Bolesław_Pączyński

Myślę że przyczepić można się zawsze i do wszystkiego, po to jest krytyka.

Dzięki Oxy słuszne podpowiedzi,faktycznie ta strofa kulała zrobiłem małą poprawkę dzięki za odwiedziny. Pozdrawiam:)

Tak z pewnością zawsze spacerujemy ale wiosna, wiosna szczególnie zapisuje się w naszej świadomości przyroda budzi się do życia i ten wiosenny spacer tak nas nastraja. Dziękuję Natko że zajrzałaś Serdeczności:)

Śmieszy mnie to oraz bawi gdy padają rymem słowa a ktoś do znudzenia prawi starą śpiewkę- Częstochowa.

Miło mi i dzięki za komentarz. Drugim razem inną sklecę może bajka Cię rozbawi na poezję z nią przylecę i może Cię zaciekawi. Serdeczności:)

Dzięki Dorotko że zajrzałaś miło mi. Serdeczności:)

Ślicznie dziękuję Eunucee, dzięki że zajrzałaś. Serdeczności:)

Gdzieś na krawędzi snów drzemiąca budzi się moja wyobraźnia jest taka ciepła i kojąca i działa jak nieziemska łaźnia. Myśli skłębione aż parują i wenę moją pobudzają podświadomością lewitują w mojej pamięci osiadają. Więc skrzętnie myśli te notuję wszystko na papier jest przelane skreślam, poprawiam i sortuję już wszystko mam poukładane. Poddaję testom myśli moje czy można nazwać to utworem? gdy swą ciekawość zaspokoję to marząc zasnę znów wieczorem.

Taka miła miniówka i oczywiście z nutką liryki i dobrze, ładny przekaz. Kojarzy mi się humorystycznie: Wyrzekanie się łakoci choćby całuska jednego niech poszczą sobie idioci wolę ucztę na całego:))) Serdeczności Krysiu.

Bardzo barwny taki płynny i ciepły przekaz przyjemnie się czyta i oczywiście podoba się. Kiedy o jesiennej porze wiatr zagląda do do komina nocka zapada na dworze ciepły kąt jest i rodzina. Przy kominku zadumanie błądzisz w świecie wyobrażeń by potem tu na ekranie malować obraz swych marzeń. Serdeczności:)

Nasze życie codzienne raczej płci pięknej ładnie ujęte refleksyjnie, i te obowiązki ale każdy z nas czeka na ten cud. W szarości dnia codziennego natłok spraw Cię ciągle gna i może coś cudownego nowy dzionek Tobie da. Serdeczności:)

Ta nutka nostalgii, piękny przekaz poezją malowanych myśli, podoba mi się, ślicznie Marto. Marzeniami i tęsknotą droga myśli brukowana a Ty idziesz nią z ochotą kochasz i chcesz być kochana. Serdeczności Marto:)

Bardzo z humorkiem podoba się:))) Znają się na wskroś bez mała Ona lepi się do niego takiego go przecież chciała że nie gada-cóż w tym złego ale ma żeberko jego. Serdeczności Babo:)

Jak zawsze ten liryczny klimat Przyjaźń mężczyzny do kobiety rodzi uczucie miłości zgadzam się z wersją poety nie ulega wątpliwości. Pozdrawiam Krysiu:)

Całość jest piękną poezja a szczególnie z ostatniej strofy wersy: miarowe oddechy brodzą w ciszy która zamienia się w wieczność spróbuj uśmiechem podziękować za każdą kromkę dnia smarowanego miłością Jest super! Pozdrawiam serdecznie:)

Skaldowie- tak stary dobry zespół. Jak wędrować to wędrować pełną piersią oddech brać i niczym się nie przejmować w zielone z naturą grać. Pozdrawiam cieplutko:) Jak dobrze nam zdobywać góry i młodą piersią chłonąć wiatr, prężnymi stopy deptać chmury i palce ranić ostrzem skał. Jak dobrze nam głęboką nocą wędrować jasną wstęgą szos, patrzeć, jak gwiazdy niebo złocą i czekać, co przyniesie los. Mieć w uszach szum, strumieni śpiew, a w żyłach roztętnioną krew! Hejże jej! Hejże ha! Idźmy więc, póki czas, bo kto wie, bo kto wie, kiedy znowu ujrzym się?... Miłego dnia, Bolku. :-) Kiedy to było i ta piosenka dawne wesołe czasy. Z nostalgią dni minionych lat jak dobrze nam wspominać dziś z głową do góry, poprzez świat aby tak dalej trzeba iść. Serdeczności Oxy:)))

