Anna_Para

Kaliopku, cieszę się, że zauważyłaś poprawki. Ciągle poprawiam stare wiersze, o ile zauważę sens, by je ożywiać, odświeżać je w sobie - dla Czytelnika. Dlatego wdzięcznie się kłaniam i cieszę się, że Innocenty zauważył, a i Ty - także. Cieplutko, Para:)

Tereso Krysiu, zaufanie a naiwność to dwie opcje To sobie wybrałam szczególnie "dla siebie", ale całość mocno na "tak". Pozdrawiam, Para:)

Aluno, serdecznie dziękuję. Pozdrawiam bardzo, bardzo, Para:)

Niewiniątku, masz rację! Dziękuję Ci bardzo. Tak się cieszę, że zauważyłeś!!! Widzisz: wierszyk starutki, sama jeszcze ciągle się uczę. Cieplutko, Para:) Ps. Poprawione, i dodatkowo - jest "świata" zamiast "światła".

Taruniu, dziękuję, kłAniam się, Para:)

(Prezent) lubię się odbijać w twoich oczach. jestem o jakieś sto zmartwień wstecz ładniejsza. przekształcam najtrudniejsze równania, żeby później tęsknić jeszcze bardziej. rzeźbić się w twoich dłoniach. zanim się im powierzę, widzę, jak przechylasz głowę z figlarnym pytaniem chcesz mnie jeszcze raz poprowadzić? rozpościerać się, zamierać w oczekiwaniu na odpowiedź, dlaczego przy tobie mam w oczach blask świata odbitego od srebrnej folii. 2./3. listopada 2011.

Doskonały, mądry tekst. Pięknie spotykają się tu epokowe wydarzenia z kultury, ludzkiej cywilizacji, z osobistymi przeżyciami w spotkaniu kochanków. Pięknie "nie dopowiadasz", budujesz nastrój, zawracasz w czasie - a mówisz o uniwersalnych prawdach. Prawda. Gratuluję, pozdrawiam, Para:)

Alunko, jest jasno, klarownie, czysto. Poszukałabym metafory dla innych "odgłosów" gospodarstwa domowego, jak to ładnie zrobiłaś z "bełkotem zupy". Zabrałabym 5. wers. Pozdrawiam, serdeczności, Para:)

Lenko Druga, bardzo mi bardzo. Uśmiecham się resztkami lipca. Wdzięcznie i cieplutko, Para:)

Zaszalałeś, Sokratexie, aż miło. I wesoło i straszno, a satyrycznie - w całej rozciągłości. Jasne, że w wers z cytatem Freuda wpakowałabym jedną sylabę, ale zamykasz mi usta o takim czymś: [...] :)))))))))))))))))) Brawo! Pozdrawiam, Para:)

Mamy literówkę w "przystani" i "nieokreślonych" - wolałabym łącznie. Poprawisz? Para:)

Januszu, nie mogę rozpoznać formy, bo trochę jak villanella, ale nie do końca. Jest to jakaś Twoja forma ronda, w której powtarzasz pierwszy i piąty wers każdej strofy. Jak zwał, tak zwał. Wiersz jest piękny. Brawo. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Nato, dziękuję uprzejmie. Nigdy nie kojarzyłam "perlistego śmiechu" negatywnie. Wręcz przeciwnie: perlisty - to szczery, dźwięczny głos. Ale możesz mieć przecież własne skojarzenia. Cieplutko, Para:)

Przeczytałam z uśmiechem. Widzę, że "przedłużasz" wers do szesnastki. Fajne to jest;) Pozdrawiam, Para:)

Januszu, wdzięcznie dziękuję. Pozdrawiam:) Para:)

Sylwestrze: Mam wrażenie, że to się nie wyklucza. Nie wykluczaj! :)))))) Cieplutko, Para:)

Sylwestrze, dzięki, wdzięcznie się kłaniam, życzę wysokich lotów;) Cieplutko, Para:)

Marku Mirosie, dzięki za "super". W wierszach - można;) Cieplutko, Para:)

Ewo, dziękuję. Tym bardziej, że to Twój debiut komentatorski u mnie:) Cieplutko, Para:)

Alunko, dziękuję, wdzięcznie pozdrawiam, Para:)

Mówisz o dobru, łasce "otrzymywania" i dawania w zamian za łaski - radości. Dziękuję, Krysiu. Pozdrawiam, Para:)

Krysiu Tereso, zaszczycasz mnie czytaniem i komentarzem, a ja wówczas - jak zawsze w takich razach - kłaniam się, wdzięczna. Cieplutko, Para:)

Kaliopku, tak ładnie komentujesz, aż miewam wrażenie... ;) Bardzo mi bardzo. Cieplutko, Para:)

Alicjo, każdy przychylny Twój gest w stronę mojego wiersza jest dla mnie zaszczytem. Pozdrawiam, Para:)

Krafcie, dziękuję. Pozdrawiam, Para:)