ewa*_

Takie tam impresje o przemijaniu w związku z pełnią lata... Pięknie dziękuję, Anno, za przystanek przy moim wierszu i tak ciepłe słowa. Miłego wieczoru, pozdrawiam :)

Przyroda sama maluje najpiękniej, a ja jestem jej nieudolną kopistką. Fajnie, że Tobie się podoba. Wielkie dzięki, pozdrawiam miło :)

:) cieszę się, Bajadero, że tak to odbierasz, dziękuję Ci za chwile poświęcone na czytanie mojego wiersza. Miło, serdecznie, wieczornie...:)

Dziękuję Nowa za czytanie i miły komentarz. Stan moich uczuć jest bardzo często odzwierciedleniem tego, co się dzieje w przyrodzie, myślę, że nie tylko moich. Pozdrawiam serdeczcznie:)

:) Cieszę się, że tak go odebrałaś. Miłego wieczoru, Nato:)

:) Radość nieuchwytna Do szczęścia mi trzeba tak bardzo niewiele, świtem za firanką promień bladozłoty, szczebiot ptasich głosów, nasycona zieleń, i że mogę tobie opowiadać o tym. Parująca kawa, kilka myśli w głowie zapisanych wierszem, wplecionych w marzenie, radość nieuchwytna, której nie wysłowię, potargany wiatrem pejzaż nad strumieniem. Umiem ją odnaleźć gdy codzienność zgrzyta, a trybiki czasu pędzą w tłumie zdarzeń. Nie wierzysz kochanie? nie zadawaj pytań, ranek się uśmiecha, a ja z tobą gwarzę... Wiem, przegadany solidnie, ale tak mi się skojarzyło z moim starociem sprzed roku. Pozdrawiam, Nato :)

Czytam po raz kojelny i nie mogę się dość nasmakować tego wiersza. ..."żebyś tylko mnie odnalazł, gdzie zgubiły wieczne pióra - żebym mogła mówić, że cię..." Piękne, dziękuję Kaliope + Pozdrawiam zachwycona. :)

Miło mi, że Tobie się podoba, Nato i że tak właśnie zinterpretowałaś tytuł - zgodnie z moją intencją. Zadbajmy, żeby to nasze było dłuższe...:) Bardzo dziękuję i pozdrawiam:)

Dziękuję, Krysiu, za czytanie i przeżywanie. Po takich słowach czuję, jakby tę cząstkę siebie, którą zostawiłam w wierszu ktoś podjął i przytulił. Pozdrawiam miło:)

Może powinnam malować, zamiast rymować? :) Parę akwarelek i pasteli popełniłam, ale z mizernym skutkiem. Ślicznie dziękuję, Szarobury - i za to również, że dzięki Tobie ośmieliłam się tutaj zamieszczać swoją pisaninę. Chociaż im więcej czytam "tutejszych" wierszy, tym bardziej czuję, że gdzie mi tam... Pozdrawiam cieplutko:)

Bardzo mi miło, że zobaczyłeś te obrazy Sylwestrze :) odpozdrawiam i do następnego:)

Dziękuję najpiękniej, jak umiem, Kaliope, za tak przychylną recenzję mojej pisaniny; pisząc nie zastawiam się, czy to jest poezja. Pisanie jest silniejsze ode mnie, a każde spojrzenie na przyrodę, jej kolory, zapachy, refleksy światła, ulotność chwili zaczyna we mnie grać wierszem. Ptak codzienie siada na gałęzi, ale za każdym razem robi to inaczej:) W moim wierszu podobieństwo zwyklej nieuchronności zdarzeń, tj. mijających pór roku jest właściwie przenośną naszego życia. Z tym, że nasze wiosny, lata, jesienie i zimy są nieco dłuższe, niż roczna cykliczność zjawisk w przyrodzie. We mnie gra późne lato, czyli... piąta pora roku:) Pozdrawiam serdecznie :)

Ostatni wers powiedział mi to, co najważniejsze. Śpiewasz więc życie (ajde jano). Ładne, melodyjne +

Tak niedawno jeszcze źdźbło trawy bladawe spod zeschniętej darni wyglądało skrycie, między paprociami pachniały konwalie, lustro stawu lśniło kaczeńców odbiciem. Teraz w gęstwie krzewów umilkły słowiki, pisklęta bocianów z gniazd już wyglądają, malwy się wpisały w pejzaż sielskich rycin, błękitne cykorie szepczą na rozstajach. Nasze lato dłuższe, niż tętno przyrody, czas je wolniej skrywa w jesieni woale, spijaj ze mną, miły, tę ulotną słodycz, zanim złotych liści zawiruje balet...

Dziękuję za uwagi, Nato, serdecznie pozdrawiam, a szczegóły znajdziesz w korespondencji. Przepraszam za przeoczenie :) "i" poprawiłam :)

Bardzo dziękuję, Stepie, i odpozdrawiam z pięknym, letnim porankiem :)

nie wiedziałem że one też bzykają:)) ale najważniejsze fajnie piszesz rymem i nie daj sobie wmówić że to niemodne. Kanon wiersza rymowanego pozwala na wyrażenie każdej myśli i oddanie każdego nastroju pozdrawiam Jacek Jacku, gdy czytam wiersze tutaj zamieszczone, czuję się czasem jak własna prababcia. Trochę mnie podbudowałeś, dziękuję :)

Miło mi, że zechciałaś poświęcić swoją uwagę mojej pisaninie, Nato. Pięknie dziękuję i pozdrawiam. :)

Pięknie dziękuję, pozdrawiam Stepie :)

"proporce w sztormie uczuć" + podoba mi się, chociaż wolę stać nago przed Naturą. Pozdrawiam, Januszu :)

poczytałam, podziwiam, plus przyznaję panny "przewrotne" - prawdziwie. Pozdrawiam przepięknie :)

Płynnie, rytmicznie, z humorem. Bardzo przyjemnie się czyta; z klimatem wierszy Przybory:) Pozdrawiam, Jacku :)

A może to niepoznanie, nieodkryte jeszcze jest tuż obok, na wyciągnięcie ręki ? W zgiełku codzienności nie zawsze da się dostrzec... Przepiękny wiersz + Pozdrawiam Kaliope :)

Samo się napisało...:))) Serdeczności, Nowa :)

:) Cieszę się, że klimat mojego wiersza Tobie odpowiada. Mam też gorsze "klimatycznie", ale na razie trzymam w szufladzie. Do poczytania, Sylwestrze, dzięki :)