Stefan_Rewiński

Sam nie wiem. Wrócę, pozdrawiam.

Kiedy kobieta kocha, to potrzebna kasa....ale tam. Pozdrawiam Jacku.

Dziękuję. Nie byłam pewna czy taki tekst ma szansę zaistnieć pozytywnie. :) Ma szansę. CCC.

M.Krzywak napisał wszystko, co trzeba, pozdrawiam.

No nie wiem.

Dobre to jest, panie Żubr,bo krótkie i zwięzłe, pozdrawiam.

Tak było w pierwszej weresji z tym szpanem/szampanem, ale szampan daje więcej skojarzeń. Dz.CCC.

Dzięki Bogusia. CCC.

Najbardziej podoba mi się wpływ dotyku na przyleganie ubrania. A także jestem za szampanem choćby prozą. CCC Dzięki, dotykam, CCC.

Dzięki bardzo Lady. CCC.

racja i tak będzie :) Dzięki Wilcza. CCC.

Dzięki, pozdrawiam, w następnym to chyba guziki pourywam od spodni.

Dzięki Bea, właściwie to nie widzę różnicy między współczenymi prozą i poezją. CCC. dla mnie definicja jest już tylko jedna: mała zamknięta forma. wszystko inne wynika z tego faktu :) pytanie "dlaczego nie prozą" uświadomiło mi, jak wielka jest przepaść między piszącymi i czytającymi. Zdawało mi się to pytanie wręcz retorycznym. nie marudzę Pozdrawiam :) /b Fajnie Bea, CCC.

Dzięki Piotrze. Napiszę Ci kiedyś coś "normalnego". Pozdrawiam.

powiem krótko, udałosię, korczyńskie: ten, tego (tego, tam)...ujęło, tak skojarzyłem, pozdrawiam Dzięki Jacku, pozdrawiam.

Czytałem, może być. Pozdrawiam.

Podoba mi się klimat tego wiersza. Dobra forma, ciekawa treść. Ładne zakończenie + uzasadniona kursywa. Zabieram. Ja też zabieram. Pozdrawiam.

Nie wyrzucaj "wpisanych w życie", to tam leży. CCC.

Rozbuduj trochę ten tekst, będzie fajny wiersz. Pozdrawiam.

Dzięki, Stefanie. : ) P.S. Oczywiście masz na myśli uroki Jury Krakowsko - Częstochowskiej... ; ) Nie, mam na mysli Jury poetyckie. Wróć. Pozdrawiam.

Może tak? śnieżyca idę przed siebię nie wiem dokąd ciepły szal ucieka komin dymi czarnymi myślami za oknem białe piękno przyjdź

Jestem pod wrażeniem Magneto :) Pod dobrym wrażeniem Twojego wiersza. Początek jeszcze analizuję pod względem "formalnym" szczególnie dwa pierwsze wersy do przemyślenia. Reszta genialna, a pointa nie do podważenia ;) Najlepszy wiersz jaki do tej pory u Ciebie czytałam. Pozdrawiam. No właśnie, Agata ma rację. Pozdrawiam.

Dzięki za łase słówka. CCC.

Dzięki Bea, właściwie to nie widzę różnicy między współczenymi prozą i poezją. CCC.

Panie Stefanie; wiersz pierwszego sortu, ale przekaz (?) wyczuwam ironię, a nawet sarkazm - a o czym i jak pisać? - ciągle o tym samym i w tej samej stylistyce? Pan sobie może na to pozwolić, bo Pan jest rozpoznawalny - inni jednak wciąż poszukują foremek do samorealizacji - pozwólmy na równoległe istnienie i rozwijanie odmiennych stylistyk i trendów - o achach i motylkach na czubku własnego nosa można sobie popisać, albo o sztuce dla sztuki, śladami najznamienitszych estetów - bo każdy ma chwilę egzaltacji i filozofowania, ale poezja msz to dawanie czytelnikowi czegoś więcej; zresztą Pan eR wie, bo dotychczas dzielił się z nami niebywałą mądrością i spostrzegawczością życiową - jaka proza? rozbudowane formy to jeszcze nie proza - ja nie znam takiej klasyfikacji, która to jednoznacznie definiuje - może Pan zna? – poza tym to nie jest aż takie novum - poezja, to życie, a życie, to poezja i tylko wtedy jej uprawianie ma sens, kiedy spełnia min. funkcję dezyderaty pokoleniowej, dotykając wszystkich aspektów życia, tych "ten tego" też - ale żeby skutecznie oddziaływała, należy szukać nowych form, przystających do wymogów czasów, w których owa poezja powstaje oczywiście; przy zachowaniu poetyckich środków wyrazu, a nie prymitywnych scen „świerszczykowych”,czy prymitywnego języka (chociaż tu istnieje dość szeroki wachlarz czucia indywidualnego) - i chyba to może być jakaś wykładnia dla wypośrodkowania, w aspekcie wątpliwości peela i mówię tu o perspektywie i o wiele większym przekazie merytorycznym, niż to co odstaje w tych spodniach ;( chciałabym, żeby mnie Pan dobrze zrozumiał – nie optuję za odkształcaniem poetyckości, nie optuję za odkształcaniem wartości dekalogu – takie odmienne formy mają często na celu unaocznienie problemu poprzez terapię szokową, żeby zobrazować, prześwietlić, pobudzić do dyskusji – po prostu poruszyć i uwrażliwiać hermetyczne góry lodowe i skały hipokryzji, umiejętnie przemycając i akcentując wartości niezbywalne – czyż nie o to w poezji właśnie chodzić? żeby budzić emocje i refleksje? żeby uwrażliwiać? a że przez pryzmat czasem niepięknych obrazków? – każdy sposób jest dobry, jeśli skutkuje i spełnia swoje zadanie - bardzo peel upraszcza, bardzo - ja sobie myślę, że Pan tylko dworkuje :) z wyrazami szacunku - pozdrawiam niezmiennie Mistrza życia i Mistrza pióra - ale tym razem nieco zdziwiona… kasia. p.s. ale ponawijałam z ranka :D – czyli wierszyk spełnił istotną rolę – bo zmobilizował do podjęcia tematu, dziękuję :) Właściwie to masz rację Kasiu. Lubię to, co napisałaś, no i cieszę się, że Cię mój wierszyk zmobilizował do tylu słów. Użyję Twoich myśli w wierszu pt. "O poezji"- będzie dla Ciebie. CCC.