Nata_Kruk

Jest co z treści wyciągać.... ciekawie napisane. Pozdrawiam.

... :) a ja za solidne wyjaśnienia.

... brałam też to pod uwagę... skoro do nich, to może.. podążamy.?.. może.. :) Już milknę.

Bardzo ładnie 'wołasz' o pomoc dla swojej peelki. Nie mam uwag, plusik zostawiam. Pozdrawiam.

Gerber... fajnie, że taki, cieszę się. error-erros... ja także lubię ten wers. Jacek K... hmm, nie na ten.? reakcja na przyszłe, powiadasz... ach, ale 'on' tak dba o chwile, że nie roztrzaska już niczego o kamienie czasu, na końcu jest.. że nie chce zalać itd.. a jeżeli nie chce, to nie chce. Coś Ty, nie uraziłeś, a czym niby.? Przerażam.? e tam, jak... :) i czym... :( Dziękuję Wam bardzo za pozostawione słowa. Natuskaa... Marcinie K... Wam także ślę ukłon i... wszystkich pozdrawiam.

Tutaj bliżej mi do moich dróżek wchłaniania słów. B. dobry początek... "żyją swoim nieżyciem".. :) Całość pomysłowa, ale chciałabym zapytać, o cząstkę.. "do nich"... a gdyby tak, jn.? Ostatni wers pomijam. Pozdrawiam. i my dążymy do niej śmierć za śmierć

Toś mnie zatrzymała... czytam i czytam i... to "bo" na 'czele', mnie się pcha "i". Pisać.. ładnie.. tzn. na pewno bez błędów ortograficznych, które wpadają czasem na orga, a nie powinny.. wygodnie.. hmm, myślę, co to słowo miałoby oznaczać. Zasugerowałabym w tytule samo.. pisz. Twoje mini chyba o chęci "pomocy" postujących, co może niekiedy zaburzyć intencje autora i dla niego samego powstaje.. bełkot (?). Może nie tak czytam... a za próbę zamieszania w wersach przepraszam.... drobiazgi mi się zmienią, ale tak mi 'czytelniej'. pisz i pamiętaj że chwycą cię za słowo będą ciągnąć po ziemi aż stracisz wszystkie zęby a zamiast wiersza powstanie bełkot

Dziękuję Ci za dopowiedzenie, rozrzewniłam się, chyba...

Nie dziwię się, w takim towarzystwie tylko się upajać. Sympatycznie, kwiatowo. .."księżyc w rogalik na niebie się zwinie"..:) Pozdrawiam.

... Kotu puenta, a mnie ona nie bardzo. Sorry.. bez ostatniej dla mnie. Pozdrawiam, Waldku.

... mnie z kolei pasuje całość, poza, jw. z I-szej. za.. "to weź".. pasowałoby mi bardziej, to zatrzymaj, skoro już w niej jest... przyda się do niczego - dobre. Pozdrawiam.

Waldku... miło to czytać, dziękuję Ci. Dag... jak ładnie potrafisz opisać wrażenia po lekturze, za to szczególnie Ci dziękuję. Wracam od czasu do czasu, żeby na chwilkę odbić się od codzienności. Jacku_k... porozrzucałam trochę cieni w wersach, to prawda, ale Ty dodałeś sporo światła, w postaci 'wyżycia się' w pracach domowych. Każde pozytywne zajęcie dobre dla zabicia "pustki" i pozszywania pęknięć, a mój peel, na pewno był "splątany", na szczęście.. przypałętał się.. :) 'kolega'. Nie chciałabym nikogo straszyć i jeżeli pojawi się u Ciebie kolejna gorycz, stonujesz ją w jakiś inny sposób, bo tak trzeba, (można odnowić dach.. ;) -żarcik) Miło, że wpadłeś do mnie. Sylwester L... huzarc... dziękuję za cichutki ślad. Pozdrowienie dla wszystkich.

"Stojąc w uchylonych drzwiach".. bardzo poetycki kawałeczek. Dostrzegam stojącą w drzwiach kobietę, która marzy, może 'ściąga' telepatycznie osobę, żeby nie pozostała li tylko w zapisanych wersach. Końcowa.. dojmująca.. troska intryguje. Gdyby coś nie tak, sorry. Pozdrawiam.

beta_b - Beato... dziękuję za dobre słówko. Kot... Piękne.. bezlitosne metafory.. ok. wiem, o czym pomyślałeś. Co do.. splatania więzi.. tj zacieśniania/ umacniania. Rozważałam, wyplatania, ale nie chciałam w wersie... nie wyczuwają wyplatania... zatem, chyba lepiej jw. Treść spodobała się i to cieszy najbardziej. Dziękuję za obecność. GrumpyElf.. miło mi gościć nowego użytkownika. Dziękuję za śład. Pozdrawiam Was.

befana di campi... Bardzo Ci dziękuję za.. mądre życiowo. Janko "Muzykancie"... miałam sporą przerwę, m.in. ze względu na to, o czym piszesz.. tzn... ano dzieje się, można zgłupieć, ale jakoś stawiam siebie do pionu... ;) ... historia opisana wyżej jest autentyczna, człowiek już nie żyje i tym razem zaznaczyłam, że to on, a już myślałam, żeby napisać.. takie jak ja... bo pewnie też by się takie znalazły. Tak, zarysowałam w treści świadome działanie mojego peela... a gniew, który puchnie w nas, tak w ogóle, rzeczywiście można określić młodszym bratem zwątpienia. Dziękuję za obszerny komentarz i cieszę się, że treść przypadła. Pozdrawiam Was.

Zgadzam się ze słowami pierwszego postu. Wszystkiego dobrego Ci życzę... :) Pozdrawiam.

W niezwykle prostych słowach, ale wymownie... chciałabym... widzę tu 'cienie' niespełnienia, braku.. szczególnie w odniesieniu do rozmów i miłości. Nie bójmy się czegoś chcieć, nawet w trybie warunkowym. Pozdrawiam.

Weszłam dla banalnego tytułu i jestem mile zaskoczona. Dobrze zrealizowany pomysł, dzieje się w treści... Pozdrawiam.

A dla mnie, nawet jako nie piosenka może być. Pozdrawiam.

Sprytne 'zagranie na wstępie.. tęsknot anteny.. ale pasuje mi tak. Cóż... podoba mi się treść, dobra puenta. Pozdrawiam.

Wierszowi piszę tak, puenta bardzo dobrze wieńczy całość. Udana pozycja. Pozdrawiam.

.. pozwoliłam sobie zacytować słowa orgowego Kolegi. Dołączam do tych słów. Pozdrawiam.

Ten fragment sympatyczny jest. Pozdrawiam.

Temat dużego kalibru i dobrze, że chce się komuś tak solidnie oddać to w wierszu. Pozdrawiam.

Jak w korcu maku Kompas kręci piruety, pora wyjść. z ucisku uwalniam poduszkę. gdy stopy wchodzą w zmęczone buty, świt za oknami rozdaje cząstki tlenu. zaciągamy się, lecz mróz ponagla w miejsca gdzie szkicuję siebie. kilka ścian i ślepa na życie kuchnia, nie wyczuwają splatania więzi. w codziennościach wibracje. obiady we wskazanym miejscu zszywają pęknięcia na drodze, a tacy jak ja, łaszą się do słów, żeby myślom poskładać obrazy. kiedy mgły uśmiercały tamten ranek, przypałętał się pies i jego lekcje. każdego dnia głaszczę chwile, by nie roztrzaskać o kamienie czasu luster wyłowionych z bagien. to nic, że czasem dźga wątpliwość, nie chcę zalać życia jak kiedyś. styczeń, 2021