Dawid Rt

Uda, uda ;) Czytałem twój wiersz warsztatowy.

Coś się nie udało, tak to bywa, subtelnymi słowami opowiedziana historia...a gdzie wiersze w warsztatu? Nogi jak rakiety, mało odkrywcze, ale że nogi jak warkocze rakiet, to super. Ok ;)

Czytałem wcześniejsze wiersze, ten najbardziej mi się podoba. Nie wiem, czy dźwignąłeś temat, bo się nie znam, ale brawo za odwagę.

Fajne są te twoje przenośnie wcześniej kawa z pierzynką, teraz gorące żarówki i pestki kiełkujące w ostatniej strofce. Jest dobrze. Wiersz zaciekawił, lekko napisany i przyjemny w czytaniu. Pozdrawiam ;)

No, to obaj lubimy mocne tematy. Forma jak forma, kwestia upodobania. Powtórzenia muszą być, bo nadają sens wierszu, przynajmniej ja tak to widzę. Dzięki panie biały za głos w sprawie ;) errata wierszowi ;)

Częściowo osobisty, częściowo licentia poetica ;) I o to chodzi Aniu, by czytać po swojemu. Dzięki za głos ;)

Dobrze kombinujesz ;) Jak ok, to ok, dzięki cezary za odwiedziny.

Dzięki Oxyvia za szczerą opinię, ludzie ogólnie lubią rozumieć, to ułatwia życie :) A czego nie rozumiesz? Zgadzam się z Tobą co do mojej niekomunikatywności, niestety nie robię tego specjalnie, ot taki mój urok :) Pozdrawiam

Dziękuję za opinię, nie ten most, ale nie narzucam interpretacji. Pozdrawiam Lokomotywę :)

Dzięki za sugestię Sho, przereklamowany musi być, nawet jeżeli cudacznie brzmi, chyba, że znajdę inny zamiennik tego słowa, który oddawałby to co chciałem.

Dzięki Magda :)

W wierszu można wszystko, a najfajniejsze jest to, że można mówić o prostych rzeczach różnymi słowami :)

Z pomysłem, porównując miłość do drzewa, serce do wyciętego miejsca, przemijanie do robaka, korzenie jako fundament. Całkiem przyzwoicie wyszło. Bez tanich zwrotów "zapłakało" "marzenia" byłoby lepiej.

Jeszcze pokuta w kolejnej strofce, ale taka z "gwoździem" i będzie dobrze :)) Zbyt dosłownie p. Doroto.

Myślałem jeszcze nad " stare fotografie " ale południe i przereklamowane w jakieś dyskusji, stało się inspiracją do powstania całości, więc tak już zostało. Dzięki za przeczytanie. Pozdrawiam

inny, piękny też mnie wciągnął czytam i czytam :) pozdrawiam Miło mi Elika, dzięki za czas, tym razem o przemijaniu. Pozdrawiam

Dzięki Babo z jajami :)

na południe wychodzą twoje krawędzie chciałbym uciec na południe przebrnąć przez historię jaką pozostawiłaś pod moją nieobecność takie miejsca płyną z korzeniami karmią rzekę chciałbym uciec w czas pochłonąć rzekę w niej urwałaś ślady po tańcu na moście

A skąd peel wie? Na co się powołuje? Bez urazy, ale całość bardziej się czyta jak kiepskie kazanie niż wiersz.

Dziękuję Dawidzie za sugestię - miło:) 'wypluwanie partiami' jest istotne, więc zostanie, a i uciekam od powtórzeń. Wiersz nie należy do melodyjnych i chyba w tym względzie nic mu nie pomoże:) Pozdrawiam serdecznie:) Dobrze, że masz swój pomysł na wiersz i trzymasz się go. pie*rzę system, ale pozdrawiam mrówki :) Dawid

Spróbuj napisać haiku :)

Pozwolę się nie zgodzić z przedmówcą, pierwsze wersety są dobre, wieloznaczne do momentu " rozwijam się jak liść sałaty " - w moim odbiorze ten fragment "przepoetyzowany" . Wiersz zainteresował. Pozdrawiam.

Mnie też się podoba, taki "krótki film o miłości", przyjemnie się czyta. Pozdrawiam. ps. oglądała może pani wszystkie części Dekalogu? Pytam z ciekawości :)

Mnie już sam tytuł zaciekawił "kontro wersja". Tradycyjnie powiem - wiersz z pomysłem :)

Przepiękna liryka. Jeszcze tu pewnie wrócę.