krzysztof marek

"umie raj na pamięć w biblii o tece" w bibliotece nie umrę. raju też nie znam. tym bardziej ukazanego w tece biblii... fajne :) pozdrawiam serdecznie Panie Biały :)))

puenta prowokacyjna może trochę, ale w znacznym stopniu się z nią zgadzam :) i bardziej mi się chce pisać o swoim poglądzie na sprawę niż o wierszu, taki temat nośny jak dla mnie, choć nie odkrywczy. w sumie to streszczę się cytatem z Twojego wiersza: "kobiety megafonem splecione". podoba mi się! pozdrawiam serdecznie Panie Biały :)))

pamiętam z "W". dyskusja też była. twórcza. pozdrawiam serdecznie Judyto :)))

a mi się podoba całość. taki solidny "klasyk" Anna Para :) ciekawe jest niedokończenie motywu z drugą maską. pozdrawiam serdecznie Aniu :)))

mam wątpliwości zwłaszcza jak mówią to ci którzy setkami rodaków mordowali za przekonania pozdrawiam Jacek dla jasności: też mam wątpliwości. re-pozdrawiam :)

"pod łóżkiem leży zapomniany długopis zamiast karabinu" ciepły i mądry wiersz. a ten fragment szczególnie mi się spodobał. tych karabinów jest wiele i różnych na dodatek.... lepszy długopis. pozdrawiam serdecznie :)

"ile można wybaczyć kolejnej bandzie złodziei złapani na gorącym uczynku przypominają o miłosierdziu" dobre. miłosierdzie dla każdego w odpowiedniej porze... podoba mi się wiersz. pozdrawiam serdecznie :)

podoba się, jak przedmówczyniom :) myślę jednak, że szkoda ciąć. zresztą, taki jest powarsztatowo. pozdrawiam serdecznie Krysiu :)))

przyłączam się do Oxyvii, jeśli można, rzecz jasna, bo pięknie :) a podoba się ta zwroteczka: "moje klocki nie pasują ilekroć próbuję ułożyć zamek wychodzi mi chatka z piernika" hm. na dobrą sprawę nie wiadomo co lepsze: zamek czy chatka, na dodatek z piernika :) pozdrawiam serdecznie Aniu :)))

niesamowite opanowanie peel-a. podoba mi się Twój wiersz Kovalu. pozdrawiam serdecznie :)))

super wiersz. co ja tam będę dodawał... bardzo obrazowy niezadowolony członek społeczeństwa. ale powody są, tak mi się widzi. pozdrawiam Panie Biały bardzo serdecznie :)))

wiersz znajomy tematycznie bo zdarza mi się parę razy w roku podróżować pociągiem. jest tak jak napisałaś. pozdrawiam serdecznie :)))

ciekawie zobrazowane. człowiek chce być czasem "inny" niż jest, z różnych przyczyn. jest się tym kim jest, nie ma że boli, tak mi się pokojarzyło. podoba się jak wiele innych Twoich. pozdrawiam serdecznie Panie Biały :)))

prawda... natura rzeczą nieokiełznaną. pozdrawiam :)

bardzo obrazowo Aniu i zdecydowanie. skojarzenia chowam. podoba się rzecz jasna :) pozdrawiam serdecznie :)))

śliczny mądry wierszyk. niedźwiedź zapobiegliwy na swój sposób się okazał, przyciągnął i skosztował pewnie... szkoda pszczółek. widać nie wiedziały że najlepiej w swoim domku. pozdrawiam serdecznie :)))

gorzkie. i smutne jak by nie czytać. ale jak płomyk - smali językiem i dobry wiersz. pozdrawiam serdecznie :)

"Kim jestem - co jest nie tak?" myślę że wszystko jest "tak". świat jest tuż obok, duszę można zabrać z zakątku i popracować - pełnią. pozdrawiam serdecznie :)))

Drogi Krzysztofie ..te perły ...to łzy..A nie płaczemy zranieni?! A rany ,,oj dotknęły mnie i to bardzo..do dzisiaj siadam do kompa ,,,bo! Serdecznie ! Ania no właśnie... łzy. łzy nie powstają same z siebie. poprzedza je określony stan. jaki? nie wiadomo nic było... pozdrawiam i serdeczności życzę :)))

czuję nutę goryczy i żalu... Mszalnik (?) chleb i talerz pomidorowej. smutne zestawienie...ale sie podoba. zwyczajny, nie egzaltowany, dramatyzm zwykłego życia. pozdrawiam serdecznie :)))

zaintrygował mnie motyw łapania raniących pereł... co z tego że nabierają barwy tęczy skoro ranią. chociaż "wielkie rzeczy w bólach się rodzą", tak też się dzieje przecież... jeśli dodać do tego nadzieję, że Matka "może" wysłucha westchnień (a jak nie wysłucha?) to jawi mi się obraz "cierpiącej z wyboru"... smutnie ale ładnie. podoba mi się. pozdrawiam serdecznie :)))

ładny ale smutny wiersz. można by powiedzieć: "życiowy" ale czy tak do końca "życiowy"...? mam nadzieję że jednak nie. pozdrawiam ciepło Aniu :)))

daje po uszach, prawda... wieloznacznie bo parę obrazków mi mignęło. takie flesze wybudzające z letargu... pozdrawiam serdecznie Panie Biały :)

ciekawa rozgrywka Bernadetko, bardzo mi się podoba :) i taka prawda: jak do pokera to tylko w długich rękawach. pozdrawiam bardzo serdecznie :)))

ciekawie ujęłaś tak zwane samonakręcanie się... jest wtedy jak u małego dzieckiem. bez rozumienia, siłą bezwładu... ciekawy wiersz napisany w Twoim "delikatnym" stylu i dlatego trafia. i dobrze! pozdrawiam serdecznie Krysiu :)))