowania swej grafomani i przygotowywać się ciągle do tego abym to co robię robił lepiej? Prawdą jest że nie osiągnie celu ten który nie jest przygotowany ale też prawdą jest że nie wszyscy przygotowani osiągają cel swój a na pewno nie osiągną swego celu ci którzy się zawsze przygotowują. Forma wiersza to ciało które ma w sobie jeszcze duszę ciało może umrzeć zabite przez krytykę ) i pewnie wielkiej straty i płaczu nie będzie ) lecz dusza znajdzie dla siebie lepsze kształty i formę w Niebie i krytyka się zdziwi że "grafomania" była jej podstawą. Pozdrawiam.

"Kim że ty jesteś No i dlaczego Śmiesz sądzisz sługę Tutaj cudzego To czy on stoi Czy też upada Jest sprawą Pana Bo Pan nim włada Zresztą ostoi Się bo Pan jego Ma władzę i moc Utrzymania go."

Nie można ciągle w milczeniu siedzieć I patrzeć jak się świat krzywo toczy Czasem coś twardo trzeba powiedzieć Strzelając słowem do świata z procy. Nawet gdyby się to słowo niektórym nie podobało ) Pozdrawiam.

Obecnie ja szukam W Koranie natchnienia I muszę powiedzieć Ciężki do strawienia. Jeśli ktoś mych wierszy Nie potrafi strawić To taki Koranem Może się udławić Więc mu lepiej radzę Niechaj Biblię czyta Nim ziarno zwątpienia W myślach mu zaświta Lecz ten kto z Ducha Prawdy się urodzi Cokolwiek przeczyta Nic mu nie zaszkodzi.

Tam u góry tam wysoko Szczęścia szukają żurawie Zaś tu nisko tu na dole Świerszczyk znalazł szczęście w trawie Możesz wzbić się tak wysoko Że wzrok będziesz miał proroczy Lecz szczęśliwsi ci na dole Choć nie mają takiej mocy Czy nie można by tak sobie Tych dwóch rzeczy tu pogodzić By szczęśliwym i widzącym Na tej ziemi się urodzić? Bo wysoko tam u góry Tylko przestrzeń zimna pusta A na dole tutaj nisko Można cały świat wziąć w usta.

Wiersze które tu zamieszczam mają ponad 10 lat więc już ponad 10 lat temu byłem krytykowany. Niektóre wiersze z tamtych czasów poprawiłem i parę wierszy napisałem pod wpływem krytyki ). Moje pisanie pewnie już lepsze nie będzie bo nie mam takich zdolności jak Ty, i już raczej z poprawianiem wierszy poczekam aż jakiś programista napisze program który to będzie przekształcał grafomanie w poezją ). W przyszłości będzie się bardziej liczyła myśl zawarta w wierszu niż styl i forma w jakiej został napisany wiersz bo trudno będzie odróżnić grafomanie od poezji ). Pisać "każdy może trochę lepiej lub trochę gorzej ale nie o to chodzi jak co komu wychodzi". Myślę że moje wiersze są bardzo ważnym tłem dla innych wierszy be te inne wiersze na tle moich bardziej błyszczą ). Pozdrawiam.

Ujęcie myślą swego pragnienia To pierwszy stopień wtajemniczenia Drugi też tobie wyjawić mogę By się spełniło podejmij drogę Tych wtajemniczeń jeszcze jest wiele Lecz czy są ważne? ważniejsze cele! Bo jeśli jesteś ty draniem zimnym Wykorzystasz je przeciwko innym Lecz gdy twe serce czucie w sobie ma To ci wystarczą te powyższe dwa I gdy nie zboczysz ty ze swej drogi To cię do celu dowiodą nogi. Ja tutaj tobie rym z rymem wiążę Spytasz gdzie idę? do Boga dążę! Zaś moim celem jest moja droga Bo ciągle na niej spotykam Boga.

Dobry wiersz, bo go zrozumiałem, możliwe że źle - bo to zależy od poglądów jakie kto ma ). Wydaje mi się że trzeci wers odstaje od całości, i usuń cyferki. Pozdrawiam.

