Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Groszki_i_róże

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    62

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    4

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez Groszki_i_róże

  1. Groszki_i_róże
  2. Groszki_i_róże
  3. Groszki_i_róże
    Drogi PW, dziękuję za dobre słowo i ciekawą uwagę, wartą przemyślenia :-) Dobrego dnia
  4. Groszki_i_róże
    Panie Waldemarze, zdecydowanie o kogoś tu musi chodzić... :) Wzajemnie, dobrego dnia :)
  5. Groszki_i_róże
    Opary nocy żywią myśli opadające w gęstwinach szarości eliksir nicości przenika do krwi rośnie stężenie wspomnień coś kłuje w serce pędzi wiruje zasnąć nie daje tyle szumu za jedną pustkę
  6. Groszki_i_róże
    Panie Marku, racja. Tak naprawdę to chyba już wybór autora, co chce przekazać. Czy "motylek", który urodził się z grzechem może umrzeć czysty? Moim zdaniem to już zależy od tego, w co wierzymy. Chciałam przekazać właśnie moją wiarę w nieskazitelne dobro osoby bliskiej, którym przezwyciężyła grzech.
  7. Groszki_i_róże
    hehe, jakie życiowe :-)
  8. Groszki_i_róże
    Słuszna uwaga, dziękuję :)
  9. Groszki_i_róże
    Jeśli kimś się stałaś to pewne motylem co z grzechem się rodzi lecz czysty umiera Niewiele rozumie ale wciąż się dziwi że dzieci w siatkę próbują go złapać że mądry uczony a patrzy przez lupę Nie goni się piękna trzeba je oswoić stanąć w bezdechu i czekać aż przyjdzie gdy już nadejdzie zostanie na zawsze choćby wyszło z ciała i stało się duchem
  10. Groszki_i_róże
    Prosty, ale podoba mi się. Wymowny. Kobiecy.
  11. Groszki_i_róże
    Zawsze pogodna, ale dziś jakby inna, nieobecna, zastygła - a przecież żywa. Wpatrzona w jedno miejsce takie byle jakie to nie ważne. Tak bardzo by chciała, by brzegi jej ust uniosły się tylko jak - skoro nic nie śmieszy. Niby to zabawne, a jednak - obojętne, nijakie. Wszystko wokół mija a ona wciąż patrzy w ten sam punkt - choć go już nie ma...
×
×
  • Dodaj nową pozycję...