Magda_Tara

to nie o tym co ja myślałam, że o tym!!!!! to nie będę się tu kompromitować! hihihi :))))))))) ale czytało się na głos FANTASTYCZNIE!!!!!!!!! i wszystkim się podobało!!!!!!!!! pisaczo i czytaczo! ;D dobry wiersz! proszę bardzo! buziak!

pustułeczka chleb chlebek chlebuś (również z powodu skojarzeń zapachowych) ;))

no i tera - miodzio! za miodzio dziękuję, ale za późno! mój aryjsko-plebejski nos szczezł był i nie podniesie się długo :(( buziak! poprawiłaś! cha! ;))))))))

lubię takie wiersze na biało u Ciebie, Paro :) jedyne, co mi zgrzytnęło to dwa zwrotne za blisko siebie - źle się czyta na głos. ale masz wiersze zawsze przemyślane, więc może pewnie tak zostać. w końcu nie każdy czyta je na głos... pozdrawiam serdecznie :*

gratulacje i serdeczne uściski. lecę zamawiać arkusz, ;))

znam ten wiersz, jak niemal wszystkie Twoje i to jeden z tych, które najbardziej lubię, bo jest "mniej kobiecy" wściekły, mściwy, zły taki zły, że aż dobry... :D buziak, Paro!

fajnie, zielono, militarnie, brawo! bardzo bardzo się podoba. uśmiecha! buziak, Heniu!

przyjaźń to lojalna i zaufana miłość. lepsza! sprawdziłam :)))))))))) buziak, Kryś! taka cicha, pogodzona, aprobująca akceptacja miodzio! buziak :*

na drugi rzut oka (po Kryśce) - erotyk! krótki treściwy :)) ściskam, Graża!

zaczęło się od skrzydła motyla wyrwane leżało na ziemi gadając do dłoni suchym chrzęstem wydaje się, że nie a jednak tak! nie ma już prawdziwych łowców motyli siatki bez otworów klatki bez ażurowych natkań ale są motyle! szczelność jest odporna na myśli tylko niektóre nieuchwytnie siadają na kwiatach z odległych polowań a jednak są motyle! ogłuszony harmidrem nie mogłeś nic słyszeć delikatność owadzia to spirala setek lat za drzwiami ze stali wierzyć chcecie czy nie chcecie - są! buziak, Elaali! to dobrze że są takie wiersze. :* chrzanić inwersje! inwersje są miłe tu! :D a co tam łapacze! niech se motyle latają sobie a muzom!

noż mówię, że tokujesz! buziak, Marku!

kokiet, psia krew! :))))))))))))))))))))))))))))) buziak! (Dziadku)

ja powiem więcej! same motywy! one som! filiżanka z jednego wiersza o poetach! i chłopak od dziewczyny w indiańskich kolczykach o oknie też coś było...pamiętam ledwo ledwo (każdy pisze o oknie) a forsycje żywe były - za oknem! a to zacytuję tylko! I walczy warszawski walczyk Anny German. W powietrzu wisi wiolinowy zygzak i święte imię Marka; Anawa i babcina tara. Wiją się wątki, pędzą przez stolik po wieści; krucha rozmowa, czarna kawa, biała magia i porcelana. Beatusie, dzięki, za piękny wiersz i za pamiętanie, co w moich tekstach było! :))))) ściskam serdecznie. :))

:)) no to ja za siebie : dzięki! i ściskam!

a ja mam i nic nie powiem ;) a jesteś z WARSZAWY! ;)))))))))

:)))))))))) to w sensie wiersz ;)))))))))) łomatko! buziak! ;D

Marku???????? zostałeś DZIADKIEM! gratuluję :))))))))))) najserdeczniej! :* a wiersz? dziadkowy taki - mniam!

jakaż inna Para.... jeeeeej! ale czyżbym to znała??????? ściskam, Anno Paro ;D

;))) dziękuję , Krysiu i bardzo się cieszę, że przypadło do gustu oraz serca (wiem! nie wolno używać serca na orgu... ale co tam!) pozdrawiam serdecznie w imieniu swoim i Chłopaków. :D

a ja czekam na odpowiedź mejlową ;)))))))) pozdrawiam, Oxy!

:))))))))) uśmiechnąłeś mnie z ran-a a radość z rana jak śmietana Częstochowska takoż poezja! :D

jak najbardziej UPRAWNIONA. a ja się zacukuję zapłoniona, że zapomniałam podziękować, bo okładka bez Twojego wysiłku poszukiwawczego i organizacyjnego względem tary, Paro, nie byłaby małym arcydziełkiem. a jest ;D DZIĘKUJĘ :*

:) prawdaż, HAYQ i dziękuję nie tylko za bazgroły i mam nadzieję... :))

:))

ParoAnno, dziękuję za piękną recenzję - miód na serce rozbiegane :)))) i za korekty cierpliwe i za cierpliwość ogólnie. cieszę się, że ma to taki efekt końcowy - zasługa wielu, również tych, o których pisałam. ściskam serdecznie. :))