W.M.Gordon

Niepotrzebnie dwa razy tak blisko siebie jest słowo requiem. Krytykuje twoje wiersze bo jest co krytykować czyli są ciekawe zdecydowanie przewyższają poziomem większość innych tu publikowanych wierszy.

Czwarta i piąta strofa do wyrzucenia. Rozcieńczają tylko wiersz. Czarne gwiazdy?

to nie róża ani hiacynt nawet nie narcyz, to niezapominajka rośnie w raju W ten sposób zaciekawiasz z czytelnika. Nie nie musisz dodawać słowo kwiat. A po co ten środek?

Waldemar pierwszej strofy bardzo ciekawe z tym porównaniem ze strachami, ale potem wkraczasz na utarte ścieżki, którymi już wielu chodziło przed tobą.

Świetny wiersz. Ostatnie trzy wersy decydują o całkowicie innej interpretacji niż czytając pozostałe. Czyli najpierw mamy taki sielankowo nostalgiczny obrazek, a potem okazuje się że ten obrazek wcale nie musi być prawdziwy, wszystko zależy od tego co chcemy zobaczyć, co chcemy wspomnieć, co chcemy pamiętać. Ładnie to napisałaś, dziewczynko, ładnie.

Dużo pytań mało wiersza. Morelizatorsko

Figlarny zwiastun śmierci Mamrocze swe zdania tak cicho Że z trudem wyławiamy Tylko niektóre wyrazy A i z tych złowionych za Głośniejsze sylaby Rozumiemy jedynie Pojedyncze litery Zresztą nie jest to ważne Bowiem całe życie Mniej lub bardziej Cierpliwie Czekamy Na tę Jedną Jedyną Czarną Kropkę

No proszę jest coś ciekawego, innego,dobry pomysł. No i ta kropka. . Też mam wiersz z kropką na końcu trochę w innej tematyce, zaraz go podam.

Dawid - No widzisz jak chcesz to potrafisz.....?

Misterne kraty w oknach ma ten dom i drzwi bez klamki szeroko otwarte zaprasza do siebie na wieczorną pogawędkę zziębniętego gołębia i skruszonego złodzieja na poranną wódkę Nóż ze stali damasceńskiej oczekuje na błędnego rycerza który zamiast bochenka chleba położy na stole głowę zdradzonej kochanki

Dobry wiersz, ale znów nierówny. Korzenie martwe życia już nie wydadzą...truizm na sto dwa. cień nicości... Równie dobrze mogłaś napisać światło pustki, no ale nie mogłeś bo obok masz następny truizm czyli światło duszy zgasło... Brak struktury i kośćca czyli na przykład - od "czym zgrzeszyłem" to jakby drugi wiersz. Niemniej jednak w porównaniu z większością tutaj "produkowanych" wierszy ten zwraca sobą uwagę.

Że niby narkotyk zastępuje muzę... Zamiast narkotyków polecam dobre whisky, też działają na dodatek są legalne. Jak widać po mojej twórczości, przynoszą wielce pozytywne efekty.

Puenta z " wykrzyknikiem" czyli to co lubię. Niestety osłabiona poprzez szkolniacko - sztubacki szablon: deszcz zapłakał nad grobem wiatr zawył żałośnie i kropla słonej łzy wypłynęła z mego oka wprost na blady policzek. To raz, a dwa - wiersz jest przegadany, mam wrażenie, że nie wiedziałeś co chcesz napisać każda zwrotka idzie w swoim kierunku Czyli każda zwrotka to zaczątek na odrębny wiersz.

Jak tytuł wyraźnie wskazuje wiersz ten nie jest o spaniu, ale o momencie przebudzenia

Zbyt chłodno się wpatrujesz zaskoczona obcej twarzy pastelowym widokiem za mocno żebro dotykasz kłującą realnością palca I długo długo klęczysz zdziwiona i nie rozumiejąca skąd tyle ciepła w tej szorstkiej skórze którą cię przykryłem ostatniej nocy

W końcówce tracisz rym, rytm i puentę. Szkoda bo pomysł dobry.

Waldemar - i o tego Adama w tym "obiedzie" chodzi... Między innymi.

Polman - a jeszcze dawniej to Fredro tak pisał: Mrok wieczorny, - babcia siwa przy kominku głową kiwa. Nos jak haczyk, - okulary, Coś tam mruczy babsztyl stary. Snuje bajdy niestworzone, O królewnie Pizdolonie, O trzech braciach jak niewielu, O matuli ich z burdelu, Opowiada stare dzieje... A na dworze wicher wieje. (...) A jeszcze dawniej dawniej to Jan Andrzej Morsztyn pisał tak: Nie wiem, jak cię wołają, czy Zosiu, czy Zusiu;Słyszę tylko, że imię kończy się na siusiu.Choćbyś się pode mną nawet posiusiała,Czyń co chcesz, byleś tylko pode mną leżała. No i co z tego wynika? A no nic. Oprócz wymyślania "intrygujących" tytułów, staraj się zrozumieć wiersz. Ale do tego trzeba umysłu, który sięga dalej niż kluski z mlekiem.

Zdejmujesz spódniczkę poplamioną zbyt dojrzałą truskawką Dałem ci ją zamiast deserowego pocałunku Przezroczysta bluzeczka pachnie suszonymi grzybami wrzuconymi do bigosu Palce popaćkane kapustą rozpinają trzy malinowe guziki w trzy sekundy Nóż umajony kogucią krwią przecina biustonosz pomiędzy cyckami A majtki Majtki mają zapach ogórka Kiedy w ciebie wpłynąłem kot kończył spożywać mysz a stary Adam podglądając przez uchylone drzwi ślinił się wspominając smak jabłka skradzionego przez Ewę

To nie wiersz. A co? Ano ?

Justynko - umiesz czytać pomiędzy wierszami. ? 1.Wiersz o grzechu musi być grzeszny. 2. Dopóki będą głodni, dopóty będzie grzech obżarstwa. 3. Hostia... ciało Chrystusa...duch W ekstremalnych warunkach człowiek jest zdolny, pisząc prozaicznie, do najgorszych świństw. Ot co, a może i wszystko. P.S. Za uwagę odnośnie zdjęcia masz u mnie szklaneczkę przedniej whisky.

Dobry tekst na piosenkę.

Ale w jaki sposób myśli zdradzają? Ktoś je się odczytuje telepatycznie? Reszta na plus

nic nie rozumiecie z tego wiersza a wystarczy przeczytać tytuł.

Chleba naszego codziennego daj im na stole i pod stołem niech złodziej i pies najedzą się do syta głodne jutro może trwać przez wieki wieków wtedy nie wybaczą ani wrogom ani przyjaciołom będą kraść i kąsać w każdym napotkanym królestwie wiedząc że święty grzesznego nie zrozumie kiedy ostatni zakalec wyjdzie z odbytnicy nawet Hostia zostanie zjedzona