Ładna bajka i wiersz nie tylko dla dzieci płynnie się czyta Twoją poezję Aniu a to dla starszych dzieci. Ponoć mało znosi jaj która która dużo gdacze gdy jej tylko grzędę dasz ona jeszcze wyżej skacze kogut stary jeszcze jurny myśli sobie-co za kura będziesz dalej tak skakała to podetną Tobie pióra. Kogut nie myśląc zbyt wiele wskoczył na pniaczek zmurszały spojrzał na pierzaste stado aż kury gdakać przestały, skrzydła swoje rozprostował, zapiał głośno kukuryku obskoczył kolejno kury-porządek ma być w kurniku. Pozdrawiam:)))

Przypomina mi się stara, chyba już zapomniana piosenka Skaldów: Wędrujmy, wędrujmy, wędrujmy, zajęczy prowadzi nas trop, wędrujmy, wędrujmy, wędrujmy, po górach, po lasach - hop hop! Zza płotu uśmiecha się koza, z komina unosi się dym. To nasza polska narkoza od morza przez Łowicz po Pcim. Miłego letniego dnia. Oxy. Skaldowie- tak stary dobry zespół. Jak wędrować to wędrować pełną piersią oddech brać i niczym się nie przejmować w zielone z naturą grać. Pozdrawiam cieplutko:)

I z Tobą jest bardzo miło na poezji strofy tkać słonko się już dawno skryło dobranoc uciekam spać. Serdeczności Krysiu:)))

Z nutką humoru, bardzo mi się podoba, szczera prawda i pomysłowo ujęta. Też jak te mrówki ganiamy każdy jak może zasuwa dobrze kiedy pracę mamy i kiedy opatrzność czuwa. A cóż na to sama góra? oni o swe stołki dbają często do naszego ula po miód tylko zaglądają. Nawiązując do natury mamy przecież blokowiska czasem jakiś ptaszek z góry rzuci ochłap do mrowiska. Serdeczności Oxy:)

Bardzo dziękuję Oxy za tak śliczną poezję za komentarz za ten upojny wiersz:) Jeszcze dalej na kraj świata gdzie się niebo z ziemią styka tam gdzie jest początek lata gdzie liryczna gra muzyka. Tam gdzie kraina radości gdzie miłość, zgoda panuje tam gdzie nie ma wcale złości tam też chętnie powędruję. Serdecznie wiosennie:)

Dziękuję Aniu ślicznie miło mi że Cię tak ujął i ze tak ciepło odbierasz ten wiosenny wierszyk. Wszak spacerować lubimy my liryczni marzyciele w plenerze wenę karmimy potrzeba nam tak niewiele. Serdecznie pozdrawiam:)

Dziękuję Ci pięknie Martusiu za tak kwiecisty komentarz. Idź tam gdzie ze źródła bije strumyk uczuć tak przyjaźnie i krętą wstęgą się wije on orzeźwia wyobraźnię. Ochłodzisz w nim swoje skronie czy Ci drogę wskazać mam albo podasz mi swe dłonie to cie zaprowadzę tam. Serdecznie wiosennie:)

Dziękuję Madziu ślicznie za poetycki komentarz cieszę się że Ci się podoba ten mój wiosenny przekaz myśli wierszem. Miło mi że Cię zachwyca taki spacerek w plenerze lepsze niż gwarna ulica natchnienie nowe się bierze. Podziwiać możesz naturę możesz oddać się marzeniom, romantycznym być piechurem i zachwycać się zielenią. Serdecznie Pozdrawiam:)

Och na pewno w dwójkę miło polną ścieżką spacerować i tak by przytulnie było nie można sobie żałować. Serdeczności:)