Anna_Para

Marku, próbujesz bronić tekstu sentymentem wspomnień, urzeczeniem chwilą, dziewczyną, miastem. A my czytamy tekst i tenże oceniamy! I nie podoba się! A już "zszargana" twarz!!! Przegadałeś, nawet jeśli to polska wersja "Parole, parole", którą znam! Jestem zdecydowanie na nie, Para:)

Emmo: Rymy gramatyczne, nierówne wersy. I z tego powodu nawet się nie uśmiechnęłam. Tyle pracy - na marne! A wiersz Popsutego Ci się podobał, prawda? Mnie także. Pozdrawiam, Para:)

Patryku, nie zgadzam się z Twoją wersją, ale nie będę komentować komentarzy;) Para:)

Wiesz, mam alergię na ludzi, którzy nie doceniają wolności. Zadyma w kraju, gdzie wolność rozkwitła, jak kwiat na mapie KDL-u, śmierdzi mi politykierstwem albo pogardą dla znajomości (jak tutaj) sytuacji gospodarczej na świecie. Nas (jak dotąd) nie dotyczy wielki kryzys "kredytowy". A prawa dla proletariatu??? Oj, ... zarabia on, ten biedny, dwa razy więcej niż budżetówka;)))) A pióro masz. Tylko nie marnuj go na karbid! Napisz pieśń o miłości. Pozdrawiam, Para:)

Zbyt dosłownie, bez pomysłu. "Lubię cię całować"... I tyle. Do przewarsztatowania. Para:)

Albo bez interpunkcji albo konsekwentnie, według zasad. Nie trafia do mnie ten wiersz. Ciutkę mu brak metafory, poezji. Może innym razem. Para:)

Dyziu, zrobię korektę interpunkcji,co? Mam wnuka od trzech miesięcy. I ponieważ w rodzinie pojawił się ktoś, kto może nosić brodę (syn jest stanowczym, zdeklarowanym gołowąsem). Jestem ze wszystkich stron nagabywany, abym zgolił moją trzydziestoletnią brodę. Tylko Tobie się przyznam, mimo iż na zewnątrz prezentuję stanowcze NIE , wewnętrznie się waham. Broda dla mnie była zawsze jakąś oznaką indywidualizmu i zawsze mniemałem, że dodaje mi intelektualnego uroku. ( wolałem żeby na mnie mówiono „ten z brodą” niż „ten grubas”, choć w zaufaniu powiem że zdarzali się i tacy, co identyfikując mnie mawiali: „ ten grubas z brodą”). Teraz nie wiem. Wątpić zaczynam od momentu, kiedy jeden z małych filozofów określił mnie wskazując palcem - „ o tajny Mikołaj”. Plaża nie sprzyja szukaniu własnych lustrzanych odbić ( morze też mętne, wszak sól). Z pomocą przyszła moja współ-opalająca stwierdzając - „ no siwa, ba, nawet biała”. Nie polemizowałem, ale pomyślałem o wpływie soli morskiej. Spokojnie poszedłem po wodę mineralną. Morska jest zbyt zasolona i po niej mają cholerną zgagę moje renifery. PS. Nie wiem, czy dobrze trafiłem, ale może w tę pogodę pogadamy. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Emmo: Nie! Posłuchaj tego sama: to lotne marzenie to w czasie uśpienie jeśli nie słyszysz, że to paskudnie brzmi, to mi po prostu uwierz! Może innym razem. Para:)

Niepotrzebnie komplikujesz pierwszy wers, potem lecisz za Platonem, za Pscalem, to i Kartezjusza zacytuj bez przeróbki: "Cogito, ergo sum". Zbyt dosłownie, wiersz mi się nie podoba, ale Cię rozumiem. Chyba mam to samo! Para:)

Niby rozumiem, że "zwykły" wiersz o "zwykłym" szczęściu. Ale... wiersze winne być niezwykłe, z tajemnicą, z "czymś", jakimś nadzieniem. Nie ma. I nie służy mu dopełniaczowa przydawka "ręce tęsknoty". Jestem dziś marudna? Jestem. Cieplutko, Para:)

Martinie: Rozumiem istotę powtórzeń, nie będę na nie sarkać. Ale w ostatnich wersach jest zbyt dużo "-ości". I to już jest brzydkie. Pozdrawiam, Para:) Ps. Uprość tę wypowiedź, poczyść. Aż się prosi.