Wiersz już ma swoje lata. Napisałem go pod wpływem ostrej krytyki )

Myślicie - "Prostaka To myśl byle jaka"? Więc ja głupek zmienię To wasze myślenie Bo prosto tu kroczę I z drogi nie zboczę Jeśli ktoś podskoczy Otworzę mu oczy Może i obrażę Lecz prawdę pokażę Lub sam najwyżej Będę troszkę niżej Lecz to się okaże Przyszłość nam pokaże Kto tu z nas trwał w błędzie Kto ceniony będzie Kto kreślił witraże Kto złudne miraże I kto bliższy prawdy A kto mroku zawdy - Ta myśl sobie taka To moja - prostaka Więc się mnie nie bójcie I wiersz skrytykujcie.

Taki miałem sen i od razu po przebudzeniu taka refleksja mi przyszła do głowy. Gdyby świat zmierzał w innym kierunku to pewnie by mi taka refleksja do głowy nie przyszła. Dzięki za komentarz, pozdrawiam.

Możecie uważać Mnie za leniwego Gdyż ja tutaj jeszcze Nie dopiąłem swego Bo się ten świat jeszcze Przede mną nie zgina Więc przyznać się muszę Że to moja wina Że byłem leniwy Że mi się nie chciało Duch wprawdzie ochoczy Ale słabe ciało.

Owszem po powierzchownym przeczytaniu wiersza można mniej więcej zrozumieć o co autorowi chodzi ale po głębszym przeanalizowaniu wiersza już nie jest to takie oczywiste co autor miał na myśli? Przeanalizujmy tylko pierwszą zwrotkę; "Mam wiele żalu Panie mój" Dlaczego autor ma wiele żalu? "A serce wprost kołacze." Serce autora jest niespokojne! "Jestem by z grzechem toczyć bój," Tu zachodzi pytanie, z jakim grzechem autor toczy bój? "To temu ono płacze." Serce autora płacze bo autor musi z powyższym grzechem toczyć bój. Jeśli autor toczy bój z własnym grzechem lub cudzym to serce jego nie powinno płakać i powinno też być spokojne no chyba że serce chce grzeszyć a autor z tym grzechem musi walczy i pewnie dlatego autor ma wielki żal, że mu Pan z tym grzechem każe walczyć ). I można tak przeanalizować cały wiersz. Pozdrawiam.

Sam się dziwię że udało mi się taki wiersz napisać ) sześciosylabowe wersy bo tak mi wyszedł układ rymów, chyba rzadko spotykany? Przyznaję że z interpunkcją mam problemy, bo nie zawsze wiem gdzie ją użyć. Wydaje mi się, że nie zawsze można liczyć na inteligencję czytelnika, zwłaszcza gdy czytelnik, ma całkowicie inny pogląd od autora ) i swoją interpunkcją może całkowicie zmienić sens wiersza. Przykład mojego dylematu, gdzie wstawić przecinek np. i swoją interpunkcją, może całkowicie, zmienić sens wiersza. i swoją interpunkcją może, całkowicie zmienić sens wiersza. I tu mam dylemat ) ??? Pozdrawiam.

http://www.poezja.org/wiersz,71,140383.html Pozdrawiam ).

Jakiejś spójności mi w wierszu brak bo nie do końca wiem co autor miał namyśli. No ale nie każdy może to wiedzieć ) Pozdrawiam.

Chociaż wolę wiersze rymowane, to jednak treść wiersza dla mnie jest bardzo interesująca. Taką mamy z góry narzuconą nam demokrację że można było sprzedawać mieszkania z ludźmi a teraz bezkarnie wyrzucać ich na bruk. http://www.adamklimowski.pl/kiedy-sie-wypelnily-dni.html "Obca przemoc nam nie weźmie a po prostu kupi polak sprzeda bo przed szkodą i po szkodzie głupi" Pozdrawiam.

Dziś moja stopa Mej myśli lata Po chorej myśli Tegoż że świata Zaś ja mam taką Tu dziwną wiarę Że ruszę ludzkie Komórki szare I jeśli dziś świat Mej myśli ujdzie To jutro po niej Baranek pójdzie.

Więc sam widzisz - zanim posłuchasz Emanuela aby inwersję jebnąć w ryj ), się zastanów - czy w ogóle zamierzasz przestać być uczniem ) Twój wiersz, Twój wybór, moja propozycja, z którą cokolwiek chcesz możesz zrobić, możesz jej nawet nie brać pod uwagę ) P.S. ale zechciej też zauważyć że Emanuelowi moja inwersja się podoba ) Pozdrawiam.