szarak_42

@Jerzy_Edmund_Sobczak Dzięki. Tekst napisany po wizycie w Żelazowej Woli. Zbulwersowałam się komercją, jaka tam panuje. Kiedyś było kameralnie i bardziej nastrojowo, ale może to postęp, a ja się nie znam. :)

pod wpływem natężonej wizualizacji marzeń oddam się bez reszty i możliwości zwrotu przeczuwam namiętność szczególnie po opróżnieniu butelki w której upłynniono pragnienie obcowania z tobą uniesieni nurtem Utraty zagramy etiudę na dwa ciała

Dużo ironii w tym tekście. Kim jest Bóg? Ku czemu zmierza ewolucja? W imię wiary uczyniono wiele złego, ale też rzeczy dobre. Ludzkości zawsze towarzyszyły jakieś bóstwa, jakieś wiary. Potem obalone. Pozostawiły po sobie ślady w mentalności, sztuce, architekturze. Czy Bóg jest myślą? Raczej powstaje z pustki, z potrzeby nadania szlachetnych celów swoim działaniom. To człowiek myśli. A do czego prowadzi to jego myślenie? Pozdrawiam.

@Jerzy_Edmund_Sobczak Dzięki. Nie byłam pewna tych rymów, poważnie. Cieszę się, że zauważyłeś "drugie dno" tekstu. Słowa - klucze, odnoszące się do teraźniejszości. To dla mnie ważne. :)

@Jerzy_Edmund_Sobczak Powiało z lekka Mickiewiczem. :) Zaskoczyłeś puentą. Najpierw myślałam, że to wiersz o człowieku, który zastanawia się, skąd się wziął na tym świecie, dlaczego tu przybył. A rzeka to życie, które mu ucieka, płynie bezlitośnie. A on patrzy w przeszłość ze smutkiem bo ma poczucie, że wiele przegrał. A to pijaczyna - samobójca. W dodatku niezbyt odważny. To zaskoczenie wywołało uśmiech i wywołało lekką drwinę, choć przemyślenia peela są głębokie. Pozdrawiam serdecznie.

Serdeczne dzięki za dogłębną analizę. Jak zwykle - wychwytujesz wszystko. Kurde - nie czuję, jak mi się rymuje, ostatnio.

Dzięki, Jurku. Kurde, nie przerobię go. Tak jak jest mi gra. A wiesz, że wolę krócej. :)

Nie mam pojęcia. Trzeba zgłosić się do jednego z opiekunów tego działu, może pokazać kilka tekstów i czekać. Tam trochę więcej czytelników, tu mało. Ale tam też szału nie ma. Znając Twoje komentarze i zapał do recenzowania - byłbyś cennym nabytkiem, moim skromnym zdaniem. Ja tu jestem tylko "jedną nogą", ale mam sentyment, bo to jeden z pierwszych portali, na jakich publikowałam. Co do rymu - nie chodzi mi o część mowy, tylko jego "oklepanie". Ale jak tak ma być, to niech będzie - autor rządzi wierszem. A, w Twoim przypadku wie, co robi.

A kto nie boi się starości? Resztki młodości (lata) wsadzisz do weków (pamięci), drogi peelu, który znalazłeś pierwsze siwe włosy na swojej brodzie. Przedostatnia strofa nawiązuje do masowej migracji - sporo wątków można odnaleźć w tym tekście o końcu lata. Jedynie, co mi nie pasuje, to trzecia strofa. Wydaje się najsłabsza. "Lato - na to" - to strasznie wyświechtany rym, tu bym pokombinowała. Ogólnie - zgrabnie i przedjesiennie, pozdrawiam.

@Mithotyn A bo jedną? :))) A najbardziej lubię wielokropki. :)

Nawet nie wiesz jak się cieszę, że mnie skomentowałeś. :) Kopę lat. :)))

@stanisław_prawecki Nie twierdzę, że jest jasno i dobrze, ale próbuję wytłumaczyć się: Nóż otworzy się, a plomby się rozchyboczą (tu "się" jest w domyśle). Zakłują gwoździe, które nagromadziły się pod językiem w wyniku złych doświadczeń. Tu zrobiłam literówkę, zjadłam "ł", już poprawiam. Oddech stanie - tu znowu "się" jest w domyśle, ale może też być tak, że stanie (z wrażenia ktoś przestanie oddychać). Przekombinowałam, najwyraźniej, dzięki.

Bez komentarza. Bo go znasz.

Dobrze oddany klimat speluny, tylko zaimków nadto, pozdrawiam. PS "posnęli" - ogonek się zawieruszył. :)

Dzięki, Mariuszu i Henryku. Pomieszałam tu troszeczkę rymy dokładne i niedokładne i myślałam, że mi się za to dostanie. :)

znowu płacz Syreny słychać nad stolicą ku pamięci murów barykad kamieni wdeptanych w bruk czaszek kanały wciąż straszą pałac bez kultury przebija iglicą nadwarszawskie chmury

Kiedy powietrze zadrży, w gardle jest jeszcze cisza. Lepiej wiatrem piekącej pustki nie poruszać. Nóż się otworzy zardzewiały i rozchyboczą plomby stare, zakłują gwoździe pod językiem, a oddech stanie znów ryzykiem. Kiedy na gardle siedzi dusza, zagrzmiało w dotąd drętwych uszach.

@stanisław_prawecki Nie dzieją się, ale wywołują emocje. Jak pisał Freud - marzenia senne. Sporo mówią o człowieku. Dzięki.

Sny mają to do siebie, że człowiek się w nich nie kontroluje. Serdeczne dzięki za czytanie i komentarze.

Ja też. Ale "wariacje na temat" są ciekawe.

Tak pragnę zgrzeszyć tej wiosny... Trzymasz mnie tylko za słowo, a ciało też pragnie uścisku. Jak gładka jest skóra węża, mogę się tylko domyślać. Muskając ją, dotknę też ciebie. Gwałtem nie cofnie się słowa, więc tylko sny mam namiętne, bo żadne z nas nie ma w nich twarzy.

W tytule jest literówka - brak zmiękczenia "s". Ciekawy wiersz o poszukiwaniu prawdy i sposobu na wyrażenie siebie, pozdrawiam.

@stanisław_prawecki A to seksowna przeróbka, wierny czytelniku. :) I już nie powiem, że dziękuję, bo to jest oczywiste.

@Marlett Ale deszcz może być orzeźwiający! A jak marzenia spadną i legną u stóp, tylko kosić! :) Ciekawa przeróbka. Dzięki.

nad rozgrzaną głową kłębią się i rosną pierzaste marzenia weź płaszcz spadną deszczem