Szkic Tylko

podoba się ta oszczędność bo i każde słowo na właściweym miejscu stoi. pozdrawiam:)

na nocnej stacji twojego uśmiechu ostatni łapię pociąg zawsze spóźniona w plecaku wyprasowana i poskładana wiosna o czarnych smugach pomilczmy gdy zdradzi świt oboje wiemy przecież to tylko deszcz tylko

jak zwykle plus i dołączam uśmiech. :)

Z Osiecką mi się skojarzył, ale to nie zarzut! podoba się, a jakże:) serdecznie!

szkoda że gdy to niemożliwe łatwo zgubic trzy pierwiastki. ale wiersz zatrzymuje i jak najbardziej się podoba:) pozdrawiam

wyprałam wieczór w nadmiarze słowa zafarbował nadzieję na czarną i lato całe zesztywniało po podwójnym wirowaniu tylko czekolada opiera się rozlana na finałowej wykreślance

przeszczepiona skóra i makijaż... hmm te twarzomaski to codzienny strój na cebulkę. pomimo lata. dobrze ze noce teraz też są ciepłe ;)

dziękuję za poświęconę chwilkę! :)

dziękuję Mario:)

dziękuję Aniu, mam nadzieję że budzi wspomnienia szalonych choc dobrych chwil :)

Kolejne i kolejne. Ale już wyczerpałam ten wieczór. Chyba. :)

wcześniej jeżyny, teraz truskawki.... mmm słonecznie:)

dziękuję Pablo i przyjmuję poprawkę. :)

jeszcze zalegają uśmiechy pomiędzy płytkami zgubione wczoraj wykręcało się szaleństwo piruety oddzielały ucieczki znowu potknął się o rozsypane pocałunki świt

jeszcze zalegają uśmiechy pomiędzy płytkami zgubione wczoraj się szaleństwo wykręcało piruety odzielały ucieczki znowu się potknął o rozsypane pocałunki świt

aż bolało że w mieście spędzam lato, gdy czytałam Twój wiersz! ale obudziła się jakaś tęsknota a to pierwszy krok do spakowania plecaka i zniknięcia:) a "bzykanie" też bym zastąpiła. słonecznie:)

za późno. a w wierszu? tu można więcej;) hm myślałam nad czymś takim: zachwaściła się pod naszymi oknami miłość śledzimy taniec liści obok granicy z dniem szukających pewności nierytmicznie odzielenia chodniki świt

Dziękuję za poświęconą im chwilkę:) Słonecznie:)

zachwaściła się pod naszymi oknami miłość śledzimy taniec liści obok granicy z dniem szukających pewności nierytmicznie ostatnią ucieczkę przypieczętuje świt

ja bym jeszcze nad tytułem się zastanowiła, może bardziej nie wprost zasugerować temat? poza tym całkiem miło:) pozdrawiam :)

pięknie opowiedziana tęsknota. na przekór niepogodzie-słonecznie pozdrawiam!

ależ ja lubię takie wymądrzanie się;) tak rzeczywiście lepiej wygląda: miejsca których nie odwiedzę nazywam i ludzi bo świat się wyczerpuje w bramie niewinności Dziękuję i pozdrawiam słonecznie :)

znowu jestem Adamem miejsca których nie odwiedzę nazywam i ludzi bo świat wyczerpuje się w bramie niewinności przymierzam dziesiątki twarzy bez lustra prostuję wykrzywione pytanie odgaduję zanim padnie odpowiedź

Dziękuję Kasiu! Wierzę że kiedyś opanuję tę trudną sztukę ;)

Niedługą praktykę mam, ale lubię:) Ślę szeroki uśmiech:)