M._Krzywak

wiesz, Marku, w dzikich pnączach znalazło się rozwiązanie nostalgii i zapomnienia wśród przechodniów zdarzają się święci wśród ptaków można trafić na anioła widzisz, Marku, miasto nabiera coraz większego rozpędu barwy i światła i przyjaźń i kochanie coraz tańsze są, niestety chociaż i perły wśród popiołów lśnią Marku, zanim zamienią Cię w spiżowy eksponat jeszcze raz, tak po człowieczemu przejdźmy się po Plantach nakarmmy gołębie obejrzymy te wszystkie cuda i wstąpimy na jakiś kufel do baru wśród zgiełku przelewanych dni i krzyków nakreślimy słowa kolejnej piosenki lekko podpici wejdziemy na Bulwary stąd Ty odlecisz do siebie ja do siebie wrócę.

Przecież jest dział "proza". To wina poetów, że nikt tam nie hula? ;)

Wisi i wisi, dajmy innym szansę :)

Anna Para - opinia przyjęta. Dorota Jabłońska - bo homar to już burżuazja ;) kuba skawa - wrażenie dobre, bo miało być rzeczywiście coś innego. No, ale będę wiedział, że raczej schować w szufladę. Dziękuje i pozdrawiam.

mówisz, że bieda u nas… bieda kojarzy mi się z ryżem i z jabłkami nie stać mnie już na bycie biednym nie bardzo wypada być młodym przeklinając to tak bardziej pod nosem a biec to już chyba do autobusu szkoda twierdzisz, że się rozkleiłem całkiem możliwe, odeszła ta, odeszła tamta skoro wszystko to tylko pozór dlaczego to czuję? tyle z tego, że śmierć to tylko wakacje na które szykuje moje ulubione płyty tak właśnie skoro Bóg umarł - czuję się już niepotrzebny

Już padło takie pytanie wcześniej, ja mam wrażenie, że wciąganie obcych krytyków z jednej strony stwarza jakby brak zaufania do własnych możliwości, z drugiej - krytyk krytykowi nierówny... Zresztą ostatnio czytałem taki komiczny artykuł, że najlepszy poeta jest na forum x, a autorem tego artykułu był człowiek współpracujący z pismem, gdzie ów poeta jest w redakcji. Ja bym bardziej chciał, żebyśmy sami decydowali za siebie, co nie znaczy, żebyśmy zamykali sobie furtki. Będziemy myśleć - ale takie konto na wpłaty dobrowolne można już otworzyć. A swoją drogą - kto nie był 21.02 w Cieplarni, niech żałuje :) Mieliśmy bardzo honorowego gościa...

Ja napisze tak - też gratuluje i to gratuluje może nie tyle zwycięstw w konkursie - ale samego konkursu, że wreszcie się odbył. Mam nadzieję, że za rok powróci już bez takich zgrzytów, i tutaj mam pytanie - czy by nie warto już się składać na ten cel? Na razie tyle - też czekam na informacje, kto i gdzie wydaje :)

To pytanie sięga wielu, wielu lat wstecz. Np. Diogenes obciął sobie ... Tutaj polecam nos. Pozdrawiam.

Jedyny problem tutaj, że nazywanie tego "wierszem" to gruba przesada.

