Toby

ciekawie Waść bajasz, wiersz z fabułką, to dla mnie zawsze wartość dodana... ukłony:)

[quote]mam żal do pogodynek za zbyt długie nogi a ja mam żal do Kreta za jego robotę ;) a tak swoją drogą wiersz jest świetny

P. Andrzej Sosnowski przy tym usuwa się delikatnie w cień, daje Ci pole a Ty harcujesz, i to jak ! :). Pozdrawiam. t.

ten wiersz to i do Lampy i Iskry Bożej można śmiało wrzucić :) Pozdrawiam. t.

Po pierwsze, fajny nik :) Tak mi się odczytało:

krzyżem pod starym kasztanem bo Jezus jak chłopczyk rumiany z Twojego tortu wybrałem sobie ten piekny fragmencik :) kłaniam się.

wypaloną zapałką na denku pudełka napisał krótki wiersz to jest najbardziej nośne, jak dla mnie :) ukłony

Pomysł z plażą i streaming myśli zaiste ciekawy, może by tylko przyciachać tu i tam, a byłoby jeszcze bardziej intrygująco...:) Ukłony.

ekstra a puenta to już powala... pozdr.

najwidoczniej jakoś tak jednotorowo mi się odczytało ;) osobiście przychylam się do paradygmatu który nakreślił mistrz nouveau roman D. Pennac, iż śmierć jest procesem prostoliniowym i nie ma zlitu ;) pozdrawiam :)

słucham?:) to chyba jakieś nieporozumienie zaszlo ;)...nic mi nie wiadomo o jakichkolwiek latoroślach ;) pozdrawiasy :)

Owszem chętnie Pana czytuję :) , chodziło mi raczej o to, iż trzeba niezwykłej odwagi cywilnej, by w t a k i sposób pisać o śmierci, komuś, kto przeżył śmierć bliskiej mu osoby i autentycznie życiopisuje, zapewne by troszkę ręka zadrżała przed taką konstatacją... Pozdrawiam serdecznie... :)

Skoro profesjonalistka to ja już zmykam, bo jam tylko amator i nie brałem korepetycji z poezji, za nauczycielkę mając życie i oko, które próbuje coś tam podpatrzeć ;)... :)

yyy, nie ponimaju :(.... ale i tak jesteś sympatyczna :)

szczególnie ostatnie wersy subtelne i takie odrealnione /skierowane do adresata zbiorowego/ to jest dopiero balsam na udręki dnia codziennego czytelnika :) ukłony

to tylko śmierć to minie nie wierzę takim puentom... do tego momentu było fajnie... ukłony:)

zwróciłem uwage na piekny fragment :) dzisiaj mi tak smutno, że pozostaje płakać lub napisać wiersz pozdrawiam.

bardzo porządny wiersz, wrócę jeszcze :) pozdrawiasy :)

prosze panią, treść na tak, tylko ta wersyfikacja jakaś taka rozlatana hehe :) zdróweczka :)

e tam, poeta też człowiek, i nieprawda że wszystko mu wisi, zjadłby coś dobrego, wypił i świata kawałek zobaczyć też trzeba, a bez dudków to z wszystkiego lipa.. :) ukłony.

ktoś kiedyś napisał poeta cierpi za miliony i może coś w tym jest a ja zdecydowanie wolę Janerkowe: wstaję nie wiem po co wstaję bo chyba warto żyć takie luźne nawiązania do pani wiersza, które sprowokował :) ukłony :)

witam Koleżankę :) Pozwolę sobie wyróżnić sekwencję która mnie urzekła: ufności ziarnka słonecznika z każdym dniem i bukowym listem wypisujemy na ławkach to jest to co tygrysy lubią najbardziej :) zdróweczka :)

w czasie lektury narzucił mi się bursowski archetyp rozumienia funkcji poezji, znany z z Dyskursu z poetą Jak oddać zapach w poezji... na pewno nie przez proste nazwanie ale cały wiersz musi pachnieć i rym i rytm muszą mieć temperatury miodowej polany a każdy przeskok rytmiczny coś z powiewu róży przerzuconej nad ogniem rozmawialiśmy w jak najlepszej symbiozie aż do chwili gdy powiedziałem: "wynieś proszę to wiadro bo potwornie tu śmierdzi szczyną" możliwe że to było nietaktowne ale już nie mogłem wytrzymać. Pana wiersz, z jednej strony prowokacyjny artystycznie i obyczajowo oraz zaktualizowany o, przepraszam za wyrażenie, dobrodziejstwa pop-cultury, moim skromnym zdaniem, wpisuje się w ów nurt odebrania tradycyjnej poezji aspektów związanych z jej uwzniośleniem i górnolotnością, czy też szeroko pojętą afektacją. Tak jak tamten, intrygujący swą celnością, ten też trafił do mnie i utkwił na dobre... Kłaniam się :)

erotyk współczesny że mucha nie siada :) a motto to już w ogóle :) wrócę :) ukłony.

inspirowane świetlikiem? ;) niezłe :)