Autorze: Nierówno, długość wersów trzeba wyrównać. Rymy - taniutkie. Niejednorodny styl. Raz "z pająkami", raz o własności, znowu "podszepty" do wieszczów? Nie "od"? Nie jestem pewna, czy to ma być pastisz? To zbyt mało śmiesznie. A jeśli na serio - to pomyłka. Innym razem. Pozdrawiam, Para:)

Patryku, w formie jest to nawet niezłe. Tyrtejski ton, rytm, ciutkę jak u Kaczmarskiego. Ale ... treści nie rozumiem! Jakiej "większej" wolności poszukujesz? A już "walczyć" o nią? To już chyba nie do Polaków? Nie rozumiem. Para:)

Tak ładnie o spadających gwiazdach! Wszystko z metafory, z refleksją. troszkę mi brakuje jakiegoś "czegoś", żebym się zadziwiła, ... Nieważne. Cieplutko, Para:)

Troszkę mi tym razem powiało "kazaniem", Krysiu. Zabrałabym ostatni wers. Ale - owszem, tak. Bo wiersz w formie - poprawny. Cieplutko, Para:)

I po co te inwersje? Nie lepiej: po polsku? strzykaniem chłodu... itd. byłoby lepiej. Cieplutko, Para:)

Liryczny: Wolę wiersze od kleksów;) Cóż!? Ale dzięki, że wpadasz co jakiś czas. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Emmo: Miło, że mnie czasami czytasz. Dzięki, cieplutko, Para:)

Taro, bardzo się cieszę, że cierpliwie do mnie wpadasz. Dzięki cieplutkie, Para:)

Dyziu, Bardzo mnie zadziwiasz. Wdzięcznie się kłaniam, Para:)

na płaskiej kartce zapisać głębię, przepastną jak cierpienie niecierpków, dotykanych natarczywością ciekawskich. na bieli umościć to, co czarne, jak smoła nieba bez obietnicy, bez żarówki, choćby jednej nadziei. spróbuj, ja – nie potrafię. nie trafiam palcami w litery. ślepymi szkłami widzę do środka. na kartce stawiam tylko kleksy jak ten.

Bez warsztatu jest dobrze, Krysiu. Znów nadzieja, obietnica przebaczenia. Piękny jest ten chleb. Lubię jego motyw w liryce. Kromka prostoty! Tak, brakuje jej w estetyce dnia, w stylu literatury, sztuki - w ogóle, ale i w relacjach międzyludzkich. Jak trudno wyznać: zimno mi bez ciebie, wracaj, ogrzej mnie... Biorę sobie, Krysiu. Cieplutko, Para:)

Sporo by tu trzeba poprawić. Spróbuję coś zaproponować, Krys: widziałem światłość miło ujrzeć boga bez twarzy 1,9 promila - alkomat na pewno był zepsuty cieszyłem się Dionizos klepał po ramieniu szeptał że jestem jego synem nie zaprzeczałem byłem dumny zaprowadził mnie do niej matki zapomnienia chwili olśnienia siedziała w fotelu rozkrok Sharon Stone wpatrzona w portret Doriana Graya jej sukienka odkrywała co chciałem zobaczyć wyobraziłem sobie jak lgnę do niej język prawie jej dotykał dzisiaj wszystko widzę jaśniej umęczone ciało dusza - pogrzebana próbuję wstać bóg wina śpi w mojej pościeli chrapie jak dziecko na dywanie potłuczone szkło czerwona plama próbuję zmyć z siebie wczorajszy dzień kątem oka dostrzegam ją moją idyllę pomiędzy zasłonami w tym małym prześwicie pieprzyk na policzku suche z pragnienia usta Dionizos śpi kiedy osiągasz spełnienie Jak widzisz, poprawki niewielkie, a chyba ciutkę lepiej. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Autorze! Trzeba poprawić! Wiersz słabiutki warsztatowo, że ech, i jeszcze taki niestaranny! Dlaczego tytuł małą literą i w cudzysłowie? Kogo cytujesz? Niedopracowany, nie. Para:)

No tak... Ale porządek musi być. Przyjęłam wyjaśnienia, i nadal proponuję zmianę :) Para