Ja w odpowiedzi na ten post, ale i parę słów co wypowiedzi ogólnej - otóż oskarżanie epoki, że nie przyjmuje takiej, a nie innej poezji, to wołanie na wiatr, tudzież szantażowanie odbiorcy, bo to raczej odbiorca wybiera, co chce czytać. Problemem Tanga, jak i wielu innych epigonów jest po prostu straszna powtarzalność schematów - po prostu piszą to, co już zostało napisane. Czyli - nic nowego, nic ciekawego, zwykła kopia i niech nie mają pretensji do czytelnika, że odrzuca ich utwory. Stąd artyści od zawsze szukają takiego środku wyrazu, żeby właśnie trafić do czytelnika. Czy to prowokacja, czy szokowanie, czy zabawa semantyczna, czy nawet rymowanie - to jest nieważne, wg mnie ważne jest, żeby to było świeże i nowe. Kwestia druga - pytanie o wiersz jest zawsze strzelaniem sobie w kolano, bo tak naprawdę nigdy nie znajdzie się wyczerpującej odpowiedzi. Może to jest tak, jak z muzyką - trafia się na odpowiednie rytmy, potem szuka się zespołów podobnych i tak samo przekłada się to na poezje. Ja np. nie trawię "poezji kamuflażu", gdzie na wskroś czuje nadęte balonowe słowa, metafory, które nijak się mają do czegokolwiek. Z drugiej strony podkochujące nastolatek chętniej przeczyta utwór o księżycu i duszy, niż jakiś filozoficzny elaborat. Ja bardziej się dziwię jednak osobom, które piszą na żenująco niskim poziomie, a zachowują się, jakby posiadały moc oceniania równą zawodowym krytykom. Poezja, wiersz wg mnie powinien mieć jednak charakter - czy to będzie wiersz biały, czy wiersz rymowany, czy jeszcze jakiś tam "prozowaty". Każdy otarł się już o uporczywe bronienie swoich utworów, na forum jest to tym łatwiejsze, że wielu to po prostu anonimy, które mogą sobie pozwolić na zaparcie się. Tyle, że nie zauważa się tego staczania w dół. Pycha jest ok, tego się nie kwestionuje, zawsze to jakiś smaczek, ale i tak wolę pysznych, ale poetów, niż pysznych grafomanów. A jak odróżnić grafomana od Poety? Wg mnie - od powtarzalności. Kwestia trzecia - "perfekcja", "autentyzm" to kolejne zwody. Nie rozumiem tego rozróżnienia, bo co to jest autentyzm? Przecież naturaliści paradoksalnie byli... romantykami! Nie da się oddzielać wierszy kategoriami, które same w sobie są tylko hasłami. Bo cóż to jest "autentyzm"? Prawda? Prawdziwy Poeta? To jest otchłań. I na koniec - czas i tak zweryfikuje około 89% dzisiejszych poetów. Wśród nich będzie 9% geniuszy, którzy zostaną całkowicie zagrzebani, za to zapamiętanych zostanie 8% poetów, którzy potrafili ogarnąć i epokę, i wpasować się w nią. 3% to kompletni grafomanii, którzy mają pieniądze na reklamę, ewentualnie są "fajni". Ale i tak dobrze, że ta bitwy o te wiersze trwają, znakiem tego, że one istnieją. I pytanie na koniec - a co zrobić z literaturą, gdzie hordy akowskich bandziorów mordują bohaterów czekistów, co zrobić z tymi ludźmi, którzy do dzisiaj kreują naszą literaturę?

No a próby do "różowego" są w toku :)

Tak, może być dochodowa. Może działać jak wypożyczalnia kaset, albo np. miesięczny abonament. Tyle, że przy odpłatnych wypożyczeniach książek musieliby mieć na prawdę bardzo wartościowe zbiory. W przypadku płatnych bibliotek jednak nie byłoby mowy o najważniejszej funkcji bibliotek publicznych jakim jest upowszechnianie dostępu do wiedzy. Wydaje mi się jednak, że minister miał na myśli biblioteki, z których korzysta bardzo mało osób, wtedy powstaje pytanie o sen ich utrzymywania. Myślę, że zamiast się zastanawiać nad likwidacją należałoby nakłonić więcej osób do korzystania z nich. I tym samym odciąć kilku czytelników od książek :) Nie chciałbym być na ich miejscu.

to wystawa fotografii Joanny Bąk, która odbędzie się: 24.02.2010 (środa) o godz. 20:00 Klub Mish Mash ul. Mostowa 2 (obok Placu Wolnica) na którą serdecznie zapraszam! Pozdrawiam. Program: I CZĘŚĆ TRYPTYKU SPOŁECZNEGO: 1 WYSTAWA ZDJĘĆ Z CYKLU NIE ZŁOŚ SIĘ 2 PROEJKCJA VIDEO ARTU: DREAM ANIMATION, który powstał dzięki współpracy Joanny Bąk z holenderskim artystą Stefanem Venbroekiem, muzykiem Karolem Karwilem Wilkoszewskim oraz aktorami i happenerami. 3 PROJEKCJA DOKUMENTACJI NIEKTÓRYCH DZIAŁAŃ HAPPENINGOWYCH

