Bezimienny z Nikąd

Bardzo piękna ta mapa.

Ryszardzie - poeto Ryszardzie - malarzu Brawo, brawo, brawo

Ten jest wyjątkowo piękny. Pozdrawiam Cię Damo.

Waneso zgodnie z moim znanym Ci hasłem, żeby nie tracić tego i owego, i zachować to i owo. Dlatego nie mogę, a reszta... jest wytrwałością. Pozdrawiam z wieczora

Dzięki Jolu, no cóż walka o przyjaźń cały czas trwa...

Wieczorem najlepsze powstają myśli, Wieczora urok tkwi w jego ciszy. Wtedy poezja najlepiej gra... Ślę pozdrowienia dla przyjaciela.

Przy takich snach, aż żal wstawać. Bardzo pięknie, miłego dnia.

No Pawle, faktycznie magia Cię dopadła. I dobrze, Tyś jest poetą stworzym dla magii ona Cię wiedzie, ona czaruje, ona z zakochanych serc paruje. Ładnie i rytmicznie, pozdrawiam.

Nie mogę Cię kochać bo mi nie wolno, Lecz uczucie to mogę zastąpić przyjaźnią, Tą siłą, która przenosi góry, Bo wierzę w jej więź nierozerwalną. Zrodziła się ogniem w naszych umysłach, Swym blaskiem mrok naszych dusz rozjaśniła. I nawet jeśli mi świat błąd wytknie, Ja się Ciebie nigdy nie wyprę. Mogą mi mówić, że grunt pode mną grząski, Mogą mi wmawiać, że wszystko jest mirażem, Że tak naprawdę zauroczeniem, Na końcu, którego jest nasza zguba. Nie przyjaciółko! To wszystko nie prawda! Sumienie w nas czyste, a w sercach jest spokój. Silną jest nasza przyjaźń na wieki, Jej mocą pokonamy wszelkie trudności.

Powiem Pawle jedynie Scio me nihil scire. Pozdrawiam

Bardzo pięknie optymizm na zawsze. Ja też staram się być takim. Pozdrawiam

Ryszardzie co Ty za dziwne rzeczy wypisujesz? Jak to w poezji Ty wcale nie raczkujesz.

Dzięki Pawle, ale teraz wiem, iż mogę mieć i jedno i drugie. Pozdrawiam.

Wiesz, G był w ostatnim czasie trochę płaczący, bo istotnie tak było, a Bezio daje mi więcej możliwości. Ale już niedługo znów przylecę z gór Jako już całkiem wyleczony stwór. Pozdrawiam i spokojnej nocki Ci życzę.

Damo nie zapomnisz, jedynie przemilczysz Damo nie zapomnisz, jedynie nie powiesz Damo nie zapomnisz, a z serca wyrzucisz Damo oddychaj nowym powietrzem Damo wdychaj cudną woń wolności Damo wydychaj poezji Twej piękno Pozdrawiam Przyjaciółko Żyj bo żyć warto, a nie że trzeba

Jedyną bronią na zazdrość jest zaufanie, Przełamać nie jedną błądzącą myśl jest wstanie. Lecz czasem w życiu go brakuje Wtedy zazdrość bardzo boleśnie w serce kłuje.

Witaj Ryszardzie, mam coś z tego. Jam w jednej osobie jest poeta i... modelarz. Pozdrówka serdeczne.

Dzięki, dzięki. Dziś mogę powiedzieć, iż miłości nie straciłem i przyjaźń zachowałem.

Dzięki, ale w ostatnim wersie zawarta jest pewna tajemnica, którą chcę zachować dla siebie. Pozdrawiam.

Będąc jeszcze małym o przyjaźni śniłem, Uczuciu którego nie doświadczyłem. Budowałem na piasku to w co wierzyłem, w myślach wiele razy miraże tworzyłem. Jam zawsze dawał serce na dłoni, Lecz cóż mi wtedy było po nim. Ten, do którego z pomocą ją wyciągałem Korzystał z mej naiwności z wielkim zapałem. Tak wiele razy prawdę poznałem, Od życia gorzką lekcję dostałem. Na koniec po latach jej poszukiwania, Nieustannego do innych serc pukania, Przyszła po cichu całkiem niedawno. Sama cierpiąca pomoc mi dała, Przyjaźnią prawdziwą się okazała. I teraz szczęśliwym będąc, mam przyjaźń stracić? Bo mówią uważaj miłość swą zdradzisz? Przecież rzecz cała tkwi w zaufaniu. Będąc szczęśliwym w mojej miłości, Chcę zachować przyjaźń przed uczuciem zazdrości.

Piękne Twe słowa mnie poruszyły Zatem odpowiem z rycerskim swym sercem Tak Pani służyć Ci jako obrońca honoru Podnosić omdlałą z każdego upadku Zasłonić tarczą wykutą z przyjaźni Zapytam jeno czym jest już gotowy? Czy mam powrócić do dawnej postaci? Czy zrzucić już z twarzy maskę bezimienną? Czy nadal być tylko Rycerzem Nocy?

Tak, mieć przyjaciela, to oznacza mieć sens w życiu.

Przyjaciółko Damo choć ze mną do Nikąd Tam już zapomnisz o wszystkim co rani Tam możesz zostawić swoje wspomnienia Tam mówię szczerze serce się odmienia. Dasz się zaprosić w podróż w nieznane?

Zazdrosną Ty jesteś o moją poezję, Naśmiewasz się nie chcąc jej wcale zrozumieć, A ona dary wspaniałe rozdaje. Otrzymasz wrażliwość na to co piękne, Usłyszysz niebiańskie chóry anielskie, Poczujesz się wolną jak wiatr. Jak idziesz do lasu to widzisz drzewa, Ja słyszę ich ciche w koronach rozmowy, Gałęzie swym lekkim szumem śpiewają. Jak jesteś nad morzem to widzisz wodę, Ja Posejdona Królestwa szukam Na białych grzywach pędzących fal. Jak patrzę na Ciebie to widzę boginię, Bo dla mnie taka istotnie jesteś. Zrozum o Pani jam jest poetą.

Dałeś usmiech na dzień pracy, Już humoru dziś nie stracę. Za to wdzięczny pozostaję, Do roboty się udaję. Serdeczności Ci znów życzę, Dobrą myśl Ci też przemycę.