Anna_Para

Nie będę już pisać o interpunkcji, bo zrobili to przedmówcy:) Poza kilkoma "tanimi" rymami - wiersz płynie, Jest dobrze rytmiczny, pewnie jest ważnym dla obojga wyznaniem miłości:) Ale poprawiać trzeba - nie ma "zmiłuj"! Cieplutko, Para:)

6 kilo: Jacku, bardzo dziękuję za zainteresowanie problemem. Jestem wdzięczna, także za czytanie i komentarz, cieplutko pozdrawiam, Para:)

Klubo: Dzięki piękne. Pozdrawiam serdecznie. Pokaż swój wiersz! Warto porównywać ujęcia tego samego tematu. Na pewno piękny. Cieplutko, Para:)

Krzyś, niezawodnie jesteś: Dzięki śliczne. Bardzo mi miło, że ciepło się odnosisz do tego tekstu. Tak, ja także nie potrafię się nadal zdystansować wobec ważkich tematów. Cieplutko również, Para:)

Dzięki, Taro! Czasem się przypomni stary wiersz, po roku - okazuje się aktualny. Dzięki, że podoba się nadal. Cieplutko, Para;)

Wydłubuję starocie z warsztatu, żeby nie przepadły! Wybaczcie, jeśli nudzę. Para:)

a jednak będziemy mieć dziecko dziś wiem że to co dzieje się między nami urodzi się wielkim człowiekiem kochającym i mądrym dobrym poczętym ze zwykłej czułej cierpliwości czerwonych pragnień zmieszanych w gorącym winnym szkle

Dobry, dojrzały w refleksji wiersz toniczny. Byłaby wszędzie piękna, biała dziesiątka, gdyby nie pierwszy wers. Szkoda psuć. Proponuję zamiast: kiedy czekaniem powoli dopadam wersję: kiedy czekaniem chwytam powoli Niewielka zmiana, a utrzymujesz dziesiątkę i rytm. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Zgrabnie: prościutko, a jednak z metaforką. Podoba się, a przesłanie o sztuce kompromisów w miłości - celne i bardzo dojrzałe. Stety, powtórzę za Krzysiem. Cieplutko na tak, Para:)

Mam dziś dobrą noc na Orgu! Kolejny doskonały tekst! Bardzo mi się, Grażko. Właśnie prostuję plecy po ciężkim dniu uczenia się świata. Celnie, czysto, doskonale. Nocna zmiana Ann, cieplutko, Para:)

I znowu porządne wierszycho, Rafale. Podobasie dwa! Cieplutko, Para:) i w poduszki palców złapię zegary by zatrzymać wiosnę jest smakowite i cudnie refleksyjne. Marzenia. Po to są.

Jesteś bogata, nawet: zamożna. Już prywatna gejsza, to skarb, a co dopiero pasja pisania??? Fajne to, Soniu! Uśmiechnęłam się. Cieplutko, Para:)

Leo: Śliczności te się sypią rytmicznie w ostatniej strofie: Wiedziesz mnie - rozkochaną przez głusze macierzane, nim letnie sny przeminą z gwiazd dziurawca utkane. proponuję: Wiedziesz mnie - rozkochaną poprzez głusz macierzany, zanim letnie sny miną z gwiazd dziurawca utkane. Niewiele zmieniamy, a utrzymujemy rytm: SsSssSs SsSssSs SsSssSs SsSssSs Bo poza tym - jest świetnie rytmicznie. Ale jeszcze budzi mój niepokój strofa: A na grzbiecie płótnianym rolnej wstęgi ojcowej szumne kłosy szyszate żytniej świeżej, chlebowej. Podmiotem są w zdaniu "kłosy", proponuję zatem: A na grzbiecie płótnianym rolnej wstęgi ojcowej szumne kłosy szyszate, żytnie, świeże, chlebowe. Poza tym: cudeńko. Bo jest lirycznie i metaforycznie, jak ma być! Całuski nocne, cieplutko, Para:)

Eksperymentujesz z formą, bo graficznie - sonet, a wiersz biały! Podoba mi się, choć prawisz o oczywistościach. Jest dobrze, gratuluję, Para:)

Bardzo dobry wiersz. Zabrałabym jedyny przecinek. Tylko tyle. Metaforycznie, zagadkowo, intrygująco. Cieplutko, Para:)

Ach, przypomniała mi się radość żniw i zapachy wsi, a wszystko - z odległej przeszłości. Dobry tekst, Damo. Oczywiście - dzięki za te reminiscencje. Cieplutko, Para:)

Audrick: Zatem - kochaneńki;) Ale skąd Ci przyszło do głowy, że "mucha" to o Tobie? To o zupełnie kimś innym. O musze! ;) Cieplutko, Para:)

Wiesz co, Autorze. Wesolutka piosenka, a smutno mi się zrobiło tak, że .... Doskonale Ci to wyrosło. Świetny tekst. Nie będę się rozpisywać o tym, że smutna w związkach niby-małżeńskich jest fascynacja jedynie fizycznością ... Nie tylko w niby-małżeńskich, zresztą. Piszesz na ten temat właściwie wszystko, a ja muszę się z tym zgodzić. Cieplutko, Para:)

Wielki powrót Kaloszy na to forum! Witaj, a jeśli teraz piszę bardzo powoli, to dlatego, że bardzo mnie wzruszyłeś, i mam oczy pełne łez, i fraz Twojego wiersza. Ależ się w Tobie uzbierałooo! I wychlusnęło przecudnie, aż kipi! Metaforyka niecodzienna, zaskakująca, i moje kochane bociany! Uwielbiam ten styl, taką poezję! Prawdziwą Poezję. Cieplutko, Para:) Ps. Struktura wiersza - cudnie skomplikowana, złożona, bogata w formy rozmaite. Narracja, jak w balladzie, potem monolog wewnętrzny, jak strumień świadomości w prozie... . A generalnie - cudna liryka wyznania.

Czarna Damo: Dzięki za komentarz, który doskonale dopasowałaś do stylu wiersza:) Cieplutko, Para:)

Grażko: Dzięki za "uroczo". Cieplutko, Para:)

Judytko, dziękuję pięknie. Miło mi bardzo serdecznie, cieplutko, Para:)

Krzyś: Bardzo dziękuję. No, tak to bywa, najczęściej niestety w świecie, w który zapatrzone miliony widzą bóstwa. Cieplutko, Para:)

ty na pogrzebie, ja na wesele. łatwe dziewczyny mają wzięcie. uroczystości, ach, co niedzielę, ach, zrób mi zdjęcie, ładne zdjęcie. takie … kuszące, takie... rozkoszne, czy mógłbyś kochać mnie bez zdjęcia? noszę żałobne czarne rokosze i lecę znowu na przyjęcia. objęcia, och, uroczyste rauty, ach, proszę flesze na mnie, na mnie, na sprzedaż radość, śmierć, orgazmy, w weselnej czerni tak mi składnie. łatwe dziewczyny mają wzięcie, zapraszam wszystkich na odjęcie. urocze.

Audrick: ano z życia, kochaneńka, pełno tego lata tego lata:) Dzięki śliczne, cieplutko, Para:)