Leszek_Sobeczko

Trochę krótko; z puentą się zgadzam - celna do bólu, ale dochodzenie do niej już mniej, na pierwsze czytanie "co" na "który", brzmi naturalniej, a przed słowami ojca myślnik i może enter, dla rozdziału dwóch światów w wierszu; "ludzkich" też wydaje się zbyteczne - wynika przecież z kontekstu pozdrawiam Leszek

uwaga, skoro przyszedł /"przyszedł kurcze poeta w pepegach na pieszo" /, to na "pieszo" - zbyteczne; a także w odbiorze przeszkadza brak stroficznego podziału; z treścią nie dyskutuję, nie moje doświadczenia, chociaż z ławeczką mam podobne wspomnienia; osobiście czuję niedosyt, bo pierwsze dwa /może i trzeci/ wersy zapowiadały nietuzinkowy tekst pozdrawiam L S

wiersz pełen symboliki, szczególnie ujęły "trzy niedziele", oczywiście czytam palmowe, a fraza o powrozie z piasku odsyła mnie do Pani Twardowskiej, tzn: paktu z diabłem, no i jeszcze scena z Osanną palącą świece po parze z każdego gatunku /grzechów/; bardzo dobry wiersz pozdrawiam eL

/przy lekarzach nie czytaj swojego wiersza, no i przy duchownych, ale to na marginesie i nie na temat/; ostatnie cztery wersy msz psują całkiem, całkiem dobry wiersz pozdrawiam eL

pierwszy wers na pierwsze czytanie odrzuca, ale w kontekście całości ma uzasadnienie, lubię banalizm /druga i trzecia/, ba wręcz kocham, więc biorę w całości jak leci; za mało się znam, by wyczuć "wtórnizm", a nawet jeśli jest, to dobrze podany; puenta niejednego dotkliwie dotknie pozdrawiam eL

no tośmy się rozminęli z odbiorem: ja wiersza, Pan komentarza

w pierwszej wersji /jaką czytałem/ były 44 słowa, teraz jest o jedno mniej, czyli wiersz jeszcze tężeje do ostatecznej postaci; takie działanie jest mi bliskie i świadczy o dbałości /co popieram/, ale niestety korekta msz powinna iść w innym kierunku, a mianowicie "jak" zapełnia niemal 10% wiersza i dlatego negatywnie wpływa na jego odbiór; zapis także pozostawia wiele do życzenia, jest w rytmie od 3 do 4 słów na wers, wizualnie niemal paragon fiskalny, od tej strony można z tekstu więcej wycisnąć, treść jednak nie zatrzymuje na dłużej, brak jej uniwersalności przekazu, ale tym się nie przejmuj, nie moje klimaty pozdrawiam imiennika

wiersz z pomysłem; chociaż dialog z córką brzmi na różnych poziomach, jakby córka była w trudnym wieku dojrzewania / fać gadał do laski / a odpowiedzią ojca do pięcioletniej istotki, poza tym dysonansem odbiorczym - pozytywnie

zarysowaną sytuację jestem w stanie sobie wyobrazić, ale sama miniatura nie przekonuje mnie; infantylna dopełniaczówka "źrenice wiary" dopełnia tylko formalności

stanę po tej stronie, gdzie się wiersz podoba, bo krótko i na temat; bez zbędnego silenia się na oryginalność wchodzi w czytelnika pozdrawiam L