Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Paulina_Murias

Użytkownicy
  • Postów

    477
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    1

Treść opublikowana przez Paulina_Murias

  1. Może chociaż tematyka wiersza interesująca? :D
  2. Czasem wiele słów nie trzeba a czasem ich brakuje by wyrazić to co się czuje. Czasem trudno być człowiekiem ale dopóki jest wiara jest i nadzieja na lepsze jutro ;) Również pozdrawiam i Wesołych Świąt!
  3. Podobno oczy są zwierciadłem duszy. A czy nie kochamy za duszę ? Może to jest sedno.
  4. Dziękuję za komentarz. Obraz jest autorstwa mojego ulubionego malarza współczesnego Szymona Hołubowskiego od którego często czerpię inspirację. Miniatura w trakcie przenoszenia do odpowiedniego działu :D
  5. Skropiłam noc łzami ale rano otworzę czyste powieki niech płynie rozpacz i wymyje twoją twarz z mojej pamięci Rzeszów, 30 marca 2018 roku
  6. Cały wiersz bardzo mi się podoba ale pierwsza zwrotka jest naprawdę cudowna. Chyba każdy szuka takiej miłości ;)
  7. Dotykiem nagiej skóry malujesz na powiekach obraz rozkoszy i odgrywasz jak na strunach jej odgłosy
  8. Jedna mała uwaga - nie publikuję dla efektu wow, wręcz przeciwnie. Zależy mi na konstruktywnej krytyce i wskazówkach, które pozwolą mi poprawić błędy i nauczyć się czegoś. Bez sensu jest dla mnie pisanie do szuflady i samozachwyt nad czymś co nie przypomina utworu literackiego. Publikując tutaj wystawiam swoje "utwory" wilkom na pożarcie :D I bardzo dobrze :D Pozdrawiam.
  9. To nie miała być ani miniatura ani haiku ani wiersz. Piszę co czuję. Nie ubieram tego w konkretne ramy, jestem amatorką :D Niemniej jednak dziękuję bardzo za obszerny komentarz ;) Niepotrzebne to sorry, nie ma za co :D
  10. Dziękuję bardzo ;) a mi podoba się ta poprawka :D Bardzo udana :D
  11. A konkretnie? :D Jestem otwarta na konstruktywną krytykę :D Człowiek uczy się całe życie ;)
  12. tańczą dusze z uniesieniem splątane gorącym oddechem w namiętnym rytmie drżenia ponad świadomością istnienia
  13. Między ludźmi cię rozpoznałam; twoje oczy tak znajome pośród tłumu. Ten pierwszy błysk mnie oszołomił, zakołatało serce. Twoja dusza tak bliska jakby chciała pochwycić mnie w kojące w ramiona. I nigdy nie puścić. Nie zostawiaj mnie, zostań i wylecz mnie z tęsknoty za twym spojrzeniem. Tonę w blasku twoich źrenic i czytam z nich tą samą tęsknotę. Nic nie mów, czuję Cię każdą komórką ciała, rozumiem każdy twój uśmiech i grymas. W jakiś niezrozumiały dla śmiertelników sposób odczuwam twoje emocje i je z Tobą dzielę. Jakbyśmy byli powiązani niewidzialną nicią. Nie znamy się, nie wiem kim jesteś ale pozostaniesz na zawsze cząstką mojej duszy.
  14. Jedynie albo aż "słone głazy" zależy jak to interpretować :D To w życiu bardzo wiele :D Krótkie przemyślenie z którego wyszła, no powiedzmy, że miniaturka :D Pozdrawiam :D
  15. toczą się słone głazy po mojej twarzy a ty wiesz już jak smakuje jak ciąży strata? Kraków, 6 grudnia 2017 roku
  16. "Poezja jest zrozumieniem - jest współodczuwaniem. To zbliżanie sie do siebie, dzielenie się, odsłanianie rąbka duszy, wyjawienie szeptem tajemnicy. W poezji nie chodzi o to, by zrozumieć, ale o to, by poczuć." <3

  17. Dziękuję za tych parę skreślonych słów i pozdrawiam <3
  18. Dziękuję za komentarz, zmienię po prostu tytuł :D Pozdrawiam ;)
  19. Dziękuję pięknie za komentarz <3 Chyba rzeczywiście machnę ten enter :D Pozdrawiam serdecznie <3
×
×
  • Dodaj nową pozycję...