le_mal

Miłko,bardzo podoba się.Pełen smutku i żalu. Osłodą jest fiołkowe imię.Proza życia. Słoneczka życzę!Pa. Przecież jest dopracowany i po co się czepiać:)

Tak !ja już mam.Bezecie wielkie dzięki za Twój wysiłek. Dziękuję za autograf-oryginał. Jest to najwspanialsza KSIĄŻA jaką widziałam! Cieszę się ogromnie,że mam Was wszystkich w ręku. Serdeczności.Idę czytać:))))))))))

Leszku jeszcze wtrącę swój cytat(bez urazy?): ''zatańczmy razem w rytm miłości najpierw leciutko przytul mnie obejmuj utul słodko szepcz a potem tylko unieś mnie''.. Potraktuj jako koment.:))))) Twój bardziej liryczny.

Miłko biorę.dzięki A co do skojarzeń,hi!ha!:)))))))) Buziol!

A jak sądzisz? Jaro, co z Tobą,trzpiocie?

Espeno ja jestem za pierwszą wersją i czepiam się nawiasów. Poza tym +.pozdrawiam serduszkiem:)

Ja też kiedyś,ale..

Każdy wierzy w to, co jego umysł przyjmuje. Ale świat nie kończy się na Ziemii. Jest to trudny temat.nie potrafię się ustosunkować obiektywnie. Pozdrawiam .

Adasiu już tłumaczę.Wstawać z kogutami -wcześnie ,rankiem, Kłaść się z kogutami-kłaść się spać o świtaniu. Tak to sobie wymyśliłam. pozdrawiam:)

Leszku ,jest gorąco i to bardzo, ale jakże subtelnie prowadzone są płomienie. 'zegar speszony'-jest uroczy. Pozdrawiam,a serce mi bije..:)

Zapętliłem się! Stefan,na rondzie wszystko może się wydarzyć, a najlepiej uciekać szybko:)

Dla mnie też:)

Ewciu ,dodałam-Dzięki. U mnie też jakoś ciężko było, ale walczyłam:)serdeczności.

Zapomniana ale jeszcze stuka.Trochę ogólnikowo,ale pewnie tak ma być. Pozdrawiam Michale:)

Już lepiej:)-zielony łagodzi.

Ewo,końcówka zaskakuje.Zgrabny,tylko 'sztandar'-jakby zgrzytał:)

Ewo, miał być dłuższy, ale można tak bez gadulstwa:) Dziękuję za miłe słówko.

Najważniejsze dla mnie by coś czuć czytając wiersz.A tu i owszem Arku, nie da się ukryć.pozdrawiamciepło:)

Stasiu ,ale ma szczęście to tylko metafory. Pomimo zakrytych oczu można wiele widzieć. Dzięki. Papa:)

Można też obszerniej,ale jest w sam raz.Pobudza naszą fantazję. Pozdrówka nocne:)

Mam takie dwie miłości, ale nie zawsze rozumieją moje uczucia. Dzięki Stefanie za wyrozumiałość:)

może tak? nie sięgam nawet do ramienia rozumów zjadłam dużo za mało wiesz syneczku podzielę włos na ile trzeba nawet temidę oświecę wiesz Jeszcze zostaję przy swoim,ale nie wiem co z tym będzie.Dz.

Może nie do końca wymiar sprawiedliwości ,ale sprawiedliwą matkę, a to wymaga wiele mądrości.Pozdrawiam:)

Stefanie,pomysł-superasty. Uśmiecham Ci się:)))))))))

Bartoszu ,synowie rosną i stają się-jak im się zdaje-mądrzejsi od matki, Sam wiesz z młodzieńczych lat, ile matka wkłada wysiłku w wychowanie i by dzieciom dogodzić.Nie wiem czy to uchwyciłam. Twój umysł lotny jak wicher:)