Intarsja Lumiere

Kto mówi - cyklofreniczka nad wyraz biedna istota niech pozna moc jej języczka i zgłuchnie, gdy zacznie jazgotać. *** Kto rzekł - nie trzeba komucha od żłoba odcinać z ryjem niech go gej na wskroś wydmucha a ja kopnę w zad aż zawyje. *** Kto powiada, że świński ryj zamieni się w cudne lico niech skosztuje zupy z pomyj w znanej karczmie "Pod Iglicą". *** Kto gada, że w człeku nie ma żółci, złości, ani pychy niech wysypie go egzema w śląskim mieście zwanym Tychy.

O smukłej linii marzyła w Spale Agata, nie dbając o nią wcale kupiła lustro co sprytnie figurę do marzeń przytnie i wnet poczuła się doskonale.

Cóż..dobra sztuka wymaga ofiar :) Wdzięczny :)

Intrygujący, zalecałabym zastosować inwersję, popatrz jak się rzędem przymiotniki ułożyły jeden za drugim.

Heehehhe to z nudów ludzie zaczęliby ćpać :)) Też pozdrawiam ;)

:)) Zamknięci w cyklu my wszyscy :) Podoba mi się Twój wiersz :)

Taaak, wdzięczny wiersz :)

Udany wiersz Gryfie, jeśli wolno mi zuważyć, to wyeliminowanie dość dużej ilości zaimków dzierżawczych, uszlachetniłoby wiersz.

Dobry wiersz, uważam :)

Zaskakująca pointa :)

Heeehehehe no cóż, trochę przegadany, ale cóś w nim jest :))

Taaak, leciutki wierszyk, jak miłosna mgła właśnie :)

Trudny wiersz, dający do myślenia.

:))) Oryginalny i bardzo dobry ;)

Piękny, prawdziwa uczta dla duszy :)

*** zakradł się cichutko miękkim ruchem kociej gracji przysiadając z nonszalancją na niewygodnym zydlu w niej tysiące wzruszeń zagrało serenadę szczęścia wprost do uszka szeptał słodkie dusery poznania tylko źli ludzie patrzyli z paskudnym grymasem ust odwróconej podkowy szczęścia to zawiść - uspokoił głos nakazując władczym tonem przyrządzenie karaczanowej zupy zebrała co do jednego odwłoka w piwnicy własnej podświadomości nie wiedząc jeszcze że fiś jest nienasycony

Hehehehhe thanks, pokrzepiające :)

Ojej :) Turbo też kiedyś słuchałam jak byłam młoda i piękn...nienienieeee, młoda i głupia :) Ale i tak cudne to czasy, mimo naiwności młodości :)

A taki "ucony" buc mnie zrugał jak małą dziewczynkę i tak mnie naszło :)

Intrygująca proza poetycka :)

Dobreeeeee, przewrotne, że tak powiem :)

stęchła cisza zawisła na ogonie ostatniego słowa zapychając nosogardziel flegmą nienawiści toksyczne opary wżarły się w zatoki czułości produkując kserożel niezrozumienia gęsta masa oblepiła życiową przestrzeń wywołując ból nie do zniesienia laryngolog odkwaszania poszukiwany na wagę oddechu uwolnionego

Wow, piękne matafory i porównania :)

Hahahahaha fajny :)

Przyjemny wiersz, cóż.. nie tylko Ty zawiodłeś się na przyjacielu, jednak wierzyć i szukać nowych warto :)