Magda_Tara

Kocham Twoje rymowanie czy to(j): w słońcu czy to(j): w deszczu kocham mżawkę niech się stanie tak jak życzy sobie mieszczuch! buziak serdeczny, Bolku. ładnie tak u Ciebie. :*

hmmmmm też tak mam, ale podobno przechodzi, jeszcze pożyjemy :))))) jeszcze napiszemy nowe i ..... buziak! p.s. trudno zamknąć, trudno usiedzieć na tyłku pozdrawiam. dobre.

mnie również. wyrabiasz się, Chłopaku, coraz lepiej! :))

zachwycają mnie niezmiennie te Twoje nieprzytomnie poważne wiersze. ściskam serdecznie. :))

warto przeczytać całość, aby dojść do tego: zostawia lustra w niepewności. upuszcza na nogi własną tarczę. zgarbiony spada wznosząc głowę w chmury- przecież to też forma lotu póki z nicości się nie odrodzi zdaję sobie sprawę, że straszliwie trudno ściachać tekst - wiem, jak bolało przy tomiku, ale P. ma rację, przydałoby się ciuteczkę ściągnąć, bo wiersz wart zapamiętania. pozdrawiam, Graża serdecznie. i odważ się :)) :*

zawsze mocno, zawsze świetnie, zawsze pamiętliwie. tu również. nigdy się nie zawiodłam u Ciebie, Tomasz ściskam :)

o matko, jak tu pięknie, cicho i klimatycznie anioły kiedyś latały nade mną i przelatywały do niego :)))))))) ale mnie rozwspomniałaś, Skrzydle buziak!

No masz! A miało być szyderstwo z siebie i tego, co wokół, łącznie z ta konferencją (!!!), kpina ze "świetnego" życia, z marazmu, a wyszło pięknie??? No to mi słabo wyszło, ale samo "piękno" pocieszające jest. Dzięki, MaTo! Uściski serdeczne. Elka. ja czytam zawsze poważnie (na), lirycznie, miłośnie, nieszyderczo! nieprześmiewczo, czytam: pięknie jak jest pięknie :)) buziak!

;))))))))))))))))))))))) szkoda żem nie chop! ranyyyy :D

z milczenia cisza. :*

najpiękniejszy Twój wiersz, Elu. brawo! pozdrawiam serdecznie.

piękna liryczna piosenka, Paro. jesteś specjalistką od takiego, bardzo trudnego gatunku. brawo. podoba się, wzrusza i nuci się. buziak!

zgadzam się z Jackiem - trudno uciec, jeśli się zacznie zbyt późno. wiersz, w swej warstwie opisowej pejzażowej - perfekcyjny, ogromnie malarski. podoba się. a wpaść w drugie dno nietrudno. ściskam, Agnieszko.

ARMAGEDON!!!!!!!!!!!!! czy cuś :((((((((( cuuuudoooooooooooooooo no i się zaczyna nareszcie cosik dziać!!!!!!!!!!!!!!!! DZIĘKUJEMY DZIĘKUJEMY! :* ide se hierbatke zalać :D

Agatko, dziękuję bardzo, naprawdę cieszę się takimi słowami, jak dziecko (za przeproszeniem) :D

popatrz, to ja książkę o tym musiałam aż napisać ;(( wielkie mini :)) Specjalistko! buziak

zwięźle, precyzyjnie, perfekcyjnie i taki ten wiersz Twóóóój buziak, Tomasz! :)) bardzo się podoba

uciekaj do ogrodów :D czym prędzej - tam ratunek pozdrawiam - wiersz apokaliptyczny brrrrr :)) dobry

kurcze, co tu powiedzieć po Elce... :(( no, że też nie lubię końców, że mi pachnie ten wiersz, że lubie pieczone jabłka i że ten wąż na końcu fajny. mniam! chce szarlotki!!!!! buziak, Skrzydle :*

Eee tam, nie musiałabyś tak znów chować! Aaaa, rozumiem! Czyli, że teraz nic chować nie musisz!!! No, figlarka! A jeśli chodzi o fikołki, to ja nie umiem do przodu! Zawsze mi się kark wygina, a lubię twardy mieć! Do tyłu umiem znakomicie! To dobrze czy nie? Nie mam pojęcia! I ode mnie też buziak, niech tam... Elka. to tak jak moja córka! tylko do tyłu ;))))))))) to coś musi znaczyć ;D bliższa mi się zrobiłaś przez to fikanie do tyłu - familjalne! buziak!

i kleszcze i kleszcze! jeszcze jeszcze! tak pisz. jak ja lubię tu przychodzić, Mozjabo! :)))))

to trudne, ale trzeba próbować, wytrwale. bez zgrzytów się nie da. chyba że się poczeka, żeby naoliwić i wtedy bez zgrzytów - adieu! dobre, smutne, z goryczą. buziak, Krysiu :))

a ja wolę nie mieć. musiałabym się zastanawiać, jak chować. po co mi jeszcze jeden powód do stresu. fajny, fikuśny wiersz, przewrotnie jak u Ciebie. lubię takie fikołki buziak, Ela!

eetaam. to nigdy się nie wyczerpie spoko! dobranoc :))

oooo????? niezłe! pozdro.