Nata_Kruk

Marku... fajnie, że to... chociaż... Szkoda, że resztę przemilczałeś... nic to... dzięki za wizytę i słówko... :) Pozdrawiam.

Oxyvio... nie, to nie tak, że tematyka zła, baa... ona jest ważna i jeżeli komuś uda się zawrzeć to wierszu, dla upamiętnienia kolejnej rocznicy, wszystko gra... ja po prostu nigdy bym się za taki typ wiersza nie zabrała... pewnie dlatego, że nie wiedziałabym, z której strony zacząć.. ;) Twój wiersz na pewno "rozluźnił szyki" będąc tu wśród innych poważnych tekstów... przywołał też wspomnienia i o to chodzi. Pozdrawiam... :)

Bartek, no nie... daj się pozbierać... to dla Twojego dobra..! Co do wiersza... fajny tytuł.. i dla niego z ciekawości zajrzałam. Niestety, już pierwsze wersy zniechęcają do dalszego czytania, przynajmniej mnie... Znikamy rozczepieni przez kosmiczną siłę przyciągania rzeczy Jestem podzielony na gatunki rodzaje..... Początek.. czasownik w l.mng.... ok.. Skoro.. rozczepieni przez kosmiczną siłę przyciągania, to słowo.. rzeczy.. wydaje mi się zbędne. Zaraz potem "skaczesz" do 1 os. w l.poj... a do tego dzielisz sam siebie na gatunki i rodzaje... to wręcz się kłóci ze sobą... jednostka podzielona na gatunki..? Czytaj, czytaj.... nasze forum także, bo są świetne kawałki... Serdecznie pozdrawiam... :)

Anno... Arek i bruno mają rację... ale nie zrażaj się. Pierwsze wiersze pozostawiają niekiedy wiele do życzenia i uwierz mi, wielu z nas tu piszących, pewnie uśmiecha się z nutką ironii do swoich pierwszych prób pisania. Staraj się dużo czytać... sama zobaczysz, że będzie lepiej... :) Pozdrawiam.

Rozumiem, ale dodam, że właśnie końcówka jest bardzo ważna... bo tylko ktoś, kto potrafi ofiarować drugiej osobie najprawdziwszą, najszczerszą miłość, jest w stanie wytrwać przy tym kimś nawet wtedy, kiedy los wytrąca z rąk najpiękniejsze karty życia. Dziękuję za wizytę i dobre słowo. Pozdrawiam... :)

Bolesławie, fajnie czyta się takie słowa od czytelnika... jeśli odbierasz to tak jak piszesz, dziękuję... posyłam pozdrowienie... :)

Jej, miło mi. Sądzę, że Ty Tereso nie musisz próbować, nie wyobrażam sobie Twojej buzi innej, jak tylko w uśmiechu, powaga..! Fajnie, że wpadłaś tutaj, dziękuję za post. Pozdrawiam... :)

... dobrze, że ogólnie ok. składają mi się jakoś zdania i nieco wydłużają... ale może któregoś dnia spróbuję innej, krótszej formy. Dziękuję za czytanie i wpis. Pozdrawiam... :)

Możliwe Tereso, możliwe... i najlepsze w tym wszystkim jest to, że ta najczystsza przypadła Wam, czyli wierszowemu... nam. Miniaturkowo, jak to u Ciebie, ale ciekawie. Pozdrawiam... :)

Trochę filozoficznie, ale dobrze "skrzypi" w wersach... W tym fragmencie... o poranku ruszamy w drogę na niebie roznosząc butelki miodem płynące czytałam sobie... o świcie ruszamy w drogę roznosząc po niebie butelki miodem płynące... ale to tylko mała dygresja. Pozdrawiam Stasia... :)

Panie Biały... jestem pod wrażeniem. Dla mnie to bardzo dobry wiersz..! Od.. "codziennie mimo wszystko... " po prostu mniamm... Całość zdecydowanie na plus. Pozdrawiam... :)

Bardzo ciekawy "Powrót do domu", naprawdę... Czytając miałam wrażenie, że im dalej w treść, jest coraz lepiej. Ogólnie pozytywny odbiór..! Pozdrawiam... :)

Baba potrafi... nie ma co..! W sumie, każda myszka swój ogonek chwali... to do tej Ewki... Przeczytałam i wychodzę z uśmiechem. Pozdrawiam... :)

No nie wiem, czy ten sen będzie taki dobry... ;) Treść wiersza do przyjęcia... faktycznie może podkład muzyczny "dorobić"..? Pozdrawiam... :)

kochać w pół drogi . . . . . . . . . . . . . to nawet fajnie zabrzmiało i że ta droga będzie taka krótka. . . . ten wers jako kontynuacja poprzedniej myśli, nie brzmi dobrze, szczególnie to... i że ta droga... Ogólnie, za mało treści jak na... wiersz. Serdecznie pozdrawiam... :)

Czarny punkt... przyciągnął tytuł, a teraz piszę pochwałę za nietuzinkowy pomysł. Czytam drugi raz i zastanawiam się, że całość może zakończyć się dla mnie na słowie.. wibrator... ale niech będzie jak jest. Pozdrawiam... :)

No... niestety wiersz nie przekonuje mnie, przykro mi. Pozdrawiam serdecznie... :)

Ja w tym Końcu za wiele humoru nie widzę... powiało raczej smutkiem... lękiem... może te zgniłe kwiaty w wazonie rozładowują delikatnie nastrój... a może to jednak nie koniec..? Pozdrawiam... :)

Anno, dziękuję za wskazanie literówki... tak to jest, jak się zostawia niedomknięte drzwi... ;) Cieszy mnie, że spodobało się... dziękuję za wpis, pozdrawiam... :)

Judyt... bardzo dziękuję za czytanie i pozytywny odbiór. Pozdrawiam... :)

"Złota kura"... :) miło czytać takie bajkowe niemal opowieści, ładnie poprowadzone słowa, tylko "tragiczna" końcówka.. ;)... ale dla maluchów i nie tylko, akurat... coby wiedzieć, że ze złotej kury złoty i smaczny rosół będzie. Pozdrawiam... :)

Anno, lubię Twoje rymowane wiersze. "Pomiędzy deszczami"... ciekawa forma wiersza, treść również wciąga, co zostawia pozytywny odbiór. Pozdrawiam... :)

Nie służą wierszowi zdrobnienia, wręcz przeszkadzają... oczywiście to tylko moje odczucia... Mam wrażenie, że za dużo treści chciałaś(eś) włożyć w tak krótką formę... całość można by nieco doszlifować, bo jednak coś z tych wersów "gada" do mojego ucha. Serdecznie pozdrawiam... :)

Klubo... bez urazy, czasem zamieszam w "garnuszku innych"... treść choć krótka, za dużo mi jej było... pozwoliłam sobie na malutkie cięcia. Ogólnie wiersz nie powalił mnie na kolana, ale wyczuwam rozterkę podmiotu oraz, mimo wszystko, optymizm w końcówce. potrzebuję sił by... zamknąć księgę z niedokończonym rozdziałem wspominając czas zapalę znicz zmienię kwiaty i po chwili wrócę doznania całkiem świeże odrodzone siły w pąkach dają wiarę i nadzieję że wciąż żyję nie umarłam Serdecznie pozdrawiam... :)

Zakładam, że Łukasz jest zakochanym młodzieńcem... a młodzieńcza miłość ma swoje prawa... ;) Wiersz faktycznie zasłodzony... ale nutka (szesnastka) mojej sympatii dla niego, cichutko zagrała. Pozdrawiam... :)