Anna_Para

cokolwiek zrobię później mam ochotę napisać to dla Ciebie ustawiam słońce do fotografii zapinam dłonie do modlitwy stawiam stopy na krawędzi składam zdania z cudzych słów ujarzmiam niestosowność zbieram do kupy anaforę z trudem wmawiam sobie że jestem silna rozgarniam chmury zaklinam słoneczniki tęsknię za wszystkich zakochanych niech mają lżej maluję czerwoną szminką uśmiech na ulicach całego miasta przyklejam muzykę do gestu tańczę palcami po wrocławskim błocie żałuj że nie wiesz jak bardzo Cię kocham później Ci to powiem

Rado! Doskonale! Właśnie o "Łuk triumfalny" tu chodzi! Gratuluję smaku powieściowego! (Chodzi o Remarqua) Pozdrawiam serdecznie, Anna:)

Luno, dzięki! Spójrz na odpowiedź do komentarza Teresy! Kto tupie nóżką? Pozdrawiam, Para

Ach, zapomniałam dodać: możesz wykorzystywać na tym forum strony "bez limitu". Polecam warsztat, gdy liczysz na uwagi i poprawki forumowiczów, do wierszy gotowych wrzucaj gotowe, po prostu. I tak ktoś zawsze coś dorzuci, jak widzisz sam po komentarzach w dziale limitowanym:) Pozdrawiam cieplutko, Para

Poszukam Cię na innych forach, pozdrawiam, Para:)

Inaczej połamałabym wersy, ale to pikuś. Doskonały wiersz, pozdrawiam, Para

"krocze" musi spaść do następnego wersu! Poza tym- świetnie! Jeśli naprawdę jesteś kobietą, podziwiam za światopogląd jajników! Pozdrawiam, Para

Recenzje Michała są tak rzetelne, trafne i merytoryczne, że pisząc "pod nim" niewiele mam już do powiedzenia. Dodam tylko opinię: mnie się podoba. Pozdrawiam, Para

Oj, Ali, chyba częściej będę pukać do bram Twoich wierszy! Podobają się! Z zaimkami tak bywa, że raz przeszkadzają, raz znowu wyjaśniają treść! Nie trzeba się ich bać, ale nie ma co nadużywać! Może Nata ma rację? Pozdrawiam cieplutko, Para

Nie będę komentować, tylko ocenię: bardzo się podoba. Wyraża uczucie, nie wykłada wprost, podaje metaforą. Pozdrawiam, Para

Łaaadnie! Poprawiłabym trzecią strofkę! Wyrzucone na koniec wersu czasowniki psują urodę tego pięknego wiersza. I po Ci ten supermarket? Ale Ty tu rządzisz. Wiersz jest liryczny, wzrusza,...i już! Pozdrawiam, Anna Para.

Mnie też się podoba, zmiany HAYQ są ciekawą propozycją:) Ale to Twój wiersz, i w dodatku dobry! Ładnie posługujesz się metaforą. Pozdrawiam, Para

Nie powiem! Obiecanki tortanki! Nie spożywam ciasta! Wolę śledzika w oleju! Parapara Paraanna:)

Kobietą jestem, i nic, co boli, nie jest mi obce! Dzięki, Magdo Taro:)

Judyt, serdeczne dzięki za poświęcony czas i miłe słowo. Pozdrawiam, Para

Adolfie, dzięki za komentarz. Pointa jest dość mocna, cóż, nie każdy wiersz będzie krzykiem. niektóre są wyrazem nadziei, a ta jest cichutka. Pozdrawiam i znikam! Para

Otóż to! Dobry wiersz- to mowa uczuć! Pozdrawiam i dziękuję za chwilę mądrej lekcji dobrej poetyki! Para

Tereso, wierna recenzentko moich wierszyków! Dziękuję i pozdrawiam gorąco, sauna pary dla Ciebie! To właśnie Ty rozumiesz, co znaczy "tupię nóżką"! Właśnie Tobie nie muszę tłumaczyć, co autorka ma na myśli! Dzięki, Para

Pan, Grabiczu, ciągle o jednym;) Cieszę się, że wiersz się podoba. Ciekawam, co z konstrukcją nie tak. Może konkretniej? Co zaś tyczy rozmiaru stópki: nie jest źle! Boisz się kobiet z dużymi stopami? Sprawdzam, co na ten temat mówi Freud? Oj,...przemilczę! (Masz kompleks małej stopy!) Ale nie szkodzi! Piszesz ładne wiersze! Czekam na mail! Licho bierz procesor! Cieplutko, Parapara

Jacku, oczywiście wolałabym, żeby wiersz się podobał:( Ale dzięki za czytanie i komentarz. Jest bardzo trafny. Pozdrawiam i znikam. Para

Tylko gratulować żonie i przyjaciółce zarazem! A zazdrość jest brakiem zaufania! Niech ten peel nie katuje samego siebie, zazdrośnika! Paruję, jak to Para!:)

Świetne! Należałoby skrócić wers: "Tylko jednego człowieka"...Za dużo! Ale to drobiazg. Pozdrawiam i znikam:)

Wiesz, że potrafię znikać, Para

Dzieki Kasiu za spojrzenie!Dobre i to. Pozdrawiam, Para

Gdy myślisz, że mnie poznałeś, Ja- róża- zmieniam się w oset. Gdy kolce już obłuskałeś, Uciekam i jestem głosem. Ujarzmiasz z trudem ten głos, Zamieniam się w żywy płomień, Gdy gasisz o mały włos, Uciekam w garść gorzkich wspomnień. Więc słodzę, miodzę i już Zaczynam niknąć, przeciekać, Wypijasz tę czarę burz, Bym nie umiała uciekać. W płomień zmieniona znów drżę Na brzegu czarnej pochodni, Odbijam się w oczach, chcę Zapalać nocniej i głodniej. Uciekam znikam we mgle, Powiedzieć nie potrafię. Znajdziesz mnie, przecież wiem, Masz jakąś fotografię?