"Nostalgia Anioła" "Jackie Brown" "Vegas" "Hurt Locket" (czy jakoś tak)

Właśnie chodzi o to żeby naród był ogłupiony, bo im jest głupszy tym łatwiej nim sterować. Telewizja publiczna to chłam, dno i pięć metrów mułu. I jeszcze sobie abonament każą płacić! Przyrodnicze filmy w telewizji dają się oglądać; ja lubię np. o pingwinach; one idą na ryby, a oni wysiadują ;) A o kaczkach oglądasz? :)

Tak mi to coś ostatnio- www.youtube.com/watch?v=kWu1pBHnXeQ

Za rok będziemy sobie tutaj wpisywać kto ma lepszą komórkę, proste.

Zapytajcie ile pieniędzy idzie na wybory a ile na kulturę...

Gdzieś ostatnio padło słowo "noemetafizyka", którego ja do końca nie rozumiem. Możliwe, że zostało ukutę na potrzeby poezji głębszej, która w jakiś sposób nie pasuje do zwariowanych akrobacji słownych, nie pasuje także do banialuków współczesnej pozy "echów i achów", tudzież do realizmu opisowego (do czego sam się przyznaję). Skąd takie przemyślenia? Na pewno stąd, że ten tekst nasycony jest znaczeniami, i to bardzo, bardzo mocno. Mam wrażenie, że w dwóch przeciwstawnych krańcach (światła/cienia; małego/wielkiego...) jest i środek, i zarówno koniec (wahadło-czas), gdzie w którymś momencie znika (może być i) człowiek. Jeżeli miałbym pokusić się o interpretacje, to muszę przyznać, że to jest robota na dobrych kilka godzin (bo te myśli powyżej na pewno interpretacją nie są :), ale zostawiam ślad - byłem, czytałem. Mogę uprościć, że gdzieś tutaj tkwi podróż, wyjście i powrót (ptak, symbol wolności, też bardzo ciekawe spostrzeżenie mające się do całości), że bohaterem jest mikrokosmos w makrokosmosie, który paradoksalnie sam w sobie jest makrokosmosem (ble, to chyba już "neometafizyczna" krytyka ;) Na tak. Pozdrawiam.

Subtelne. Pasuje. "zakazany zapach" - to trochę, hm, dziwne... "ile jeszcze pustostanów bez kwitnienia" - jak pustostanów, to samo przez się wiadomo, że bez kwitnienia. Wycinając to (bez kwitnienia) uniknie się też powtórki "kwitnienia", które jest w puencie. Pozdrawiam.

Ja mam o tyle dobrze, że nic z tego nie rozumiem :) Ale o to w sztuce chodzi. Pozdrawiam

Nie wiem, jak reszta, ale jestem pod całkowitym wrażeniem. Pozdrawiam.

Na zimno! www.youtube.com/watch?v=LzH1J3VE3J8 Wokal - Bożena Boba-Dyga Akordeon - Grzegorz Palus Tekst - Krystyna Lenkowska Twarze z ekranu: Marzena Niezgoda i Marcin Gruba. Kamerzysta - Tadeusz Oratowski.

W 1453 Zbigniew Oleśnicki pisał do Eneasza Sylwiusza słowa, że poetą jest ten, który "posiada wiedzę wszystkich wielkich rzeczy i sztuk, a powołaniem jego i celem to, aby wszystko cokolwiek fantastycznego wplata do dzieł swoich, odnosiło się wyłącznie czy to do filozofii moralnej, czy to do fizyki, czy umoralniania i pouczania człowieka w ogóle", czyli - "aby obok uczenia wabił ducha i oczy czytelnika słodyczą rozkosznego używania" To rok 1453 i tutaj ten fragment w pełni odpowiada pani pytaniu, zadanym w 2010 roku. Polecam, aby pani poczytała coś o poezji od 1453 roku do dnia dzisiejszego i zadawała mądrzejsze pytania, bo na to raczej nie da się sensownie odpowiedzieć.

Ani jedno, ani drugie.