W.M.Gordon

A te zawiasy oznaczają co... upływ czasu?

Animalistycznie Erotycznie Egzaltycznie Krewko Rześko Żwawo ... Brawo

Czarek - Basię też lubię ?

Ta alegoria nie jest prosta jest prostacka i głupia. Państwa jako zbiór drzew. A co reprezentują liście? Pewnie kury albo krowy

Annie - jednym słowem mamy się ku sobie. Nie byłem jeszcze nigdy na "poetyckim" weselu. Chyba warto spróbować. Czy znasz jakiegoś księdza, który czyta poezję?

Czarek - znajdź producenta...10% zysków dla ciebie

Deonix - eh te ogonki... poprawione. Odnośnie drugiej sprawy pozwolę sobie się nie zgodzić. Dwie samogłoski obok siebie nie wygląda to dobrze jak się czyta na głos. Jest zgrzyt i zacięcie się rytmu. Po drugie spróbuj ten wiersz czytać na głos według mojej interpretacji czyli pierwsza strofa cicho, powoli, nieśmiało, druga i trzecia oraz 2 wersy w ostatniej coraz szybciej,głośniej, bardziej podniecająco, bardziej narywczo... A dwa ostatnie wersy jak pierwszą zwrotkę czyli powoli i między "i u" jest pauza. Jednym słowem wszystko gra ????

Hej Nata, hej

Justynko - ja wibrator znam tylko ze słyszenia. Sąsiadka zza płotu często go włącza, na dodatek przy otwartym oknie. I w ten sposób ujawniłem genezę napisania tego wiersza. ?

Czyli jeden las to Polska, drugi Niemcy, trzeci, dajmy na to Włochy itd itp... Państwo jako las, a puszcza jako UE. Toporna to alegoria.

Annie - też mi się podobasz ? Marcin - rymy są bo wiersz jest pisany z przymrużeniem oka, ale to nie znaczy że jest komiczny. MaksMara - hmmm, nie zakwalifikowałbym wibratora do niczego, no chyba jak się popsuje ? Waldemar - Mam nadzieję że wiersz się da zrozumieć, choć instrukcji obsługi nie zamieściłem. ?

Dziękuję czytelnikom za komentarze.

Taki wiersz oprócz rymów powinien także mieć rytm a tutaj jest on jak rzeźba ciosana siekierą. Chropowaty i nierówny. Poza tym jak można się skłócić z lasem?

Popatrz Mefisto! Tam idą trzy kuszące życiorysami kobiety niosą garby pełne zróżnicowanych zdrowasiek i westchnień ciągną za sobą życiorysy ukrzyżowanych łotrów i niewiernych Tomaszów trudna droga przed nimi kamienie lśniące nagością doły wyściełane cudzołóstwem kałuże lepkiej sprośności ale wcześniej czy później dotrą do piekła bram i wtedy się okaże która z nich jest świętą

Justynko - mogę napisać, że rozebrałaś ten wiersz do naga. Można go traktować dwojako. Raz - jako śmiesznostkę - błahostkę, żarcik, lekkostrawną politurę. Dwa - jako coś co ma głębsze dno. I Ty do niego dotarłaś. O szczegółach nie będę dyskutował, bowiem Ty będąc kobietą, znasz ten przedmiot o wiele lepiej niż ja...

Wibrator to rzecz jak każda inna trochę tajemna trochę intymna ale od tego się nie umiera czasami grzechem duszę uwiera Ciało zaś pragnie tej słodkiej męki więc włącz wibrator i usłysz dźwięki brzęknie jak mucha jak wąż zasyczy spuść wyobraźnię jak psa ze smyczy Rozkosz diabelska rozpala skronie Anioł skrzydłami chce zgasić płomień Ciało się pali więc stąd te dreszcze Bóg palcem grozi łono chce jeszcze Tu w grzechu toniesz a tam w rozkoszy Krzyk i ekstaza zamyka oczy Opadasz z sił usta otwierasz Szarość przez okno znowu spoziera

A tu poniosła Cię nielimitowana, zwariowana acz kontrolowana z premedytacją fantazja( w pozytywnym znaczeniu tego słowa). Dużo ciekawych słów, a przede wszystkim - malowanie obrazów za ich pomocą. Taki słowny kolaż.

Tu obniża z premedytacją ampery a tu z zaangażowaniem ładuje w górę wolty Jego języczna elektroliza odcedza z potu sól która jako katalizator zmienia podniecenie w prąd Wcisnął przycisk - oślepiło Przesunął suwak - zauroczyło W moich oczach powstała migotliwa synteza choinkowej sukienki w szwajnfurckiej zieleni i wypastowanej podłogi z mirażem dyskotekowej kuli omamienia opętania obezwładnienia i nawrócenia kiedy powiedział za pięć dwunasta gładko przełykając galicyjskie wino i kładąc kromkę chleba na mojej dłoni że według tradycji objawionej w apokryfach Judasza magnesy o tych samych biegunach nigdy się do siebie nie zbliżą

pierwsza zwrotka na - tak, bo jest tam pomysł. Reszta na - nie, bo brał pomysłu ... Ładne ma Pani zdjecie. Nieśmiale zawstydzona

Karenka - jeśli chodzisz do szkoły podstawowej to gratuluję. Ja też tak pisałem w szóstej klasie.

Fajnie, ale o czym jest ten „rozdygotany” wiersz. O ludzikach? A kimże oni są?

Podoba mi się to zakończenie zawieszone nad „przepaścią”. Wiersz zatrzymuje.

Włosy spłonĄ nim marzenia i plany dotknĄ Jeśli granice się poruszają, dryfują, zmieniają miejsce to nie są wtedy granicami. ...w pień jabłoni ramionami wtulona....???? Co to jest? Jakaś makabreska? obejmująca pień przytulona do pnia dotykająca ramionami pnia

Nata - lio...pierwsza

Dziekuję. To przykład jak można pisać o muzyce „niemuzycznie”