Anna_Myszkin

Coś, co wzrusza (bez "rozchlipywania" czytelnika), odbiera ochotę na grzebanie w technicznych szczegółach, i tak jest w przypadku tego wiersza, Z. Babo. Pozdrawiam.

Przestawiałam wielokrotnie - tak już zostanie. Dziękuję, Kaliope, za ponowne zajrzenie.

Mnie tylko martwi, że ludzie, teoretycznie sobie życzliwi, potrafią namieszać w szykach, zagmatwać... Pozdrawiam i dziękuję, Dyziu :)

Też tak raz przeczytałam i pomyślałam, że powinnam to zapisać, żeby odciążyć peelkę od roli kata, ale... niech będzie dramatycznie ;) Dzięki, Magdaleno :)

Masz prawo, Elu, do każdego odbioru, nie tylko pozytywnego, a takie komentowanie wybrakowanym ani trochę nie jest. Zmieniłam szyk - może choć o krztę przesunie akcent na rymy przygodne. Pozdrawiam Cię :)

Nie inaczej, Grażynko, bo na związek, więc też na siebie. Dziękuję, ze zajrzałaś i zostawiłaś ślad :)

Miło, że byłaś, Izo. Zmieniłam szyk na "coraz częściej przygodne", ale nie wiem, czy to poprawi odbiór. Pozdrawiam :)

Można i tak o "przygodnych" pomyśleć - nie mam zastrzeżeń do innych czytań, a Ciebie, Olku, pozdrawiam :)

Tak, jest zawsze nowy, dopóki jest, a wnioski trza wyciągać, bo po to jest. Dzięki, Bajadero, za to że zajrzałaś :)

Tak, jest rozjazd, Lilko, i za tę "nierymność" polecą głowy ;) Pozdrawiam :)

Peelka wykona (jeśli jej się uda), wyrok w pełnym świetle. Dzięki, Nato, i pozdrawiam :)

Rzadkie rymy nie muszą oznaczać klapy, ale w tej odsłonie się nie sprawdziły. Pozdrawiam, Oxy :)

Jeśli jest coś, co zbliża, to ja temu brawo biję ;)

Nie wiem, co tam peelce zagra, ale cieszę się z oceny, Krysiu. Pozdrawiam :)

Wyrok na coraz rzadsze rymy - tak jest, Kaliope, w rzeczy samej. Pozdrawiam i dziękuję za wizytę:)

Dla mnie to powiastka o tym, czym skorupka nasiąkała, czyli o czymś, co przekłada się na cały żywot. Tak go odbieram i takiego zabieram. Pozdrawiam :)

Ależ, Bazylu, tu nie ma śladu agresji - jest żal, ale i pewność podmiotu, że nie powinno się ciągnąć "wspólnego wiersza", kiedy ten odrzuca w "czytaniu" ;)

choćby noc chciała wygrać najrzewniejszą nutą przeczekam przyklejona myślami do świtu już mi się nie przyśnisz nie zaćmisz oczami jasnego widzenia z pierwszym słońcem stracę nas za inwersje i rymy coraz częściej przygodne

Czasami każdemu coś może się udać ;-). Do sztuki chyba jednak mi daleko, ale dziękuję bardzo za zachętę ;-) Pozdrowienia. E. i tu zgadzam się z E. w stu procentach;) to sztuczka, gdzie jej tam do Sztuki... ;/ :p Wyraźnie różnimy się w odbiorze, a może nawet bardziej w chęci odbioru. Bywa i tak.

Biorę uniwersalnie, bo wszyscy zmierzamy w tym samym kierunku, a większość z Twoim pytaniem na ustach, ewentualnie odwrotnie postawionym. M.B., dobrze dobrałaś tło. Pozdrawiam :)

Pięknie ujęta era reklamy i blichtru we wszystkich dziedzinach życia. Pozdrawiam Autora :)

Rozumiem wyrzut, ale tak sobie myślę, że w Moskwie zwykłe już są raczej mercedesy albo inne bmw , a ona mogłaby być nawet z Paryża ;)

Peelka ma własne, równie drogie, farby, tylko maluje charakterystyczną dla siebie techniką ;) Potrafisz, Elu, posplatać słowem bardzo różne sposoby wyrażania się, a to nie lada sztuka. Pozdrawiam :)

Wszystko zamyka się w spójny, choć bolesny obraz. Wiem, że fraza "na pagonach" służy zdefiniowaniu tych z "połamanymi" sumieniami, ale nie mam pomysłu na uniknięcie powtórzenia "na". Szczególny ukłon ponownie za "sumienia na temblaku". Pozdrawiam :)

I ja podzielam zdanie Autorki. Krysiu, przeczytałam z przyjemnością. Mam nadzieję, że bez urazy przyjmiesz uszczuplenie maleńkie, bo zabrałam w czytaniu "przez niewdzięczność". Pozdrawiam :)