Intarsja Lumiere

jak dla mnie zbyt zapętlony, mało przejrzysty

też dobry, zastanawiający, ma to "coś" w sobie :)

uważam, że piękny, inny, zastanowił mnie :)

niczym purchawkę wyniosłość rozdętą zdeptano z siłą żywiołu tsunami, teraz spogląda i z twarzą wymiętą chciałaby pobiec galopem za nami, lecz my nie chcemy prawości fałszywej, pozostań sama i baw się lalkami skoro nie cenisz dłoni wskroś życzliwej, gdy maskaradą twe umiłowanie artu poezji - oszustwo na niwie, tyś wścibski babbit, który na śniadanie stek bzdur połyka, łgarstw, blagą się syci, miejsce na targu czeka drogie panie między pietruszką a szpulkami nici, chorą ciekawość karmić można do dna oplotkowani nie będą nabici w butelkę sztuki, plotka tam swobodna.

zgrabny wiersz, dobrze napisany :)

dobreeee małe ale dobreeee :)

Dobry wiersz Ela :)

Piękny wiersz, witam wrażliwca, którego ludzka zawiść i głupota, i podłość mocno ubodła :)

Thanks Kochani za odwiedziny i ciepłe słowa, thanks Pielgrzymie za celne słowa, hmmm być może pointa rozmyta, że po obżarstwie trzeba zwymiotować, aby nie było widać choroby w biodrach, hmm może wrócę jeszcze kiedyś do tego wiersza :)

Fakt, Pielgrzym ma rację, myśl przednia, ładnie w słowa ubrana, ale zabrakło emocji :)

Nie jest zły Michale, ale potrafisz piękniej :)

piękny wiersz, zwiewne rymy, lekkie pióro :) jeśli wolno mi zauważyć, to w tytułach nie stawiamy kropki, znaki interpunkcyjne oddzielamy pauzą: "I tylko kamień z wyrytym imieniem, Wiecznie milczący, głosi wszem i wobec. W chwale zwycięstwa pamięcj promieniem, Za co i kiedy tu walczył, by polec." bez tych drobnych potknięć, wiersz będzie prezentował się bez zarzutu :)

piękny wiersz :) powiem krótko :)

gdy dusza wyje, bólem wykręcana skowyt wwierca się konwulsyjnie w uszy i dźga i kłuje, niczym krwawa rana musisz obżarstwem czym prędzej zagłuszyć, zażreć, zasycić, tę udrękę bytu niech tonie w masie, niech się nie poruszy, niech nie wydaje strasznego skowytu tak ciężko tętent kopyt w głowie znosić, a licho szepce: jedz i nie dopytuj, żarłoczności clou przez otchłań przenosi strwożone ego, w kątku przycupnięte nakarm do syta, szkodzi mu niedosyt, a potem wyrwij łakomie połknięte, by nie wylazło otyłością w biodrach, nie odwracał się jakiś ktoś ze wstrętem, byś zawsze była zgrabna pani modna.

problem miń asekurantem o sprawach ważkich, nie na temat, bąkaj głębokim dyszkantem problem miń asekurantem, dociekliwych zamydl kantem, niechaj górą będzie ściema problem miń asekurantem, gdy omijasz, zmartwień nie ma.

Piękna miniaturka Elu, dawno mnie nie było na forum i widzę, że coś niedobrego się wydarzyło, czy to może troll? Jeśli tak, to mnie też prześladuje...

Przejmujący i bardzo prawdziwy.

Może na co dzień z taktem na bakier jesteśmy w chwili tragedii takt od nas bije łuną ciekawa miniaturka :)

Musnął skrzydłem anioł śmierci strzępy ludzkie łachem legły, czyjaś ręka krwawo sterczy, musnął skrzydłem anioł śmierci ruchem kpiąco-przeniewierczym, ważkie cele też poległy, musnął skrzydłem anioł śmierci strzępy ludzkie łachem legły.

Bardzo dobry wiersz, żal że ofiar przybyło dziś znów..

do kieliszka? ;)))) PS najlepsze to "bez pozdrowień" - jakieś drugie dno? ;p To troll forumowy, znany na NK i nawet podejrzewam kto zacz.

Słuchaj no chory trollu, ciągnij wora co? Mało ci grandzić na NK? Jeszcze jeden twój obraźliwy wpis i napiszę monit do Admina portalu, to że na NK pozwalają ci na chamskie zagrywki, nie znaczy że wszędzie ci się uda.

Be Jotka, ależ Ty bardzo dużo chcesz :) Jednego serca! tak mało, tak mało, Jednego serca trzeba mi na ziemi! Co by przy moim miłością zadrżało, A byłbym cichym pomiędzy cichemi. Fragment sonetu Asnyka. Bardzo sympatyczny jest Twój wiersz Be Jotko :)

Thanks za opinie :) Ja tak ogólnie napisałam o ludziach pustych jak beczka po kapuście, a mniemających, że mają coś do powiedzenia ;) Z Wami Kochani ten wiersz nie ma nic wspólnego :) Pani Dulska, więcej wiary w siebie, krytykę można napisać tylko dojrzałym do niej, z doświadczenia wiem, że wielu zielonych jak jabłka w tej materii :)

w czasach zamartwicy słów i drenażu myśli twórczej coraz więcej chorych głów i chały obrazoburczej choć z pompą brać nadaje blablanie mów do mnie mów nic wlazło na rozstaje w czasach zamartwicy słów