Anna_Para

Grażynko: Miło mi Cię gościć, serdeczności, cieszę się, że się podoba;) Cieplutko, Para:)

Gabrielu, dzięki serdeczne, pozdrawiam cieplutko, Para:)

Taro: Dzięki za odwiedziny, i że się podoba, pozdrawiam, Para;)

Jeśli wielki wybuch, to niechby! Pozdrawiam, serdecznie dziękuję, "zaiste" - cha cha! Tylko mi się nie obrażaj;) Cieplutko, Para:)

Pięknie to brzmi! Muzycznie i płynnie! Z przyjemnością przeczytałam, zwłaszcza drugą strofkę i pointę! Cieplutko, Para:)

Podoba mi się całość, ale pointa tworzy treść, jak lubię. Wyrazista, wyskakuje, jak Deus ex machina. Tęsknę za morzem przez Ciebie (ten wiersz, znaczy). Pozdrawiam, Para:)

Ładna miniaturka. Podoba mi się "zasłupić się". Jak żona Lota i Szymon Słupnik zarazem:) Pozdrawiam, Para:)

Dzięki Tomaszu, że "na granicy"! O mały włos? Serdecznie, Para:)

Ładnie to "zagrechutałeś", a w "Dzikim winie" jest tyle uroku! Trzeba Go pamiętać i pytać wierszami: przyjaźń czy kochanie? Pozdrawiam, Para:)

Dzięki Babo. Nie chciałam zagrać "ciszą", stąd "niemowa", ale już mam pomysł. Będzie "afonia". Chyba lepiej rzeczywiście. Pozdrawiam, Para:)

Dziękuję Dorotko. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Mocne postanowienie poprawy? Brzmi solidnie, Babo! Pozdrawiam, Para:)

Wiersz można przeczytać w książce: Jolanta Zarębska, Śpiewam i milczę, Miniatura, Kraków 2012, ISBN 978-83-7606-401-7 Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Krysiu, czytałam kiedyś już i bardzo mi się podobał! A może się mylę, bo znowu mi się wydaje, że to o mnie, do mnie! Taka jestem egoistka wobec Twoich wierszy! Pozdrawiam cieplutko! Jasne, że zostaję. Para;)

Stanisławo: Serdeczności. Dzięki, cieszę się, że "wyszła" czułość. Tak też to miało być. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Babo: Dzięki serdeczne. Ciepło pozdrawiam, Para:)

:)))) Dzięki! Cmokam Taruniu cieplutko! Para

Dzięki Taruniu:) A o wierszu...ani słowa!!! I poleciała, duchowi memu dała w pysk i paszła! Netto, brutto z nią razem! Ech! Taro!!!

Klubo: Serdeczności za czytanie, pozdrawiam, Para:)

Dzikusie - nie wyganiaj mnie z portalu! Gdzież ja się biedna podzieję?:)))) Dzięki, że wiersz się podoba, kłaniam się i znikam, Para:)

skorpiona z przepaski na biodrach dziewczynko moja słodka niepokoje nocne dzienny ból trzewi młodzieńczych niepewność o wasze jutro potrójne zabieram bo ja już nabyłam nażyłam mnie już tylko mierzi mrozi i uwiera ta łaska nie bo Ty czna a Ty trwaj i dźwięcz i kołysz ukojenie niech kołysanka będzie z Tobą sztafetą zmian niezbędna dla mojego syna

Bestio: Ładny komentarz, szacuneczek:) Para:)

Wiersz taki "Twój", wiesz Krysiu, że lubię! Przesłanie: kontrowersyjne! Czasem nie można być sobą, niestety. "Świat boi się szaleńców w takim samym stopniu jak oni boją się świata" :) Zacytowałam samą siebie, za co przepraszam;) A wiersz - baaardzo. Para:)

No i "zapodałam" sobie dawkę Marcinowej poezji, aż mnie wzruszenie ścisnęło. Maraton smakowity, gorzki, prawda...piękny! Pozdrawiam, Para:)

Znowu zamiatam po czasie, przeszłym, zaprzeszłym. Taka gapa jestem Marcinie! Pozdrawiam cieplutko, Para:)