Rihtik Stempelek

Liryczna Ewo uśmiech twojej twarzy większe ma znaczenie moja dusza baczy jakie docenienie ma u ciebie utwór - misji wypełnienie to artyzm.. bez bzdur :)

Do twarzy ci Kaliope w tych klejnotach, które mają ogromną wartość.. Spójrz proszę, dlaczego tak piszę :) (...) waszą ozdobą niech nie będzie zewnętrzne splatanie włosów i wkładanie złotych przystrojeń albo noszenie szat wierzchnich, ale niech nią będzie ukryta osoba serca w niezniszczalnej szacie cichego i łagodnego ducha, który ma wielką wartość w oczach Boga. Bo tak też niegdyś ozdabiały się święte niewiasty, które pokładały nadzieję w Bogu (...) - 1 Piotra 3, 3-5

WiJa.. doceniam docenione docenianie dobrem podszyte wierszowanie inicjowane intencjami cnymi wyrażone wyrazami miłymi :)

Jak czytasz muz lirycznych więcej.. Niemniej nie mniej mi miło, że i tobie nie mniej miło :)

lirycznie się wchodzi.. :) w ogrody, ma się rozumieć :)

Kolokwialnie się rozgryza nawet geody :) i wchodzi w ogrody lirycznie :)

póki co jeszcze jest.. pewny antrkat między dziś i jutro rozstania moment rzewny - nie wszyscy jednak umrą ):)

Nasunęły mi się słowa.. w reakcji na twój utwór :) Idąc, zawsze idź Grzegorz Tomczak Przyszedł do mnie, jak do swego, twarz z powieści Witkacego miał. I dwie książki. Jak nie patrzeć - Bursa Andrzej i Wojaczek Ra- fał. W oczach miał zmęczenie światem i chciał ze mną, tak jak z bratem iść w rozmowy szał; więc od razu, bez przymiarki, takie słowne dwa ogarki mi dał: Siedząc, zawsze siedź, idąc, zawsze idź. Pierwsze kroki stawiaj w chmurach, choćbyś wiedział, że nie wskórasz w takich chmurach nic. Absolutnie nic. Kiedy mówisz, mów, kiedy milczysz, milcz. Niechaj wielka będzie cisza, tak, by każdy ją usłyszał głośniej, niż twój krzyk, więc: kiedy milczysz - milcz. Milczeliśmy przez godzinę, popijając połowinę pod kwas. Gdy byliśmy już w rozpędzie, wstał, powiedział: "na mnie będzie już czas". Jeszcze na mnie spojrzał, jak ten, który miał miasteczka - każdy wie, gdzie. Na odchodnym, bez przymiarki, rzucił słowne dwa ogarki, bym pamiętał, że: Siedząc, zawsze siedź, idąc, zawsze idź. Pierwsze kroki stawiaj w chmurach, choćbyś wiedział, że nie wskórasz w takich chmurach nic. Absolutnie nic. Kiedy mówisz, mów, kiedy milczysz, milcz. Niechaj wielka będzie cisza, tak, by każdy ją usłyszał głośniej, niż twój krzyk, więc: kiedy milczysz - milcz.

Dzię kuję dzie wuszko za to, co napisałaś, stosownie do twojego odbioru wiersza.. Pomny, że jeszcze się nie narodził, kto by dogodził gustom biore pod uwagę co nieco i... zobaczymy. Może inne ujęcie lematu zaowocuje utworem w którym się rozsmakujesz :) Życzę jak najsmaczniejszych melanży uczuciowo-myślowych :) tworzonych na bazie nie mniej smacznego życia.

Zapatrzyłem się w strofy twoje lirycznie brzmiące wśród nocnej ciszy budzą bowiem we mnie niepokoje ..i co raz bliżej do twojej bliży :) Dziękuję Anno że się wyrażasz tak.. Właśnie tak!

impotencja potencji wroga - odważnie piszesz Ewo sroga za tę odwagę zaplusuję odważnych wspierać potrzebuję :)

przemiły strofy twojej wydźwięk wyraził jasno jako czujesz tę alegorię - zda się że jęk podziałał tak jak odpisujesz geodą widać także bywasz dla tych co ciebie otaczają niczym kryształy w sobie skrywasz myśli powabne.. - wszak bywają :) Ewo.. Serdecznie dziękuję.

