łysy taytanczyk

Ja rozumiem że z braku piwa autorka oferuje samą siebie, i ja to rozumiem i nawet uważam za słuszne. Jeśli potrzeba, można i zjeść gazetę na przykład. Do uśmiechu. Zdrówka!

Chyba WASZE. Rozumiem, że to bunt, ale w takiej formie mnie nie przekonuje. Zdrówka!

O nałogu. Jak lubię twoje wiersze (bo czytam) tak ten średnio. Zdrówka!

tylko tyle chciałem powiedzieć nie ma innych przed Tobą i nie będzie nie masz się co biedzić jedną tylko przy Tobie głowę składam dłonie grzecznie oddaję ręce wokół zaplatam Ciebie kochać i Ciebie mieć przy sobie wołam ale tego nie powiem bo by to była ostatnia godzina skarbie w Twoim sercu głupiego matoła

może tak być. Podoba mi się ta historia, gitowo opisana. Zdrówka!

Tutaj widzę taki zbiór pytań retorycznych, bronisz się, bronisz i nie wybronisz. Bo wiadomo, że to jest coś, jak grom z jasnego nieba. Nawet dla mnie, więc co dopiero. Zdrówka!

Czy dobrze czytam, anno, co dostałaś? Ekstazę? Czy to było w wyniku medytacji? Opowiedz coś! Dla mnie wiersz aż się prosi, żeby dodać coś więcej. Stać Cię na to! Przecież!? Bardzo wymowne to bez. Może źle napisałaś? Zdrówka!

Jakoś tak mi się delikatnie sens rwie. Ale ogólnie wychwytywalny jest. Chociaż ciężko napisany, Jolanto. Zdrówka!

A pan Biały zaskakuje. Bardzo tak lirycznie i z zadumą. Dobrze. Zdrówka!

Czyli fajnie. Dziękuję. Zdrówka!

No, taak. Właśnie, powiedziałem. Wanesko, Zdrówka!

Chyba miałaś na myśli osobiste. Dziękuję, Zdrówka!

FANTASTYCZNY wiersz, znalazłem też inny wspaniały Twój dzisiaj, Anno. Pisz tak dalej! Działasz na męską wyobraźnię! Zdrówka!

tylko tyle chciałem powiedzieć nie ma innych przed Tobą i nie będzie nie masz się co biedzić jedną tylko przy Tobie głowę składam dłonie grzecznie oddaję ręce wokół zaplatam Ciebie kochać i Ciebie mieć przy sobie wołam ale tego nie powiem bo by to była ostatnia godzina skarbie w Twoim sercu głupiego matoła

Na każdego przyjdzie czas Anno, i na Ciebie także. A teraz ciesz się tym co masz, do dna! Zdrówka!

Eliko, to mi się bardzo podoba i myślę, że tylko tak warto pisać. Zdrówka!

powinienem dać tam poprawkę, wszyscy są dla ciebie tak samo nieważni - mam na myśli osoby o które można być zazdrosnym. Zastanowię się jak to ująć, Dziękuję za komentarze, wpadłem na sekundkę, Zdrówka!

coż, każdy potrzebuje kogoś, kto go pokocha. Sądzę że to najmądrzejszy wiersz, jaki napisałem od początku mojego pobytu na poezji. Wreszcie jest poważny i sensowny. Zdrówka!

potrafisz udawać uczucie jak nikt dwie krople współczucia proszę bardzo pół kilo czystej miłości wymieszanej z miłością brudną upadła na podłogę trudno przyjaźń i zrozumienie zawsze jest w cenie nie można tu mówić o rozrzutności dostajesz zapłatę szczodrą dużo uczuć czystych wzbudzasz tęsknych dusz miliony satysfakcja to sam fakt że na zawołanie mogą być pod twoją kontrolą w ten sposób czujesz się odpowiednio nie czuję zazdrości cała tajemnica że wszyscy są dla ciebie tak samo nieważni jak ja

Niby ma, ale jak nie powie, to i nie ma. Zdrówka, Judytko! nieprawda, jak nie mówi to też ma, nazwałem Cię już w łonie matki- zatem ma każdy, J. wzajemnie i dziękuję za zdrowie, serdecznie Ale Judyto, ma, ale nie dla interlokutorów. Dla nich pozostaje jak NN (każdy), dopóki się nie przedstawi, nie powie, hej, jestem ten i ten, lubię to i to, robię to i to. Dziękuję za komentarz twój, bardzo istotny. Zdrówka!

no teraz to ja - rykoszetem :) kusisz bardziej niż ja, nie zaprzeczaj :), więc odpowiem tyle ich gdzieś tam samotnych i stęsknionych nocą zapatrzony w niebo liczę spadające gwiazdy bawiąc się zgadywaniem tej jedynej nie znam imienia ale gdy powie otworzę serce :):):) serdeczniei ciepło - Krysia Oj, Krysiu, nieźle zamieszałaś. Gdyby chodziło o tę jedyną, byłoby miło. Szkopuł w tym. Nie chce więcej o tym pisać, bo to bolesne. Nie pytaj mnie o więcej o to, proszę. Zdrówka!

I raz mi jeszcze kiedy powiedz, że nie kusisz, Krysiu. Zdrówka!

To nie dostaniesz odpowiednich parametrów. Zdrówka!

Niby ma, ale jak nie powie, to i nie ma. Zdrówka, Judytko!

pozdr A, to i racja. Dziękuję. Zdrówka!