Gregory House

... bo dusza z naturą tańczą w pierwszej parze! bardzo ładnie, Pozdrawiam

dzięki, bestio! jeśli ktoś ma jakieś rady, np. w kwestii rytmu, to śmiało! moim zdaniem jest sylabicznie, choć rytm to nie tylko sylaby. jakieś sugestie?

dzięki! faktycznie umknął :) Pozdrawiam również!

Coś dodajcie, coś ujmijcie Aby skrzydła wiersz rozwinął ;) Postscriptum: Wiersz inspirowany między innymi wierszem Leopolda Staffa pt. "Deszcz Jesienny"

dzięki wielkie! czekam na jakieś rady, uwagi - śmiało :) Pozdrawiam!

Krótko, zgrabnie, na temat :) Pozdrawiam!

"Na początku było Słowo", Cóż nam zostało dziś? W kominku spłonął martwym już ogniem Ostatni jesienny liść. Na odległym, kamiennym pustkowiu Szatan wciąż leży rozdarty na wznak, Kwiaty i drzewa dalej w popiele, A minęło już tyle lat... Szyby we mgle dawno już nie mokną, W ich pamięci tli się dawny, senny ślad- -Deszczowe chmury- kryzys je dotknął, Choć problemem woda, nie gaz. Wspominam wciąż ogród, w którym kiedyś Kwitnęły samotne tulipany, Barwne jak tęcza, liczne jak gwiazdy, Każdy piękny, siostrzany. Smutne były, modliły się w ciszy, Aby Bóg jakoś temu zaradził, A On, Wszechmogący, Nieomylny, Ludzkości ziarno zasadził. Koło fortuny chwiać się zaczęło, Ludzie w nim niczym myszy zamknięci, Biegli - zaślepieni, nieświadomi – Wszystko spisali poeci. Dante, Shakespeare, Milton, Jean-Jacques Rousseau Kolejno pióro w życiu moczyli, Mickiewicz, Prus, Leopold, Szymborska- -I my oddajmy się chwili. "Na początku było Słowo" Cóż nam zostało dziś? To same Słowo, atrament, pióro, Na oślep przed siebie iść.

Ciekawy wiersz, ciekawa antropomorfizacja, może coś dalej? Pozdrawiam

bardzo ładnie, pozdrawiam!

Gratuluję, dobry, mądry wiersz! Ewentualne poprawki podali moi poprzednicy, ja mogę tylko dodać, że, moim skromnym zdaniem, wiersz byłby jeszcze ładniejszy, gdyby był sylabiczny... No, ale to subiektywna uwaga, tak jak z rymami - zależy od Ciebie, nie muszą być rozłożone równomiernie, choć jakiś logiczny porządek musi zawsze być :) Nie mniej jednak podoba mi się :) Pozdrawiam!

Doustnie dwa promile Odczekać krótką chwilę Łokieć drapać śmiało - nic się nie stało. dzięki za rady, rozważę uważnie!

Jestem poetą o wielkim sercu, Z dziką rozkoszą przyznać się muszę, Mam serce wielkie i wielką duszę, Tak więc mam wszystko na swoim miejscu. Świat, w którym żyję, również jest wielki, Wielkie domy, aleje, bulwary, Droga ma długa jak Mleczna Poświata, A ja, jak mrówka, w tym świecie mały. *** jeden z moich krótkich wierszy, tak na początek.

Pewien cukiernik z miasteczka Erie Hodował skrycie pewne bakterie Ludzie kupują od niego pączki Dziwnym trafem dostają gorączki.

Przyjemny.

Podoba mi się

Jestem poetą o wielkim sercu, Z dziką rozkoszą przyznać się muszę, Mam serce wielkie i wielką duszę, Tak więc mam wszystko na swoim miejscu. Świat, w którym żyję również jest wielki, Wielkie domy, aleje, bulwary, Droga ma długa jak Mleczna Poświata, A ja, jak mrówka, w tym świecie mały. *** jeden z moich krótkich wierszy, tak na początek.