Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Stary_Kredens

Użytkownicy
  • Postów

    3 196
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    7

Treść opublikowana przez Stary_Kredens

  1. Owszem takie doświadczenia i nastroje też są, ale żebym z nich miała utkać sobie życie, Boże broń. Mój znajomy , świętej pamięci zresztą, Zdzisław mawiał,, to że ptaki kołują nad głową , to jeszcze nie znaczy bym pozwolił na uwicie gniazda ". Nie warto żyć krzywdami , bo oni , ci inni sprawcy bynajmniej tym nie żyją Kredens pozdrawia
  2. @Łukasz Jasiński mam podobnie z tym, że teraz o wiele mniej mam oczekiwań i jest mi z tym o wiele lepiej. Ludzi którzy mnie zawiedli itp. raczej omijam jeśli mogę i staram się po prostu o nich nie myśleć, chociaż to trudne, ale z czasem to się wszystko wyrówna Kredens pozdrawia
  3. @Łukasz Jasiński niby czemu?
  4. Ty jesteś Meduzą Ja też Ciekawe kto spojrzy pierwszy
  5. @MIROSŁAW C. Urocze Kredens pozdrawia
  6. @befana_di_campi tak w zasadzie racja, oklepane, co do przeskoczenia, to to gdy już spojrzy odwrotu nie ma, przedtem jest jeszcze czas
  7. Jak dobrze że moja twarz jest nierozpoznawalna Idę nieznana nikomu Przemykam się w tlumie I w beztłumiu W ubraniu nijakim Bez szczególnych znaków Z nieokreślonym kolorem włosów Tak że nie sposób powiedzieć Jak wyglądam Zapodziewam się czasem Jakbym nigdy nie istniała Ale istnieję od zawsze Kogo dotknę na kogo spojrzę Ten odchodzi ze mną Zdziwiony że właśnie teraz I że tak prędko Dokąd ? Nie wiem Zresztą to życie jest gadatliwe Ja jestem milczeniem
  8. @befana_di_campi może raczej chciałam napisać że ludzie się boją, takie np.babcie, może niekoniecznie o tym mówią, ale to czują i czy mogą coś zrobić poza biadoleniem nawet tym wewnętrznym tylko. Czy nie są bezbronne wobec świata ze swoją wiarą w Boga. Chciałby dobrej przyszłości Kredens pozdrawia
  9. @Dared Ten wiersz celowo napisałam w takiej właśnie konwencji łącznie z niewyszukanymi rymami , w konwencji biadolenia, niepokoju i sentymentalnej miłości do wnukow @befana_di_campi miało być biadolenie Może tytuł powinien być babcine biadolenie
  10. Nie żal mi że odejdę Tu byłam i to wystarczy Za długo wcale niedobrze Widzę jak męczą się starcy Lecz mówią że niespokojnie Wojna, mówią o wojnie że może będzie światowa a już na pewno że u nas Żal mi dzieci i młodych Gdziekolwiek są i umierają Nie ich decyzje lecz oni skutki decyzji poznają To tak oburza aż skręca gdzieś w środku wnętrzności czemu tak? Boże! Ty patrzysz i widzisz? I jeszcze nie dość Ci ? I myślę o mojej wnuczce Kochanej słodkiej dziewczynce Widzę ją jak się śmieje Jak bawi się przy choince Tu była jeszcze niedawno i wyjechała za morze Na pewno jeszcze przyleci Taką nadzieję mam, Boże
  11. @Jacek_Suchowicztylko po co, czasem trudno zrozumieć @Marek.zak1moze i smutne, w życiu jest dużo smutku, ale na szczęście nie tylko @corival tak w życiu dużo spraw uczuć i wydarzeń się mieści i powtarza i wciąż prze do przodu, dokąd? Nie wiadomo Kredens pozdrawia
  12. @Dagmara Gądek dzięki, kiedyś napiszesz swój z nie spuszczonym balonem, a może też, nie wiem , ten jest mój i tyle Pozdrawiam kredens
  13. @ksaw uważam, że pomysł na wiersz jest dobry, ale wykonanie już nie To kuleje Kredens pozdrawia
  14. @Waldemar_Talar_Talar dziękuję i pozdrawiam również
  15. Żal mi bardzo tamtych chwil zdarzeń spojrzenia Już to się nie powtórzy nie wyjdzie z cienia Spojrzenie było inne nieskalane zwątpieniem młode czasem dziecięco naiwne Bezcenne i nie do odzyskania Pozostało za murem zdarzeń niechcianych ale jakby nieuchronnych Przez to samo że były Jakby w gwiazdach zapisane W nieprzychylnych konstelacjach Wśród zdrad kłamstw knowań Sprzeniewierzeń i własnych ułomności I co czy stało się coś czy raczej rozeszło się po kościach i dalej żyliśmy No tak, dalej żyliśmy Banał Ale powtarzalny
  16. Piękne, subtelne, chciałbym by ktoś tak za mną tęsknił Kredens pozdrawia
  17. To jest takie piękne A przecież chwilowe Kaprys losu może to zabrać A na pewno czas I zły człowiek Nie zapominajmy o tym Zły głupi człowiek Uroda kwiatu Dziewczyny Dziecka Miłości Ziemi... Czy ten co gada do ptaków I motyli widzi lepiej? Dobrze mieć obok siebie pomylonego Czujemy się mądrzejsi Ale czy...
  18. @agfka @agfka wszystko w końcu idzie w zapomnienie Kredens pozdrawia
  19. A swoją drogą to ciekawe czy jest wędrówka dusz i tak naprawdę mamy wiele mieszkań za sobą i wiele przed sobą Kredens pozdrawia
  20. @Jacek_Suchowicz tak sentymenty Pozdrawiam kredens
  21. @Marek.zak1 no można to tak dosłownie też zinterpretować Kredens pozdrawia
  22. W moim domu zamieszkają inni Pewnie nigdy ich nie poznam Mam nadzieję że będą szczęśliwi W ścianach zagości śmiech Mam też nadzieję że nie zrobią krzywdy Moim drzewom w ogrodzie A zresztą każdy lubi posadzić swoje To w pełni zrozumiałe Przeobrażą też pewnie pokoje Tak że bym ich nie poznała Gdybym jakimś cudem zadzwoniła do drzwi A oni by otworzyli stałabym w nich zupełnie zbita z tropu powiedziałabym że się pomyliłam i odeszłabym w zapomnienie
  23. Wszystko bardzo pięknie i ładnie gdyby nie to pierdzenie, to jest dopiero proza, ale może o to chodziło jednak.. wybacz nie Kredens pozdrawia
  24. Nad tym wierszem trzeba pomyśleć, ale w końcu trafia się do portu. Zgadzam się mężczyźni to często bydlaki, niekoniecznie zgadzam się z zabijaniem, choć tu chyba nie ma dosłowności, ale i tak nieustannie będą się szukać nawzajem i wypatrywać Kredens pozdrawia
  25. @Arsis na taka tęsknotę ja bym przyszła, ale może w innym parku w innym czasie Kredens pozdrawia
×
×
  • Dodaj nową pozycję...