Roklin

Bardzo mocny, sugestywny wiersz, trafia do wyobraźni. Opowiada o człowieku sukcesu, zimnym, wyrachowanym, pozbawionym emocji... tak przynajmniejmu się zdaje... A potem - potem przychodzi refleksja - czemu to tak szybko minęło, gdzie te światła, gdzie salony? I co mi zostało? Tyle tylko,że nie jest to właściwa refleksja... Ciepło pozdrawiam :)

Uśmiech na twarzy, małe wymagania, kilku przyjaciół, pasja... czegóż więcej trzeba? Bardzo fajny, zabawny wierszyk, jednocześnie mądry. Zatrzymał. Przy okazji, popieram zdanie Oxyvii. Ciepło pozdrawiam :)

Bardzo ciepły, sympatyczny wiersz o rodzinnym domu zamknięty w krótkiej formie. Podoba mi się, plusuję i na pewno jeszcze wrócę; pozdrawiam :)

Ciekawy, artystyczny wiersz... Sztuka to coś pięknego. Spodobał się i zatrzymał - i to chyba najważniejsze. Pozdrawiam :)

Radziłbym wyrzucić powtórzenie :) Pozdrawiam :)

Dobrze mówisz, fajna miniaturka, bez zbędnych słów. Podoba się, pozdrawiam :)

Jak by to napisać, tasiemce to moja specjalność :))). dowody na to można znaleźć nawet na tym forum :))). dla dzieci: Niebieski konik - http://www.poezja.org/index.php?a=u&k=1&pokaz2=60417#424258 trochę krótszy Zakład - http://www.poezja.org/wiersz,1,103532.html i niekoniecznie dla dzieci: Złoty ptak - http://www.poezja.org/wiersz,2,61268.html Byle do wiosny - http://www.poezja.org/wiersz,1,107132.html Ballada podleśna - http://www.poezja.org/wiersz,1,94587.html Staruszek i pies - http://www.poezja.org/wiersz,1,72206.html jest takich więcej na forum, poza tym sporo jeszcze nieupublicznionych, ale ostatnio staram się nieco ograniczać, żeby nie męczyć długością Czytelnika. Tym bardziej, jeśli chodzi o wierszyki dla dzieci, bo, jak się okazuje, one nie szczególnie przepadają za obszernymi formami i to dla mnie jest dużym wyzwaniem, żeby dobrać tak treść do objętości, żeby wierszyk był ciekawy i nie nużący przy czytaniu dla dziecka :). dziękuję za ponowne odwiedziny i serdecznie pozdrawiam :) Chętnie zajrzę, dziękuję :)

Zgrabny, elegancki, w temacie i - co najważniejsze - lekko i z humorem. A przecież to o to w sporcie chodzi - żeby się dobrze bawić i czerpać przyjemność z oglądania/uprawiania. Serdecznie pozdrawiam :)

Smutne... tak jak deszcz padający w dniu, w którym chcieliśmy wyjść na plażę... Ujął i zaciekawił... pozdrawiam ciepło :)

Jak ktoś powiedział, gdyby konie stworzyły religię, to wyobraziłyby sobie bogów na swe podobieństwo ;) Ach, ta ludzka megalomania... Przypadek? Dziwny to przypadek, dlatego piszę "zasadniczo"... Spotykałem już ludzi w takich okolicznościach, które każą się nad "celowością" niektórych zdarzeń zastanowić... W coś trzeba wierzyć... chociaż to "coś" czasem zadziwia... Pozdrawiam :)

Fajny wiersz, dobrze oddana sytucja, ale ten ostatni wers... Trzeba wojować, choć sił nie starcza. Ciepło pozdrawiam i życzę powodzenia w walce :)

Sympatyczny wiersz, zawsze warto mieć marzenia, otwarte oczy, świadomość i odrobinę szczęścia. Lubię takie opowiastki, ta ma dużo wdzięku; sporo słów, ale te budują bardz ciepły, przytulny domowy nastrój, więc nie przeszkadzają. Ciepło pozdrawiam :) P. S. Znikam, idę piec :)

Podoba mi się ta opowieść, dom z duszą, wciąż tętniący życiem; z drugiej strony myślę, że dałoby się wykroić z tego wiersza materiał na kilka innych; lepiej czasem napisać mniej, ale zachować przy tym porządek; nie miej mi za złe tej uwagi, ja tylko chciałem coś zasugerować. Plus za klimacik :) Ciepło pozdrawiam :)

O, dziękuję, zaraz zajrzę. Pozdrawiam :)

