jeszcze zanim zaśniesz przyjdziesz pocałujesz
pościel twego ciała kwiaty twoich rąk
mgnienie tamtych wiosen ciepło tamtych lat
zwiniesz w kłębek ciszy wiersze będziesz tkał
Ikarowi skrzydła i ślepcowi laskę
przyjdź nie pożałujesz
dojrzewają owoce w utkanym ogrodzie
koszyk weź
zagubił się w ślinie słony smak
czekam
zegar samotnie połyka godziny
i szczekanie psa aż pięciopalczasty
uśmiech twojej twarzy zejdzie niżej i niżej
wtedy mogę umierać
a ty utkasz kwitnący sad
i wszystko od nowa
jak się tka
tylko miłość