Krzysztof_Kurc

Kozy u Chagalla są na kilku obrazach, miło mi, że Ci się wierszydło podoba. Pozdrawiam Krzysiek a to nie znam tego Ch. jeszcze fajnie, się dowiedzieć(: J. Zaraz poznasz, myślę że Ci się spodoba. Pozdrawiam Judyto Krzysiek

Nie wiadomo czego bardziej się bać, poznanego czy niezrozumiałego. A może siebie? Z chagallem masz sporo racji. :) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie Marku Krzysiek

Kozy u Chagalla są na kilku obrazach, miło mi, że Ci się wierszydło podoba. Pozdrawiam Krzysiek

A gdzie to ja mam go zabrać? Nie stój tak z otwrtymi ustami bo wiatr wieje i przeziębisz sobie migdałki. ;) Pozdrawiam ciepło Krzysiek

Ot, i dobrze, że skłania w stronę refleksji. Nic mnie tak nie cieszy jak taki komentarz. Pozdrawiam serdecznie Krzysiek

zostaw za sobą, niech oddycha ciężko w swojej klaustrofobii przez okopcone szkiełko wyraźniej widać zachodzące na siebie kręgi koła i kule których nikt nie wynalazł, a jednak wciąż istnieją dopóki nie uwierzysz, że ziemia obraca się ze stałą prędkością wszechobecne jest panujące jedno G, masz się czego bać prócz siebie kiedy cała rzeczywistość ma kres przy brzegu pełnego koloru kronikarze to fantaści, posługują się różnymi kalendarzami swój muszę znaleźć zanim zapiszą w nim że umarłem, będąc za młody aby zrozumieć, dlaczego kozy Chagalla mają ludzkie oczy

Dziękuję za ciekawy komentarz. Miło mi, że podoba Ci się ten tekst. Pozdrawiam Krzysiek

Może rzeczywiście nie jest wesoło, ale myślę że w miarę łagodnie, pomimo goryczy esencji. Maki w zbożu też są chwastami, a jednak sprawiają inne wrażenie, a kwiaty ostów podobno pięknie pachną. Muszę to sprawdzić. :) Dzięki Anno za ciekawy komentarz, bardzo mi się podoba. Pozdrawiam Krzysiek

Ostatnio takie klimaty mnie opanowały. Dzięki za dobre słowo. Pozdrawiam Krzysiek

Dziękuję i pozdrawiam Aniu. Życzę dużo zdrowia. Krzysiek

Ryba jam jest, miło mi że Ci się podoba. Miało być miękko i pastelowo. Pozdrawiam Krzysiek

matka zaparza esencję ciemniejącą głęboko jak przepaść, z coraz większą lekkością wplata we włosy kondukty i korowody, łatwo dostrzec starość jej twarzy, choć często ją widzisz, teraz zmienia wyraz, w zdaniu ze strzępów zeszłorocznych gazet, odczytała twoją drogę, przyszłość z urodzajem chwastów

ten wymaga pracy. jedynka jest super :) Pozdrawiam /b Przez moje lenistwo tekst pewnie pozostanie już w takiej wersji, ale i tak cieszę się że "jedynka" jest ok. Pozdrawiam Krzysiek

Dziękuję Franko, miło mi, lubię Twoje wiersze i cieszę się że ten tekst Ci się podoba. Pozdrawiam Krzysiek

Bardzo celna uwaga, mam takie same odczucia. Jeżeli coś budzi pozytywne uczucia i pomaga, trzeba z tego czerpać. Pozdrawiam Krzysiek

Nie uciekaj, nic się nie stanie, zawsze ktoś idzie za Tobą. ;) Pozdrawiam Krzysiek

Pani wypowiedź sugeruje moją ignorancję, jeszcze raz dziękuję za komentarz. Pozdrawiam Krzysiek No - bo jak tak można?!!!!! Tak całkowicie dowolnie?!!!! O symbolach i dziełach sztuki?!!!!! W wierszu?..... Faktycznie - to może być ignorancja, Panie Poeto.... Albo Pańska, albo Pani Seweryny..... P.S. Mnie się ten wiersz podoba. Jednak budzi tak przeraźliwie smutne myśli, że nie zdecydowałam się na osobisty komentarz. Pozdrawiam Poetę. :) Właśnie nie wiem czy można o czymkolwiek. Tekst nie jest smutny, jest poważny. :) Pozdrawiam Bachencję. Krzysiek

Stoczyłem walkę ze sobą i z tym tekstem, powstały ostatecznie dwa różne. Obydwa związane z rzeźbą Michała Anioła. Dzięki Bea. Pozdrawiam ciepło Krzysiek to świetny wiersz, czuć treść, co się ostatnio nieczęsto zdarza. chętnie bym przeczytała też ten drugi :) Teksty powstawały razem, w pewnym sensie są całością. www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=110440#dol Pozdrawiam Krzysiek

Pani wypowiedź sugeruje moją ignorancję, jeszcze raz dziękuję za komentarz. Pozdrawiam Krzysiek

podpisuję się obiema, obiema! symbolika piety M.A. jest tak jednoznaczna, że nie akceptuję tej, zaproponowanej przez autora. pozdrawiam Ma Pan absolutne prawo nie akceptować, tak jak ja mam prawo mieć własnie przemyślenia patrząc na dzieło sztuki, architektury. Pozdrawiam Krzysiek

Stoczyłem walkę ze sobą i z tym tekstem, powstały ostatecznie dwa różne. Obydwa związane z rzeźbą Michała Anioła. Dzięki Bea. Pozdrawiam ciepło Krzysiek

Dojrzała świadomość? Dziekuję Wando. Pzdrawiam Krzysiek

Dziękuję Doroto za tak miły komentarz. Pozdrawiam Krzysiek

Pieta - miłosierdzie, litość. Tekst inspirowany dziełem doskonałym i skończonym, rzeźbą. Dziękuję za czytanie i komentarz. Pozdrawiam Krzysiek

to ciągłe pochylenie, oznacza chyba coś zupełnie innego, pomaga mi przy liczeniu pęknięć na sobie i przed, pierwsze zignorowane, dalsze przeciągają się leniwie w następne, żłobione od góry w ścieżki, z lotnych kałuż brudna kropla spływa wcześniej, niezniszczalna ze zdolnością do powrotów, zwycięża i nakazuje krok wstecz później następny już poza polem widzenia, stwórca nieufny ponad żywym otworzy drogę po dnie, w empatii nie ma ucieczki od uczucia że ktoś idzie za mną, może wejdzie we mnie, pomoże utrzymać równowagę i uratuje szczelność głowy ciążącej na zdrętwiałym karku