Anno.. Dziękuję, że.. zdołam ująć za serce :) ..i nie tylko za to.

http://www.rocksforkids.com/R&M/geodes.html

Świetna apoteoza..

Refleksyjnie wobec: Rzymian 13, 11; 12: (...) już nastała godzina, abyście się przebudzili ze snu, bo teraz nasze wybawienie jest bliżej niż wtedy, gdyśmy uwierzyli. Noc bardzo się posunęła; dzień się przybliżył. (...) Objawienie 16, 14-16: (...) wypowiedzi natchnione przez demony i dokonują znaków, i wychodzą do królów całej zamieszkanej ziemi, żeby ich zgromadzić na wojnę wielkiego dnia Boga Wszechmocnego. "Oto przychodzę jak złodziej. Szczęśliwy, kto czuwa i strzeże swych szat wierzchnich, żeby nie chodzić nago i żeby nie patrzono na jego hańbę". I zgromadziły ich na miejsce zwane po hebrajsku Har-Magedon. 2 Piotra 3, 3; 4: (...) to przede wszystkim wiecie, że w dniach ostatnich przyjdą szydercy ze swym szyderstwem, postępujący według własnych pragnień i mówiący: "Gdzie jest ta jego obiecana obecność? Przecież od dnia, gdy nasi praojcowie zapadli w sen śmierci, wszystko trwa dokładnie tak, jak od początku stworzenia". Bo zgodnie ze swym życzeniem przeoczają fakt, iż od dawna były niebiosa oraz ziemia spoiście wystająca z wody i pośród wody za sprawą Bożego słowa; i przez te rzeczy ówczesny świat uległ zagładzie, gdy został zatopiony wodą. Lecz za sprawą tego samego słowa teraźniejsze niebiosa i ziemia są odłożone dla ognia oraz zachowane na dzień sądu i zagłady ludzi bezbożnych. Ew. wg Łukasza 21, 34-36: (...) zwracajcie uwagę na samych siebie, żeby wasze serca nigdy nie stały się ociężałe wskutek przejadania się i nadmiernego picia, i trosk życiowych i żeby ów dzień nagle was nie zaskoczył jak sidło. Przyjdzie bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na obliczu całej ziemi. Czuwajcie więc, cały czas błagając, żebyście zdołali ujść tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym.

Ta lekcja pokory ambiwalentnie jest.. na plus w moim odbiorze :) na rozstaju marzeń próba zrozumienia dotąd przebytej drogi, to.. jest to.. ale, żeby w iluzję jak w dym.. Wahania podmiotu (autora?) czarującego swoje halucynacje (i tak zapewne czarowne) i walczącego ze słabościami pod wpływem błękitu po to by rozprawić się ze słońcem mimo zaślepienia obranym azymutem, niepokoi.. Uspokajają ostatnie stychy a szczególnie nauka z pokorą związana :)

Oxyvio...! Schrzaniłaś ten wiersz.. smakowicie. Trafiłaś w mój czuły punkt :) Adekwatna kompozycja liryczna słodzona nutką humoru :) Z wdzięcznością plusnołem i życzę kolejnych.. może tym razem popieprzonych strof :)

Skoro tak to i we mnie radość :)

rozmyślania serdeczne unoszą w siną dal bezwiednie bezwładnie a ze wspomnień mozaikę ułożą albo witraż bajeczny paradnie ciszę taką kolorową ładną na blejtramie duszy słowem mażą śpiesznie tworząc obraz jej nim spadną gwiazdy słone które zda się parzą przeszłość złudnie kusi kolorami atrakcyjność jej uwodzi serce czarująco kształtami też mami dziwne kłucie sprawiając w nerce zatem rozważ - przeszłość jest ważniejsza czy też przyszłość - tajemniczo lśniąca w świetle Jego obietnic piękniejsza rzeczywistość będzie.. czekająca

Świetliście to między innymi: jasno, promieniście, widno ale też migotliwie - synonimy. Natomiast świetliste tzn utworzone ze światła lub jego pełne czy ewentualnie je odbijające. Jako autorka tego utworu oceń jak będzie lepiej :) I tak już plusłem :)