Wiesław J.K.

@violettaPaździernik to mój urodzinowy miesiąc i trzeba przyznać, że w tym roku jest bardzo pogodny.🙂

czas bezdusznie kruszy liczby zostawiając pamięć dni w zero-jednykowej rzeczywistości i nawet sny tam żyją upływa przemija odchodzi w dal siną zabierając po trochu nawet wspomnienia co giną czasowe pomieszanie tego co było tego co jest i będzie tutaj, tam i wszędzie Październik 2024 WJK

@Czarne SłońceTytuł wiersza przyciąga, kojarząc się z Październikiem 1917 roku w tamtej tak zawsze niespokojnej krainie. Treść jednakże uspokaja rewolucją czterech pór roku. Pozdrawiam!

@Waldemar_Talar_TalarWzruszające strofy! Na wielki plus!

@Dominika MoonPo prostu, codziennie...

@Dominika MoonPerełka wśród nierymowanych. Pozdrawiam!

@staszeko @staszekoCiekawe opowiadanko, życiowe. Przyszła mi na myśl szklana kula, w której po wstrząśnięciu ożywa życie tylko na chwil parę.

@Bożena De-TreKrótko mówiąc, poezja jest życiem, jest wszystkim, jest duszą wszechrzeczy. Tak na marginesie, to wczoraj rozmawiałem z moją siostrzyczką i poruszyliśmy temat kretów. 🙂

@Bożena De-TreRzeczywiście, najlepsze scenariusze tworzy samo życie...pozdrawiam :-)

@kwintesencja Powiedziałbym wolna wola z ograniczeniami, ale tak raczej prawidłowo, inaczej chaos mógłby być dewastujący. ____________________________________

@Corleone 11Michale, jako całość na piątkę. 🙂

@violettaGładka w swoim skomplikowaniu i zapewne wierna jest M. :-)

@Bożena De-TreNiech zgadnę: Jan Matejko to zapewne ten wspomniany mistrz (proszę o sprostowanie, gdy się mylę), a co do opuszczonych pałaców w Polsce to jest ich chyba kilkanaście (Google search). Wiersz przyciąga nostalgią za przeszłością, a prosta technika Wielkiego Mistrza jest istotnie ludzka ale i natchniona. Pozdrawiam.

@kwintesencja Z wszechświatem (bogiem) można powalczyć lecz przeważnie będąc w przegranej pozycji. Księga: Fragment: Rdz, 32, 25-33 Walka Jakuba z aniołem 25 Gdy zaś Jakub pozostał sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki, 26 a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim. 27 A wreszcie rzekł: «Puść mnie, bo już wschodzi zorza!» Walka Jakuba z Bogiem (opoka.org.pl) - tutaj można przeczytać interesujący artykuł na ten temat. Właśnie takie skojarzenia mam, gdy Burdę czytam. Pozdrawiam. ___________________________________________

@LeszczymNigdy niewiadomo co świat trzyma za pazuchą, zapewne sporo niespodzianek, inaczej było by nudno.

@Corleone 11Michale, trzykropek aż się prosi o ciąg dalszy, pozdrawiam serdecznie.

@Stary_KredensStare czasy, lecz w kuchni też można sypiać. Puenta jest dobitna. Pozdrawiam!

@malwinawinaInnymi słowy Apokalipsa! ...

@Dekaos DondiTakiej więzi jak ma matka do dziecka nie można zerwać, nawet w najgorszym przypadku sama matka nie może tego uczynić...

@Nata_Kruk...jak grzyby po deszczu więc czas na grzybobranie...wybór być może duży, niech więc dobremu służy... wybaczam i również pozdrawiam :-)

@Duch7milleniumPrzeszłość, teraźniejszość i przyszłość połączone na wieki łańcuchem wieczności, a my jesteśmy tylko chwilką...

@poezja.tanczy Stonoga biega i chodzi, czy o to się właśnie rozchodzi. Nie pytaj! Stonoga ma wiele rąk, stonoga ma wiele nóg, tylko zachodzi pytanie dlaczego taką stworzył ją Bóg. Nie pytaj! Pozdrawiam! :-)😉

pytasz drogie dziecko dlaczego na pustyni zieje żarem świat i nigdy nie zakwita tam kwiat wiesz Ogrodnik Niebios waży czas

@Duch7milleniumZapomnienie to ratunek od przeszłości...pozdrawiam! ;-)

@klucznikBrzmi jak koszmar, który przemienia przyjemne sny w popiół. Pozdrawiam! ;)