Pikny obrazek, pełen nostalgii, zadumy i zarazem szacunku dla przeszłości. Ciepły, klimatyczny obraz rodzinnych stron przywołuje mi na myśl dawnych opowiadaczy (dziadkowie są w tym niezrównani). Ujął, oczarował, zatrzymał :) Cieplutko pozdrawiam, Droga Kaliope :)

Ciekawy wiersz, dotyka jednej z najważniejszych stron ludzkiej natury. Dobra forma, treść, przekaz, ale coś mnie w nim nie przekonuje, sam nawet nie wiem, co... Brzmi jak zastanawianie się nad porządkiem świata, nad jego zawartością itp. Peel jest niewątpliwie człowiekiem pytającym, rozważającym "kwestie podstawowe" i niespokojnym. Zasadniczo nie wierzę w przypadek, to co się dzieje w świecie, ma zawsze swoją przyczynę, spotykamy ludzi z jakiegoś powodu, a każdy coś wnosi w nasze życie. Zawsze deklarowałem się jako wierzący, ale też dodawałem: "w ludzi, w świat, w marzenia", bo nie w idee boskie. Tu każdy musi swego "boga" szukać sam. Cieplutko pozdrawiam :)

A, w tym rzecz. Już poprawiłem. Dziękuję za wizytę. Pozdrawiam, do poczytania :)

Myślę, że dałoby się stworzyć z tego utworu delikatną balladę; zapytam się znajomego muzyka, może coś z tym zrobi... Pozdrawiam ciepło :) Kiedy już coś z tym zrobi, to prześlij link do MP3 albo youtube, chocby tutaj na zieleniaku, dobrze? :-) Jak się uda, to czemu nie?

To Ci się udało stworzyć atmosferę! Mocny, przejmujący wiersz, burzy krew w żyłach! Ciepło pozdrawiam z plusem :)

najbardziej mnie ucieszy, jeśli kiedyś trafią do dzieci :). cieszę się z życzliwego przyjęcia. pozdrawiam i do poczytania :) No to właśnie dzisiaj trafiło i dziewczyny bardzo się ucieszyły (mają 16-17 lat, ale cenią takie "prezenciki"). Najciekawszy wydał im się wiersz "Jeż i kaktus". Wydaj to, Sylwestrze, masz powodzenie :) Ciepło pozdrawiam :) no to już pannice, ale cieszę się, że coś się spodobało :) a wiesz, że to pierwszy raz, gdy ktoś przeczytał dzieciom ;) moje wierszyki i potem o tym napisał. zdarzały się już wcześniej zapowiedzi, ale żadnej informacji zwrotnej potem nie dostawałem. tym większa moja wdzięczność. pozdrawiam :) Może i pannice, ale o dziecięcej wrażliwości... :) Nie myślałeś o dłuższej formie w podobnym stylu i na podobny temat? Sądzę, że sprawdziłbyś się :)

Urokliwy, bardzo ładny wierszyk, choć nieco przekoloryzowany... Do poczytania :)

Rzeczywiście, umknęło mi. Cenię sobie ludzką wrażliwość - taki czysty utylitaryzm czy pragmatyzm nie przemawiają do mnie do końca. Często okazuje się potem, że w takiej relacji brak zwykłej rozmowy czy choćby uścisku dłoni. Koncerty były wspaniałe, zwłaszcza, że harfistce towarzyszyły norweskie skrzypce i delikatna perkusja (nie wiem do końca, z czego się składała, prócz tamburynu i bębenka wypełnionego, zdaje się, grochem). No i te głosy: żeński harfistki i męski skrzypka... Cudo! Życzę powodzenia w twórczości, ja wracam do tematu podróży... :) Z uśmiechem :)

Ładny, kolorowy obraz, smutny, a zastanawiający. Ciekawy opis, podoba mi się. Uwaga techniczna: w trzecim wersie chyba brakło spacji. Słonecznie pozdrawiam :)

Bardzo słuszna uwaga - dom to ludzie, którzy go tworzą! I w tym rzecz zasadnicza, bo nawet najpiękniejszy dom nie będzie w pełni przytulny, jeśli nie będzie w nim kwiecistej atmosfery (ale nie orlikowej czy jaśminowej); cieszę się, że wpadłaś, naprawdę spodobał mi się Twój post, dziękuję za uwagę i pozdrawiam :)

Myślę, że dałoby się stworzyć z tego utworu delikatną balladę; zapytam się znajomego muzyka, może coś z tym zrobi... Pozdrawiam ciepło :)